การพัฒนาทักษะการบวกจำนวนนับ 1-20 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ Hands-on ของเด็กเกรด 1
คำสำคัญ:
การบวกจำนวนนับ 1-20, การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ Hands-on, การพัฒนาทักษะทางคณิตศาสตร์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะการบวกจำนวนนับ ก่อนและหลังการจัดกิจกรรม Hands-on ของเด็กเกรด1 และ 2) เปรียบเทียบทักษะการบวกจำนวนนับ1-20ของเด็กเกรด1 กับเกณฑ์ร้อยละ 70 โดยกลุ่มเป้าหมายได้มาจากการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 7 คน จากโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ ใช้แผนการจัดกิจกรรมเรียนรู้แบบ Hands-on เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้คือแบบทดสอบวัดทักษะการบวกการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการทดสอบก่อนและหลังเรียน ใช้สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการเปรียบเทียบการพัฒนาทักษะการบวกจำนวนนับก่อนและหลังการจัดกิจกรรม Hand-on คะแนนมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่นะดับ .05 และ 2) การเปรียบเทียบการพัฒนาทักษะการบวกจำนวนนับก่อนและหลังการจัดกิจกรรมHand-on กับเกณฑ์ร้อยละ 70 พบว่ามีนักเรียนผ่านเกณฑ์6 คนคิดเป็นร้อยละ 85.71% และมีนักเรียนไม่ผ่านเกณฑ์ 1 คนคิดเป็นร้อยละ14.29%
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และฉบับแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2562. ราชกิจจานุเบกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). รายงานผลการทดสอบวัดความสามารถพื้นฐานของผู้เรียนระดับชาติ (National Test: NT) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ปีการศึกษา 2564. กระทรวงศึกษาธิการ.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2566). ข้อสอบ O-NET ปีการศึกษา 2566. เรียกใช้เมื่อ 10 มีนาคม 2567 จาก https://www.niets.or.th
มานะชัย รอดชื่น. (2565). การทดสอบลำดับอันดับของวิลคอกซัน (Wilcoxon Signed-Rank Test). เอกสารประกอบการสอนวิชา 208272 สถิติเบื้องต้นสำหรับสังคมศาสตร์ 2, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จิราภรณ์ ศิริสวัสดิ์. (2563). สถิติเบื้องต้นสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์. สำนักพิมพ์วิทยพัฒน์.
วีระศักดิ์ ชมภูคำ และ พิชญ์สินี ชมภูคำ. (2561). การศึกษารูปแบบการจัดการเรียนการสอนโดยลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ในโรงเรียนสังกัดการศึกษาขั้นพื้นฐานจังหวัดเชียงใหม่. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กระทรวงศึกษาธิการ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวีริยาสาส์น.
Bruner, J. S. (1966). Toward a theory of instruction. Harvard University Press.
Dewey, J. (1938). Experience and education. Macmillan.
Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theory of multiple intelligences. Basic Books.
Leong, Y. H., Ho, W. K., & Cheng, L. P. (2015). Concrete–pictorial–abstract: Surveying its origins and charting its future. The Mathematics Educator, 16(1), 1-19.
Montessori, M. (1964). The Montessori method. Schocken Books.
Piaget, J. (1952). The origins of intelligence in children. International Universities Press.
Piaget, J. (1969). The mechanisms of perception. Routledge & Kegan Paul.
Rogers, C. R. (1951). Client-centered therapy: Its current practice, implications, and theory. Houghton Mifflin.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes (M. Cole, V. John-Steiner, S. Scribner, & E. Souberman, Eds. & Trans.). Harvard University Press.
