AN APPLICATION OF SAPPURISA DHAMMA BASE ON THE SANGHA AFFAIR ADMINISTRATION IN SURAT THANI PROVINCE
Keywords:
The Sangha Affair Administration, Sappurisa DhammaAbstract
The objectives of this thematic were 1) To study the use of the principle of Sappurisa Dhamma Base on the Sangha Affair Administration in Surat Thani Province. and 2) to study the application of the principle of Sappurisa Dhamma to the Sangha Affair Administration in Surat Thani Province. This research is a mixed method research. Quantitative research use questionnaires as a tool to collect information from a sampling of 188 monks. The statistics used were frequency, percentage, mean and standard deviation. Qualitative research use content analysis of 5 abbots in the interview.
The results showed that: 1) The abbot use of the principle Sappurisa Dhamma Base on the Sangha Affair Administration is at a high level. The principle Attannuta(Knowing oneself)is use the most 2) The abbotsapplied the principles of Sappurisa Dhamma to the Sangha Affair Administration. knowing the cause used to understand the reasons for behaving in order to conduct the affairs of the temple appropriately. Knowing the purpose is used to determine the objectives of organizing activities for whose benefit. know oneself is used to consider one's own knowledge and abilities or that of the temple. to carry out the activities of the temple appropriately. Moderation Used to control the budget organizing activities according to their own budget. knowing the proper time used to prioritize activities in the temple. knowing the society used to build good relationships with the community to allow people to participate in various activities. knowing the individual is used order to subordinates according to their abilities.
References
จุฑารัตน์ ทศไกร และคณะ. (2564). แนวทางการบริหารงานวิชาการตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1. วารสารวิจยวิชาการ, 5(3), 163 – 177.
ธนวัฒน์ ชาวโพธิ์. (2565). ภาวะผู้นำตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง. วารสารวิจัยศรีล้านช้าง, 2(4), 57 – 65.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2518). พระธรรมปิฎก พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภา.
พระครูนิมิตสาธุวัฒน์ (บุญเมือง ชวโน) และคณะ. (2564). แนวทางการบริหารกิจการคณะสงฆ์ด้วยหลักสังคหวัตถุของพระสังฆาธิการในเขตปกครองอำเภอหนองแสง จังหวัดอุดรธานี. Journal of Modern Learning Development, 6(3), 41 – 57.
พระครูสังฆรักษ์ปรีชา ฐิตญาโณ. (2564). สัปปุริสธรรม : พฤติกรรมการดำเนินชีวิตสมัยใหม่. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7), 17 – 26.
พระครูพิฑูรนคราภิรักษ์ (อนุชาติ นรินฺโท) และพระมหาสุเมฆ สมาหิโต. (2564). ทักษะการบริหารกิจการคณะสงฆ์. วารสารวิจยวิชาการ, 4(2), 235 – 250.
พระณรงค์ สังขวิจิตร. (2560). การปกครองคณะสงฆ์ไทยปัจจุบัน : ปัญหาและแนวทางแก้ไข. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 27 – 40.
พระครูโพธิกิตติคุณ (กิตติพงษ์ สุปญฺโญ). (2561). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ตามหลักธรรมาภิบาลเชิงพุทธ ของคณะสงฆ์ภาค 3. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา.มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูโกสุมสมณวัตร (สังวาลย์ กุสุโม/เมาตะยา). (2560). ศึกษาหลักสัปปุริสธรรมที่ส่งเสริมการปฏิบัติหน้าที่ของผู้ใหญ่บ้าน ในตำบลศรีณรงค์ อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากฤตวิทย์ อธิฏฐาโน (สนธิสุข). (2548). ศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิดประชาธิปไตยในพุทธปรัชญาเถรวาทกับแนวคิดประชาธิปไตยในสังคมปจจุบัน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาปรัชญา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชปริยัติโมลี (ไพบูลย์ วิปุโล). (2554). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ของเจ้าอาวาสในเขตปกครองคณะสงฆ์ จังหวัดสุพรรณบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระศตวรรษ กิตฺติปาโล (บุญกมล). (2562). ศึกษาการประยุกต์ใช้หลักสัปปุริสธรรมในการส่งเสริมการปกครองของพระสังฆาธิการในเขตจังหวัดนนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครอง. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ไพรัตน์ เลิศพิริยกมล. (2539). สภาพปัญหาสังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานสถาบันราชภัฏ.
สุทิน ชนะบุญ. (2560). สถิติและการวิเคราะห์ข้อมูลในงานวิจัยด้านสุขภาพเบื้องต้น. ขอนแก่น : สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดขอนแก่น.
Best, John W. (1981). Research in Education. 3rd ed. Englewood cliffs. New Jersey: Prentice Hall.
