THE CORRELATION BETWEEN EMOTIONAL QUOTIENT AND DECISION MAKING ABILITY OF MATHAYOMSUKSA 6 STUDENTS SCHOOLS IN SAI MAI DISTIRCT, BANGKOK
Keywords:
Correlation, Emotional Quotient, Decision Making AbilityAbstract
This research aimed to: 1) study the emotional quotient levels of students. 2) study the decision making abilities of students. and 3) study the correlation between emotional quotient and decision making ability of students. The samples of this research were 348 Matthayomsuksa 6 students in Sai Mai District, Bangkok. The sample was obtained using the open-table, Krejci and Morgan method. The research tools were emotional quotient questionnaire using a 5point rating scale with 36 items which had a reliability of .91, and a decision making ability questionnaire with a 5point rating scale with 37 items which had a reliability of .90. The statistics for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson’s Product Moment Correlation Coefficients.
The research results were found as follows; 1) The emotional quotient of Matthayomsuksa 6 students, both overall and in aspect were at a high level. 2) The decision making ability of Matthayomsuksa 6 students, both overall and in aspect were at a high level, but self-confidence was at a moderate level. And 3) The correlation between emotional quotient and decision making ability of Matthayomsuksa 6 students was at a high level, with a significance level of .01.
References
คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2546). กลุ่มสัมพันธ์ในโรงเรียน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: พัฒนศึกษา.
จิดาภา พงษ์ชุบ. (2549). การพัฒนาความเชื่อมั่นในตนเองสำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โครงการ โรงเรียนสองภาษา โดยใช้กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิตราภรณ์ ทองกวด.(2555). การศึกษาและพัฒนาความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จุฑารัตน์ สุขน้อย. (2563). การตัดสินใจเลือกศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนท่าศาลาประสิทธิ์ศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 10 ตุลาคม 2565 จาก https://mmm.ru.ac.th/MMM/IS/vlt15-1/6114993623.pdf.
ทศพร ประเสริฐสุข. (2542). ความเฉลียวฉลาดทางอารมณ์กับการศึกษา. วารสารพฤติกรรมศาสตร์. 5(1), 19-35.
นภาพร โกมลพันธ์. (2551). ความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนอาชีวศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา สุขภาพจิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิคม แย้มย้อย. (2556). แรงจูงใจในการเรียนวิชาพระพุทธศาสนาของนักเรียนในศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นิธิป นรินทร์. (2566). การพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับสื่อแอนิเมชัน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นิศาชล สืบแจ้. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครองในการส่งบุตรหลานเข้าเรียนในโรงเรียนพระราม 9 กาญนาภิเษก สังกัดกรุงเทพมหานคร สำนักงานเขตห้วยขวาง กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
นุต ชูวา. (2545). ความสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์การทำงาน ความฉลาดทางอารมณ์บรรยากาศองค์การกับความสามารถในการตัดสินใจด้านการบริหารจัดการของพยาบาลวิชาชีพ ศูนย์สุขภาพชุมชน เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
น้องนุช เพียรดี. (2542). ผลของการใช้ชุดการแนะแนวในการพัฒนาความเชื่อมั่นในตนเองของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดคลองสวนฯ อำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พัชรินทร์ อรุณเรือง. (2454). ผลการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มต่อความยืดหยุ่นทางอารมณ์ (Resilience) และกลวิธีการเผชิญปัญหาของวัยรุ่นตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญา ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรพรรณ หาญณรงค์; และคณะ. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในพื้นที่ตำบลอ่างศิลา อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 13(1), 136-144.
ภาณุมาศ หอมบุญยงค์. (2562). แนวทางการพัฒนาทักษะทางสังคมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 10 ในจังหวัดสมุทรสงคราม. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์. 8(1), 153-165.
ยุทธนา ไชยจูกุล. (2543). “การพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์” ใน รวมบทความทางวิชาการ E.Q. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: เดสก์ท๊อป.
เรวดี นามทองดี. (2555). การคิดอย่างมีเหตุผลของนักเรียนช่วงชั้นที่ 4 โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9 อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ลักขณา สริวัฒน์. (2549). การคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
วิฑูรย์ ตันศิริคงคล. (2542). AHP กระบวนการตัดสินใจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: กราฟฟิค แอนด์ ปริ้นติ้ง เซ็นเตอร์.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2544). เชาวน์อารมณ์ (EQ): ดัชนีวัดความสุขและความสำเร็จของชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพิมพ์เอ็กซ์เปอร์เน็ต จำกัด.
สถาบันราชานุกูล. (2565). แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์. เรียกใช้เมื่อ 10 ตุลาคม 2565, จาก http://rajanukul.go.th/iqeq/index.php?mode=test&group=7.
สหพงศ จั่นศิริ. (2561). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน ในรายวิชาหลักการฟาร์ม สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตร วิชาชีพ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สำนักงานเขตสายไหม. (2567). ข้อมูลจำนวนนักเรียนประจำปีงบประมาณ 2567. แขวงออเงิน เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๗๙. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
Cronbach, Lee J. (1990). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper & Row.
Goleman, D. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
Krejcie, R. V. and Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607 – 610.
Yoder-Wise, P. S. (2015). Leading and Managing in Nursing, 6th ed. Canada: Mosby.
