EDUCATION LAW AND RESPONSIBILITIES OF SCHOOL ADMINISTRATORS
Keywords:
Educational Laws, Educational Administrators, School AdministratorsAbstract
The importance of education law in Thailand lies in its role in defining the roles, duties, and responsibilities of individuals and organizations involved in education. It aims to efficiently manage education and ensure fairness in education management for all citizens. The principles and goals of the National Education Act of 1999 and its amendments focus on developing Thais into well-rounded individuals in terms of physical, mental, intellectual, knowledge, and moral aspects. It promotes ethical values, culture, and necessary skills for professions, preparing Thais for global changes and competitiveness. Education management plays a crucial role in setting the direction and guidelines for national education management to develop quality Thais capable of competing globally. School management is a key responsibility of educational administrators who aim to develop Thais into well-rounded individuals in terms of physical, mental, intellectual, knowledge, and moral aspects, able to live harmoniously with others, respond to the needs of global society, and be successful. Successful educational administrators must include four key functions: planning, organizing, leadership, and control.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.ท.).
เกษียร เตชะพีระ. (2557). กฎหมายการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุฑามาศ ศรีสวัสดิ์. (2560). กฎหมายการศึกษา : หลักการและแนวทาง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐาปนา ฉิ่นไพศาล. (2559). องค์การและการจัดการ. นนทบุรี: ธนธัชการพิมพ์.
ธีระรัตน์ กิจจารักษ์. (2542). เอกสารคำสอนวิชาการบริหารการศึกษา. เพชรบูรณ์: สถาบันราชภัฎเพชรบูรณ์.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2556). ภาวะผู้นำและผู้นำเชิงกลยุทธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: ทริปเพิ้ลกรุ๊ป.
เบ็ญจรัตน์ นันททรัพย์, ศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิลัน, และ สุพจน์ ดวงเนตร. (2566). การศึกษาการใช้อำนาจในการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 11(44), 143-152.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. (2545, 19 ธันวาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 119 ตอนที่ 123 ก. หน้า 19.
สมศักดิ์ คงเที่ยง. (2542). หลักการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุรพล นิติไกรสรณ์. (2562). กฎหมายการศึกษาไทย : ทฤษฎีและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน.
เอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2562). ภาวะผู้นำแบบยั่งยืนของการบริหารโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดขอนแก่น. ใน รายงานการวิจัยรับทุนอุดหนุนการวิจัยจากกลุ่มส่งเสริมการศึกษาเอกชน ประจำปีงบประมาณ 2562. สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดขอนแก่น.
Alston, P. (2009). The right to education. Oxford University Press.
Bartol, K. M. and Martin, D. C. (1991). Management. New York: McGraw-Hill
_____. (1997). Management. (2nded). New York: McGraw-Hill.
Crossley, M. (2014). The role of law in education. Routledge.
Dessler, G. (2004). Management : Principles and Practices for Tomorrow’s Leaders. (3thed). Florida: UG/GGS Information Services.
Dryden-Peterson, S. (2016). Education law and policy : An international perspective. Routledge.
Dubrin, A. J. (2010). Principles of Leadership. South-Western : Cengage Learning.
Herbert, A. S. (1947). Administrative Behavior. New York: Macmillan.
Kelsey, J. (2012). The new Zealand education system : A critical analysis.
Oxford University Press.
Kennedy, D. (2008). The sources of law : An introduction to legal theory. Oxford University Press.
