THE APPLICATION OF BUDDHIST PRINCIPLES TO ENHANCE THE VOCATIONAL POTENTIAL OF THE ELDERLY
Keywords:
Buddhist Ways, Potential Enhancement, Elderly Career, Buddhist Principles, Human Resource DevelopmentAbstract
This academic article aims to study the application of Buddhist ways in enhancing career potential for the elderly. The study focuses on analyzing the application of Buddhist principles to develop career potential for the elderly in contemporary Thai society. The findings reveal that the application of Buddhist principles can enhance elderly career potential in three main dimensions: 1) mental development through Iddhipada 4 (Four Paths of Accomplishment) to build motivation and commitment to work, 2) wisdom and skill development through Tisikkha (Threefold Training) to increase knowledge and career capabilities, and 3) social relationship development through Sangahavatthu 4 (Four Bases of Social Solidarity) to build networks and work acceptance. The integration of these Buddhist principles helps the elderly develop their career potential effectively, find happiness in work, and achieve self-reliance with dignity.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560ก). ชุดความรู้การดูแลตนเองและพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ ด้านความมั่นคงในชีวิต. กิจกรรมผู้สูงอายุ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560ข). ชุดความรู้การดูแลตนเองและพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ เรียนรู้สังคม. กิจกรรมผู้สูงอายุ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความ มั่นคงของมนุษย์.
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560ค). ชุดความรู้การดูแลตนเองและพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ สุขภาพดี. กิจกรรมผู้สูงอายุ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กัญญาณัฐ ไฝคำ. (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 7(2), 19-26.
ชลลดา คำสัมฤทธิ. (2560). การพัฒนาสุขภาพตามหลักภาวนา 4 เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ. สิรินธรปริทรรศน์, 18(2), 62.
ภุชงค์ เสนานุช, และคณะ. (2552). การติดตามประเมินผลการถ่ายโอนภารกิจสถานสงเคราะห์คนชราและศูนย์บริการผู้สูงอายุและการเตรียมความพร้อมก่อนการถ่านโอน ภารกิจสถานสงเคราะห์คนพิการและสถานสงเคราะห์คนไร้ที่พึ่ง. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2551). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง.
พระพรหมบัณฑิต. (2563). พุทธธรรมกับการพัฒนาสังคมผู้สูงอายุ. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา, 27(1), 1-15.
พระมหาสมชาย สิริจนฺโท. (2564). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 9(2), 546-558.
ยุวดี ระยับศรี. (2564). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแนวทางพุทธธรรม. วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์, 8(1): 109-122.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร, ภาวนา พัฒนศรี, และ ธนิกานต์ ศักดาพร. (2560). ชุดความรู้การพัฒนาเป็นผู้สูงอายุที่มีศักยภาพ โรงเรียนผู้สูงอายุ. นนทบุรี: บริษัทมาตา การพิมพ์ จำกัด.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2563). การส่งเสริมการทำงานของผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารพัฒนาสังคม, 22(1),94-112.
ศิริลักษณ์ มีมาก, และคณะ. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมสูงอายุ (ฉบับปรับปรุง) (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
สุรกุล เจนอบรม. (2563). การพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุด้านอาชีพ: กรณีศึกษาชุมชนวิถีพุทธ. วารสาร บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์
สนธยา พลศรี. (2545). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2554). การดำเนินงานการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุที่บ้าน. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มอนามัยผู้สูงอายุ.
