การศึกษาความเป็นไปได้ในการเปิดหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การดิจิทัล คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
คำสำคัญ:
การศึกษาความเป็นไปได้, การเปิดหลักสูตร, จิตวิทยาอุตสาหกรรม, คำสำคัญ : การศึกษาความเป็นไปได้, หลักสูตร, จิตวิทยาอุตสาหกรรม, องค์การดิจิทัลบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาจุดมุ่งหมายและความต้องการศึกษาต่อในหลักสูตรของกลุ่มเป้าหมายในอนาคต 2) ศึกษาความคิดเห็นและความต้องการใช้บัณฑิตในหลักสูตรของกลุ่มผู้ใช้บัณฑิต และ 3) ศึกษาแนวทางการเปิดหลักสูตรจากข้อคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญทางด้านจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ เป็นนักเรียนที่กำลังเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำนวน 100 คน โดยใช้ 1) แบบสอบถามศึกษาความต้องการศึกษาต่อของกลุ่มผู้เรียนในอนาคต มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .88 เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามออนไลน์ และ 2) การสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลแบบผสานวิธี
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการศึกษาต่อในหลักสูตรของกลุ่มเป้าหมายในอนาคต ส่วนใหญ่
ให้ความสนใจหลักสูตรฯ ในระดับสูง คิดเป็นร้อยละ 72.73 และต้องการรูปแบบการเรียนแบบผสมผสาน
คิดเป็นร้อยละ 58.8 โดยเนื้อหาที่ต้องการศึกษามากที่สุดคือ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คิดเป็นร้อยละ 62.7 และการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล คิดเป็นร้อยละ 52.9 2) ความคิดเห็นและความต้องการใช้บัณฑิตในหลักสูตร
ของกลุ่มผู้ใช้บัณฑิต พบว่า ร้อยละ 75 สนับสนุนการเปิดหลักสูตร และร้อยละ 90 เห็นว่าหลักสูตรนี้
มีความสำคัญต่อองค์กรในยุคดิจิทัล โดยเสนอให้มีเนื้อหาด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ด้วยเทคโนโลยี
คิดเป็นร้อยละ 65 และจิตวิทยาแรงงาน คิดเป็นร้อยละ 65 และ 3) แนวทางการเปิดหลักสูตรฯ จากข้อคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญทางด้านจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ พบว่าหลักสูตรนี้มีความสำคัญต่อภาคอุตสาหกรรม เนื่องจากช่วยพัฒนาบุคลากรให้มีความเข้าใจเทคโนโลยีและพฤติกรรมมนุษย์ เพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน และส่งเสริมการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลง ข้อเสนอแนะจากการวิจัยระบุว่าหลักสูตรควรมุ่งเน้น
การเรียนรู้ที่สามารถนำไปปฏิบัติจริง ควรมีคณาจารย์ที่มีความเชี่ยวชาญทั้งในประเทศและต่างประเทศ และต้องปรับปรุงเนื้อหาให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีและองค์การ
เอกสารอ้างอิง
ปิยะดา วงศ์ประเสริฐ และ อนุชิต สุขสมบูรณ์. (2566). การบูรณาการการบริหารทรัพยากรมนุษย์กับเทคโนโลยีดิจิทัลในบริบทองค์กรไทย. วารสารบริหารธุรกิจดิจิทัล, 8(1), 21–35.
วิรัชชัย เตชะอุดมลาภ และ สุดารัตน์ ศิริโชติ. (2564). สมรรถนะที่จำเป็นของบุคลากรในสาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ: แนวโน้มและแนวทางการพัฒนา. วารสารจิตวิทยาอุตสาหกรรมไทย,
(1), 25–40.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). ร่างกรอบแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13พ.ศ.2566–2570. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=plan13
สมพงษ์ เกตุแก้ว และคณะ. (2565). ความต้องการสมรรถนะด้านจิตวิทยาและเทคโนโลยีของบุคลากรในองค์กรยุคดิจิทัล. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏ, 14(2), 55–70.
สุภัทรา จงศิริ และณัฐวุฒิ พุทธรักษา. (2565). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพในงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12(1), 45–60.
สุวิทย์ เจริญพร และจิรารัตน์ สุขสม. (2566). การพัฒนาหลักสูตรสหวิทยาการในสถาบันอุดมศึกษาไทย: แนวทางสู่การเตรียมความพร้อมบุคลากรในยุคดิจิทัล. วารสารการศึกษาแห่งอนาคต, 15(2), 89-112.
อนุชิต ศรีสวัสดิ์ และพัชรินทร์ วงศ์สุวรรณ. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการปรับตัวของบุคลากรไทยในการทำงานกับเทคโนโลยีดิจิทัล. วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรม, 29(3), 245-268.
Amornrattanasin, P., Chaiwut, N., & Srisuk, T. (2022). Integrating behavioral and digital competencies for the future workforce in Thailand. Journal of Human Resource Development, 14(2), 45–60.
Anderson, L., & Thompson, R. (2021). Industry engagement in curriculum design: Enhancing workforce readiness through work-based learning. Journal of Vocational Education and Training, 73(2), 123–139. https://doi.org/10.1080/13636820.2021.1888384.
Brown, M., Johnson, K., & Williams, R. (2020). Challenges in developing interdisciplinary curricula: The shortage of psychology-technology experts. Journal of Educational Innovation, 42(4), 123-145. https://doi.org/10.1016/j.jedin.2020.04.015
Chen, Y., Zhang, H., & Lee, C. (2022). Integrating digital psychology into organizational effectiveness: A framework for the digital age. International Journal of Organizational Innovation, 15(1), 88–102.
Davis, A., & Johnson, S. (2022). Industry participation in curriculum development: Enhancing labor market relevance. Higher Education Quarterly, 76(2), 312-330. https://doi.org/10.1111/hequ.12345.
Herzberg, F., Mausner, B., & Snyderman, B. B.(1959). The motivation to work. John Wiley & Sons.
Kim, J., & Park, S. (2022). The fusion of emotional intelligence and technological knowledge: Essential characteristics of successful digital leaders. Leadership & Technology Quarterly, 34(1), 45-67. https://doi.org/10.1177/ltq2022067
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308.
McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for intelligence. American Psychologist, 28(1), 1–14. https://doi.org/10.1037/h0034092.
Martinez, A., & Davis, K. (2022). Lifelong learning in the 21st century: Policy, practice, and future directions. Journal of Adult and Continuing Education, 28(3), 215–230. https://doi.org/10.1177/14779714221100456.
Nakamura, T., Suzuki, H., & Tanaka, Y. (2023). Human capital development in Southeast Asia: Preparing for technological change and global competition. Asian Development Review, 40(1), 78-95. https://doi.org/10.1162/adr.2023.40.1.78
OECD. (2023). Skills Outlook 2023: Future-Ready Education for a Changing World. Organisation for Economic Co-operation and Development. https://www.oecd.org/education/skills-outlook/
Rodriguez, M., & Martinez, L. (2023). Designing psychologically adaptive workspaces for digital workers: Reducing stress and enhancing performance. Journal of Occupational Health Psychology, 28(2), 122–136. https://doi.org/10.1037/ocp0000325
Theparat, P., Kittisopon, S., & Wacharasin, R. (2023). Designing interdisciplinary programs: A strategic approach to national competitiveness. Thai Journal of Higher Education Innovation, 9(1), 89–102.
Trist, E. L., & Bamforth, K. W. (1951). Some social and psychological consequences of the longwall method of coal-getting. Human Relations, 4(1), 3–38. https://doi.org/10.1177/
Thongsuk, N., Chanthaburee, S., & Praditsang, M. (2021). Effectiveness of blended learning on critical thinking and learning outcomes in social science education. Thai Journal of Educational Technology, 17(1), 22–35.
Thompson, R., Anderson, P., & Clarke, D. (2023). The future of work: Human-AI collaboration and intelligent technology integration. Future Work Studies, 12(4), 287-305. https://doi.org/10.1080/fws.2023.2156789.
Wang, X., & Liu, Y. (2021). Experiential learning in real work environments: Enhancing learning effectiveness and career readiness. Experiential Learning Journal, 44(3), 178-196. https://doi.org/10.1177/elj2021044.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
