THE DEVELOPMENT OF BUDDHIST ACTIVITIES TO ENHANCE MENTAL WELLBEING OF THE ELDERLY IN THE WAT BANG LUANG COMMUNITY, BANG LEN DISTRICT, NAKHON PATHOM PROVINCE
Abstract
Thailand aging society as a result, the elderly become the majority of Thailand population, and it has been found that the main problem of the elderly age is mental well-being. Buddhism as a psychological refuge that can be used as a principle to enhance the mental well-being of the elderly. Based on the results of this study, Therefore, the research objectives are defined as follows: 1) to study the need for Buddhist activities to enhance the mental wellbeing of the elderly 2) to develop Buddhist activities to enhance the mental wellbeing of the elderly 3) to experiment with Buddhist activities to enhance the mental wellbeing of the elderly. The research study used the form of research and development with purposive selected sample of 22 people. The tools used in the research included 1) a group discussion report to develop and evaluate the activities, 2) an activity manual, and 3) a behavioral observation form. Data Analysis Steps were 1) Conceptualization Step 2) Gathering Content Step 3) Analyzing classified data segments. Present the research results in narrative.
The research found that 1) the elderly wanted to have life skills enhancing activities to create mental wellbeing for the peace of life;
2) development of a manual for activities, the objectives, nature and evaluation of the activities were essentially defined, such almsgiving, merit-filling, mind-knowing, Dharma awareness, neighboring friends activities, self-searching, Dharma research, lessons from yesterday's dharma; 3) experiment results showed that cooperating with the elderly to participate in the development of activities is a factor that creates an open mind and deep listening. Every activity can enhance the mental health of the elderly. From the evaluation of activity arrangements through group discussions, it was found that the physical health readiness of the elderly was an important condition for participating in the activities.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2564). แผนปฏิบัติราชการ ประจำปีงบประมาณ 2564. กรุงเทพมหานคร : กรมกิจการผู้สูงอายุ.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2558). คู่มือ ความสุข 5 มิติสำหรับผู้สูงอายุ ฉบับปรับปรุง. พิมพ์ครั้งที่ 6. นนทบุรี : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
เจริญพงษ์ วิชัย. (2564). พัฒนาการแนวคิดเรื่องจิตในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 28(2), 85-102.
ฐิติยา เนตรวงษ์ และคณะ. (2562). การใช้โปรแกรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุตามหลักวิถีพุทธที่ส่งผลต่อสุขภาพจิตที่ดีของผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาลัยราชสุดา, 15(1), 50-62.
นิวัฒน์ พุฒวันเพ็ญ. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้เกษียณอายุตามหลักพุทธธรรม. ในวิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดวีระชนม์ เขมวีโร. (2560). การเสริมสร้างความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุตามหลักพระพุทธศาสนา. วารสารวารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(1), 78-88.
ภัทรธิรา ผลงาม และคณะ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการส่งเสริมสุขภาวะทางจิตผู้สูงอายุในชุมชน จังหวัดเลย. วารสารประชากรศาสตร์, 36(1), 51-66.
วิบูลย์ บุญยธโรกุล. (2545). คู่มือวิทยากรและผู้จัดฝึกอบรม. กรุงเทพมหานคร : ด่านสุทธา
การพิมพ์.
สิรินทร พิบูลภานุวัธน์ และคณะ. (2563). สูงวัยไม่เสพสื่ออย่างสุ่มเสี่ยง : การสร้างนักสื่อสารสุขภาวะสูงอายุที่รู้เท่าทันสื่อ. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 15(3), 174-191.
สุนิสา ค้าขึ้น และคณะ. (2563). ภาวะสุขภาพจิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 36(3), 150-163.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2565). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. กรุงเทพมหานคร : กองสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อรรถพล เกิดอรุณสุขศร และคณะ. (2563). การศึกษาพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุโรงพยาบาลราชพิพัฒน์ บนพื้นฐานของปัจจัยส่วนบุคคลและแรงสนับสนุนทางสังคม. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง, 64(2), 85-96.
