THE CORRELATION BETWEEN SOCIAL INTELLIGENCE AND HAPPINESS IN LEARNING OF PRATHOMSUKSA 3 STUDENTS IN TAPRAYA DISTRICT UNDER THE SAKAEO PRIMARY EDUCATION SERVICE AREA 2
Keywords:
Correlation, Social Intelligence, Learning in HappinessAbstract
This research aimed to: 1) study the social intelligence level of Prathomsuksa 3 Students in Tapraya District under the Sakaeo Primary Education Service Area 2, 2) study the happiness in learning level of Prathomsuksa 3 Students in Tapraya District under the Sakaeo Primary Education Service Area 2, and 3) study the correlation between social intelligence and happiness in learning of Prathomsuksa 3 Students in Tapraya District under the Sakaeo Primary Education Service Area 2. The sample consisted of 286 Prathomsuksa 3 students in Taphaya District under the SaKaeo Primary Educational Service Area 2. The research instruments were the social intelligence test with a reliability of .97, and the happiness in learning test which a reliability of .94. The statistics for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson’s Moment Correlation Coefficient.
The results were as follows: 1) The social intelligence of Prathomsuksa 3 Students, both overall and in aspect were at a high level. 2) The happiness in learning of Prathomsuksa 3 Students, both overall and in aspect were at a high level. And 3)The correlation between social intelligence and happiness in learning of Prathomsuksa 3 students was at a high level (rxy = .837), with a significant level of .01. Consider each individual component, it was found that all components have a strong positive correlation, except for the aspect of Primal Empathy, which was found to be at a moderate level.
References
กมล โพธิ์เย็น. (2559). การจัดการเรียนรู้เพื่อนำความสุขสู่ผู้เรียน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปกร, 13(2), 121-131.
กิติพงษ์ เรือนเพ็ชร และคณะ. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขในการเรียนของนิสิตมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น วิทยาเขตบุรีรัมย์. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 17(3), 797-810.
กิติยวดี บุญซื่อ และคณะ. (2540). การเรียนรู้อย่างมีความสุข. วารสารครุศาสตร์, 26(1), 7-22.
ขนิษฐา บุญมาวงษา. (2561). ความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
จริยา โสสีดา และสุรเดช ประยูรศักดิ์. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางสังคมกับความสุขในการเรียนของนิสิตคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการวัดประเมินผล วิจัยและสถิติทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 1(1), 21-30.
ชัยวัฒน์ พันธุ์เสือ. (2554). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสุขในการเรียนกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ณรงค์วรรษ บุญมา. (2563). การศึกษาวิเคราะห์ปัจจัยที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่ปรากฎในอัคคัญญสูตร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 11(2), 711-722.
ณัฐศริยา จักรสมศักดิ์ และคณะ. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านตนเอง ด้านครอบครัว ด้านสถาบันอุดมศึกษา และด้านสังคม กับความสุขของนักศึกษาใน
ระดับอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17(1), 46-64.
นุชรี บัวโค. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับทักษะทางสังคมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการเรียนรู้และนวัตกรรมการศึกษา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิชญาพร สมจันทร์. (2564). การเสริมสร้างความฉลาดทางสังคมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยกิจกรรมแนะแนว. ใน ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
แพรวพรรณ์ พิเศษ. (2548). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีวิจัยการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรกานต์ ชุมผล และคณะ. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างการเผชิญปัญหาและความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนGen Z. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่, 1(3), 15-33.
ศิริญพร บุสหงษ์. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาพยาบาล. ในวิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุทธิพร แท่นทอง. (2565). ความฉลาดทางสังคม : คุณลักษณะสำคัญของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 16(3), 270-284.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 2. (2567). ข้อมูลสารสนเทศประจำปีการศึกษา 2567. เรียกใช้เมื่อ 15 กันยายน 2567, จาก
อริสา แก้วลี และ เฟื่องอรุณ ปรีดีดิลก. (2562). ความฉลาดทางสังคมของเด็กวัยรุ่นตอนต้นในกรุงเทพมหานคร. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 34(3), 27-34
อุมาพร ตรังคสมบัติ. (2543). ปัญหาการเรียนและเทคนิคช่วยให้ลูกเรียนดี. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์วิจัยและพัฒนาครอบครัว.
Krejcie, R. V. and Morgan, D.W. (1970, Autumn). Determing Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Piaget. J. (1952). The Original of intelligence in Children. Trans, by Marget Cook.New York: International Universitie Press.
