ACADEMIC LEADERSHIP OF SCHOOL ADMINISTRATORS INFLUENCING THE LEARNING ORGANIZATION IN THE CHANTHABURI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Keywords:
Leadership, Academic Leadership, Learning OrganizationAbstract
This research aimed to: 1) study the level of academic leadership of school administrators, 2) examine the level of learning organization in schools, 3) investigate the relationship between the academic leadership of administrators and the development of a learning organization, and 4) develop a predictive equation for academic leadership that influences the learning organization in schools. The sample group consisted of 306 teachers from primary schools under the Chanthaburi Primary Educational Service Area Office 1. The sample size was determined using Krejcie and Morgan’s table, employing simple random sampling and proportional allocation. The research instrument was a questionnaire with a reliability coefficient of 0.996. Data analysis included frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation, Pearson’s correlation coefficient, and multiple regression analysis.
The research findings revealed that: 1) the overall level of academic leadership among school administrators was high, 2) the level of learning organization in schools was also high, 3) academic leadership showed a significant positive correlation with the learning organization at the .01 level, and 4) the predictive equation for academic leadership explained 92.2% of the variance in the learning organization, with a standard error of 0.234, also significant at the .01 level.
References
กรองกาญจน์ อรุณเมฆ. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กิ่งกาญจน์ สุขสำราญ. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา ในกลุ่มอำเภอปลวกแดง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. มหาวิทยาลัยเกริก. กรุงเทพมหานคร.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พัชราภรณ์ จันทพล. (2559). ภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนในอําเภอองค์รักษ์ สังกัด สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พุฒินันท์ แสงสิริวัฒน์. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานีเขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ภาวิณี ซุ่นทรัพย์. (2562). องค์การแห่งการเรียนรู้ของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยุรพร ศุทธรัตน์. (2552). องค์การเพื่อการเรียนรู้ (พิมพ์ครังที่1). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรัชญ์ธารี ประกิ่ง. (2561). องค์การแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิผลของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วันชนก อาจปรุ. (2564). แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัด สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยในเขต ภาคกลาง. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ศราวุธ ทองอากาศ. (2560). การศึกษาภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดจันทบุรี ระยอง และตราด. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณี.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1 . (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566 - 2570) เรียกใช้เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2567 จาก https://web.chan1.go.th/manage/plan_pat.
Collins, Jim. (2015). Good to great: Why some companies make the leap and others don’t. New York: Harper Business.
Hoy, W.K. and Miskel, C.G. (2001). Education Administration : Theory Research and Practice. New York: McGraw-Hill.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 610.
Rashid, R. A., & Mansor, M. (2018). The Influence of Organizational Learning on Teacher Leadership. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 8(4), 1233–1246.
