VALUE CHAIN MANAGEMENT OF BANANA FLOUR PRODUCT KAO LIAO DISTRICT, NAKHON SAWAN PROVINCE
Keywords:
Value Chain Management, Banana flour Product, Supply ChainAbstract
The community enterprise has a variety of banana products and could generate income for the members of the group. The develop product potential according to customer needs it was found that the competitive potential was lower than that of competitors. This is a result of the lack of machinery as modern technology and an appropriate value chain management model. The research aims: 1) To study and analyze the linkages of all value-added production activities and waste activities within the banana product value chain, 2) To select banana products for value chain development, 3) To develop banana product value chains and 4) To study the impact of technology on community enterprises. Which used qualitative research methods to collect data consisting of research and in-depth interviews with 25 community enterprise members. The data were analyzed using essence analysis from data collection to analyze problems, connection, and improvement models based on the value chain concept.
In summary: 1) Banana products were connected to the product value chain of farmers, retailers, integrators, community enterprises, local markets, online markets, and wholesale stores, 2) Banana flour products have been selected to improve production activities because they are competitive and maximize unit profits. There are a total of 18 activities for processing banana flour, there are value-added activities including inspecting raw bananas, cutting, preparing saltwater, peel, thin slices, drying, grind, sieve, and packed in packaging, 3) The dryer with hot air was developed to reduce the drying time by 81.25 % and 4) The impact of the development of product processing activities is receiving food standard certification, reduce processing time by 6 times than traditional production and increased labor productivity by 70.65 %
References
กานต์กนก ผุดวัฒน์, โสภณ แย้มกลิ่น และเออวดี เปรมัษเฐียร. (2566). การศึกษาห่วงโซ่คุณค่าของกล้วยหอมทองในจังหวัดเพชรบุรีภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารแก่นเกษตร, 51(2), 271-287.
กฤษณ์ชาคริตส ณ วัฒนประเสริฐ และกุสุมา ผลาพรม. (2564). การพัฒนาคุณภาพและห่วงโซ่อุปทานผลิตภัณฑ์กล้วยตาก ชุมชมบ้านหนองปลาไหล ตำบลท่าดินดำ อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี ตามแนวคิดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 16(2), 97-107.
โกศล ดีศีลธรรม. (2547). เทคนิคและการจัดการโลจิสติกส์และซัพพลายเซนในโลกธุรกิจใหม่. กรุงเทพมหานคร: อินฟอร์มีเดีย บุ๊คส์.
พักตร์ผจง วัฒนสินธุ์ และพสุ เดชะรินทร์. (2545). การจัดการเชิงกลยุทธ์และนโยบายธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จรูญโรจน์ สุทธนะ. (2552). ห่วงโซ่คุณค่าด้านการบริการสาธารณสุขของเทศบาลตำบลสันทรายหลวง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. ใน การค้นคว้าแบบอิสระ ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จุฑา พีรพัชระ. (2550). การพัฒนาบรรจุภัณฑ์ขนมอบจากแป้งกล้วย. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร, 1(1), 67-78.
ภรณี หลาวทอง. (2560). ตัวแบบการพัฒนาเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันของวิสาหกิจชุมชนประเภทผลิตภัณฑ์ผ้าและเครื่องแต่งกายในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์การจัดการดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจ วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาด้านการจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ยรรยง ศรีสม. (2553). ห่วงโซ่คุณค่าในงานโลจิสติกส์. นิตยสาร Technology, 37, 39-44.
รัญชนา สินธวาลัย. (2560). การปรับปรุงคุณภาพ. สงขลา: สำนักพิมพ์ไอคิว มีเดีย.
Chen, I.J. and Paulraj, A. (2004). Towards a theory of supply chain management: the constructs and measurements. Journal of operations management, 22(2), 119-151.
Porter, M.E. (1985). Competitive Advantage. New York: Free Press.
Kaplinsky R. and Morris M. (2000). A handbook for value chain research. Bellagio: Prepared to the IDRC meeting.
