THE INFLUENCE OF SCHOOL ADMINISTRATORS’ TRANSFORMATIONAL LEADERSHIP ON SCHOOLS AS LEARNING ORGANIZATIONS UNDER THE BANGKOK METROPOLITAN ADMINISTRATION, KRUNGTHON TAI
Keywords:
Transformational Leadership, Learning Organization, Bangkok Metropolitan Administration Schools, Krung Thon South GroupAbstract
This research aimed to study (1) the level of transformational leadership among school administrators under the Bangkok Metropolitan Administration, Krungthon Tai Group, (2) the level at which schools under the same administration operate as learning organizations, and (3) the influence of transformational leadership of school administrators on the schools’ status as learning organizations. The sample group comprised teachers under the Bangkok Metropolitan Administration, Krungthon Tai Group, for the academic year 2024. The sample size of 340 teachers was determined using Krejcie and Morgan’s table and selected through stratified proportional random sampling. The research instrument was a questionnaire. Data were analyzed using percentage, mean, frequency, standard deviation, and stepwise multiple regression analysis.
The findings revealed that: (1) The overall level of transformational leadership among school administrators was high. Among the specific components, idealized influence had the highest mean, followed by inspirational motivation, while intellectual stimulation had the lowest mean. (2) The overall level of schools as learning organizations was also high. The highest-rated aspect was empowerment, followed by knowledge management, while technology application scored the lowest. (3) Transformational leadership of school administrators significantly influenced the development of schools as learning organizations at the .01 level. The predictors, ranked by influence, were idealized influence (X1), inspirational motivation (X2), individual consideration (X4), and intellectual stimulation (X3). These variables together predicted 42.60% of the variance in schools becoming learning organizations under the Bangkok Metropolitan Administration, Krungthon Tai Group.
References
กชนันท์ ศุขนิคม. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสำนักงาน คณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. ใน ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
กมลมาลย์ ไชยศิริธัญญา. (2559). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จักรพันธ์ พันธ์หินกอง. (2562). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 7. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ธัญลักษณ์ โพธิ์ช่วย. (2561). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนกับคุณภาพชีวิตในการทำงานของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธาดา วิกัยวราภรณ์, อุไรรัตน์ แย้มชุติ, และวิเชียร อินทรสมพันธ์. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กร แห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนเหนือ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยธนบุรี.
นครินศร์ จับจิตต์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญา ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
พระกฤศกร อัครภพเมธี. (2557). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร เขตคลองเตย. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชามญชุ์ ต่างใจ สมชัย ชวลิตธาดา และ วิเชียร อินทรสมพันธ์. (2567) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อวัฒนธรรมองค์การของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยธนบุรี.
รัตติยา จันทร์เอียด. (2561). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11. ใน ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
วราภรณ์ ปานเพ็ชร. (2560). องค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนวัดดอนมะนาว. ใน การค้นคว้าอิสระ ระดับปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2566). รายงานสถานภาพการศึกษาไทย ประจำปี 2566. กระทรวงศึกษาธิการ.
สุชาดา รักอก. (2565). แนวทางการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนบรมราชินีนาถราชวิทยาลัย. ใน การค้นคว้าอิสระระดับปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อรวรรณ ภัทรดำเนินสุข. (2564). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สมุทรสงคราม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving Organizational Effectiveness hrough Transformational Leadership. Sage Publications.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297–334.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1–55.
Marquardt, M. J. (1996), Building the learning organization. London: McGraw-Hill.
UNESCO. (2023). Global Network of Learning Cities: Members. Retrieved from https://www.uil.unesco.org/en/learning-cities/members
