การสร้างแรงจูงใจ: พัฒนาตนเองในการทำงานเพื่อสังคม
คำสำคัญ:
แรงจูงใจ, การพัฒนาตนเอง, การทำงานเพื่อสังคมบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างแรงจูงใจในการทำงาน 2) การกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาตนเองสู่การเรียนรู้ในการทำงานให้สมบูรณ์แบบมากขึ้น และ 3) แรงจูงใจทำให้เกิดความสำเร็จในการทำงาน
เพื่อสังคม ที่ได้กล่าวถึงทฤษฎีจิตวิทยาแรงจูงใจ ทฤษฎีความต้องการของมนุษย์และทฤษฎีอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งผลการวิจัยและการศึกษาจากหน่วยงานต้นแบบ พบว่า แรงจูงใจส่งเสริมเป็นพลังขับเคลื่อนผู้คน
ให้เจริญงอกงามในทางที่ดี อย่างไรก็ตามแต่ละบุคคลมีความแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความต้องการ
ปัจจัยภายนอก สิ่งแวดล้อมและสภาพการณ์ที่แตกต่างกันไป จากการสังเคราะห์ข้อมูลผลลัพธ์ที่ได้ คือ แนวทางในการสร้างแรงจูงใจ ในการทำงานเพื่อสังคม และกรอบในการพัฒนาทรัพยากรบุคคลที่สร้างผลลัพธ์เชิงบวกทั้งในระดับบุคคล ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ระดับองค์การและระดับสังคม รวมถึงได้คุณลักษณะผู้ทำงานเพื่อสังคมที่ทำให้งานเป็นไปตามเป้าหมายที่เรียกว่า “PMES” (พีมส์) ที่สร้างแรงบันดาลใจ แรงจูงใจในการทำงาน ความพยายามมุ่งมั่นและการเสียสละที่ส่งผลถึงความสำเร็จในระดับบุคคลทั้งผลงานที่เกิดขึ้นจากการพัฒนาตนเอง ให้มีเป้าหมายชีวิตที่ส่งผลถึงบรรยากาศในที่ทำงานอย่างมีความสุขร่มเย็น ได้ผลลัพธ์ของงานคืนสู่สังคมที่มาจากแรงจูงใจและความสามารถแห่งตน บุคลากรจึงปรารถนาที่จะพัฒนาตนเองในการทำงานเพื่อส่วนรวมสร้างความสำเร็จและความสุขในการทำงานร่วมกัน อันนำมาซึ่งงานบันดาลใจ (Inspiration at work) เกิดความพึงพอใจ
รักในงานที่ทำ (Job Satisfaction) เป็นการทำงานเพื่อสังคมที่เต็มเปี่ยมไปด้วยการสร้างคุณค่าในตนเอง
เพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริง
References
รายการอ้างอิง
โกมาตร เสถียรทรัพย์, และ บุษบงก์ วิเศษพลชัย. (2560). งานบันดาลใจ. ห้างหุ้นส่วนจำกัดพี
เอ็นเอสครีเอชั่น.
พระครูรัตนญาณวิมล (มนตรี รตฺนญาโณ). (2560). กระบวนการสร้างแรงจูงใจในการพัฒนา
ตนของชาวพุทธตามหลักพุทธจิตวิทยา [ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต].
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
โพส ทูเดย์. (2560, 17 กรกฎาคม). หลักการทำงานเพื่อส่วนรวม.
มนต์ชัย รอดบุญส่ง. (2557). ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องความสุขในทฤษฎีจริยศาสตร์ของ
อายน์ แรนด์ [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช
วิทยาลัย.
วิชัย โชควิวัฒน. (2566). แรงบันดาลใจจาก นายแพทย์สงวน นิตยารัมภ์พงศ์. บริษัทกู๊ดเฮด
พริ้นติ้งแอนด์แพคเกจจิ้งกรุ๊ป จำกัด.
อรรถพร ลิ้มปัญญาเลิศ. (2558). เล่าสู่กันฟัง. บริษัทสหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับสิสซิ่ง จำกัด.
Abraham, H. M. (1970). Motivation and personality. (2nd ed.). [แรงจูงใจและ
บุคลิกภาพ]. New York: Harper and Row.
Clayton, A. (1979). A new theory of human needs: Organizational behavior and
human performance. [ทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับความต้องการของมนุษย์: พฤติกรรม
องค์การและผลการดำเนินงานของมนุษย์]. New York: McGraw-Hill Book Co.
David, C. M., (1962). Business drive and national achievement. [การขับเคลื่อนธุรกิจ
และความสำเร็จระดับประเทศ]. New York: D. Van vostrand.
Frederick, H. (1987). One more time: How do you motivate employee?. A
Harvard Business review. Reprint 87507, 6-16.
Jack, W., Joseph, W., Rachid, M. Z., Judith, C., Michele, F., & Val, M. (2004).
Organisational behaviour a global perspective (3rd). [พฤติกรรมองค์กรใน
มุมมองระดับโลก]. Kyodo Printing Co Pre ltd.
Luis, R. G., David, B. B., & Robert, L.C. (2001). Managing human resources. (3th
ed.). [การจัดการทรัพยากรมนุษย์]. Prentice-Hall, Inc.
Raymond, J. W. (1993). Enhancing adult motivation to learn [การเพิ่มแรงจูงใจใน
การเรียนรู้ของผู้ใหญ่]. California: Jossey-Bass Inc.
Victor, H. V. (1994). Work and motivation. [การทำงานและแรงจูงใจ]. New York: John
Wiley & Sons.
William, C. C., & Edward, H. (2013). Positive psychology the science of happiness
and flourishing. (2nd ed.). [จิตวิทยาเชิงบวกศาสตร์แห่งความสุขและเจริญรุ่งเรือง].
Jon-David Hague.
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 สมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
