การศึกษาทุนทางจิตวิทยาที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานที่มีความหมายของนักกายภาพบำบัดในโรงพยาบาลเอกชน
คำสำคัญ:
การปฏิบัติงานที่มีความหมาย, ทุนทางจิตวิทยา, นักกายภาพบำบัดในโรงพยาบาลเอกชนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทุนทางจิตวิทยาที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงาน
ที่มีความหมายของนักกายภาพบำบัดในโรงพยาบาลเอกชน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักกายภาพบำบัดที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชนจำนวน 134 คนที่ได้จากการคัดเลือกแบบเจาะจงจากประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดทุนทางจิตวิทยามีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC)
อยู่ระหว่าง .66 – 1.00 มีค่าอำนาจจำแนกรายข้ออยู่ระหว่าง .515 - .823 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของแอลฟาของครอนบาคเท่ากับ .928 และ 2) แบบวัดการปฏิบัติงานที่มีความหมายมีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC)
อยู่ระหว่าง .66 - 1.00 มีค่าอำนาจจำแนกรายข้อ อยู่ระหว่าง .242 - .865 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของแอลฟาของครอนบาคเท่ากับ .961 สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ
เพียร์สัน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ทุนทางจิตวิทยามีความสัมพันธ์ทางบวกกับการปฏิบัติงานที่มีความหมายของ
นักกายภาพบำบัดในโรงพยาบาลเอกชนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ เท่ากับ .759 และ ตัวแปรพยากรณ์ทุนทางจิตวิทยา ด้านความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง ด้านความหยุ่นตัว และ
ด้านความหวัง ส่งผลทางบวกต่อการปฏิบัติงานที่มีความหมายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01, .01 และ .05 ตามลำดับ ส่วนทุนทางจิตวิทยาด้านการมองโลกในแง่ดีส่งผลทางลบต่อการปฏิบัติงานที่มีความหมายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยตัวแปรทุนทางจิตวิทยาดังกล่าว สามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของ
การปฏิบัติงานที่มีความหมายของนักกายภาพบำบัดได้ร้อยละ 80.80 (R² = .808, p < .001)
เอกสารอ้างอิง
กฤตภาคิน มิ่งโสภา และณกมล จันทร์สม. (2564). แรงจูงใจที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 23(2), 209-222.
กิติยา วงษ์ภักดี, เมทินี รัษฎารักษ์ และบุบผา ฐานุตตมานนท์. (2562). บรรยากาศการทำงานที่ส่งผลต่อ พฤติกรรมการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่และข้าราชการกรมศุลกากร. วารสารเพื่อการวิจัยเชิงสังคมเครือข่ายประชาชื่น, 1(3), 23-73.
ณรัฐกร อิมใจจิตต์, ประสาร มาลากุล ณ อยุธยา และผ่องพรรณ เกิดพิทักษ์. (2566). ศักยภาพการทำงานของนักกายภาพบำบัดยุคใหม่. วารสารจิตวิทยา มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต, 13(1), 21-31.
ธีรพันธ์ เสียงสนั่น, ศรีเรือน แก้วกังวาล, & อาจารย์ที่ปรึกษา. (2017). การมองโลกในแง่ดีความพึงพอใจในงาน การรับรู้การสนับสนุนจากองค์กรและความสุขในการทำงานของนักกิจกรรมบำบัดในประเทศไทยโดยมี การรับรู้ความสำเร็จในอาชีพเป็นตัวแปรสื่อ(No. 145316). มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
รัชนี หลงสวาสดิ์. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมของบุคลากรในการพัฒนาคุณภาพในโรงพยาบาลสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า. วารสารหัวหินสุขใจไกลกังวล, 5(3), 2-44.
สภากายภาพบำบัด. (2567). พระราชบัญญัติวิชาชีพกายภาพบำบัด 2547. เข้าถึงเมื่อ 29 กันยายน 2567 จาก http://164.115.42.51/PTCouncil/rule.php.
อนงนิตย์ บัวแก้ว. (2567). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรสาธารณสุข ภายใต้ตัวชี้วัดด้านส่งเสริมสุขภาพ จังหวัดกระบี่. วารสารวิชาการเพื่อการพัฒนาระบบสุขภาพปฐมภูมิและสาธารณสุข, 2(2), 1-14.
อรอนงค์ ตุ้ยแสน และ พิมพ์ชนก เครือสุคนธ์. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างความมีอิสระในงาน การรับรู้ความสามารถ ในตนเองต่อความผูกพันต่องานของนักสื่อสารมวลชน: บทบาทการเป็นตัวแปรปรับของความกดดันในงาน. วารสารการสื่อสารและสื่อบูรณาการ, 6(1), 130-172.
Alpine Physical Therapy and Fitness. (2024). Exploring The Role of a Physical Therapist: Empowering Full Recovery for Patients, Blog & New, Retrieved September 29, 2024. from Exploring The Role of a Physical Therapist: Empowering Full Recovery for Patients (alpineptfit.com)
Aprilia, E. D., Adam, M., Zulkarnain, Z., & Mawarpury, M. (2025). The role of psychological capital and meaningful work in enhancing well-being. SA Journal of Human Resource Management, 23. https://doi.org/10.4102/sajhrm.v23i0.2984.
Avey, J. B., Luthans, F., & Jensen, S. M. (2009). Psychological capital: A positive resource for combating employee stress and turnover. Human Resource Management Review, 19(1), 86–93. https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2008.01.002.
Avey, J. B., Luthans, F., Smith, R. M., & Palmer, N. F. (2010b). Impact of positive psychological capital on employee well-being over time. Journal of Occupational Health Psychology, 15(1), 17–28. https://doi.org/10.1037/a0016998.
Avey, J. B., Reichard, R. J., Luthans, F., & Mhatre, K. H. (2011). Meta‐analysis of the impact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quarterly, 22(2), 127–152. https://doi.org/10.1002/hrdq.20070.
Geldenhuys, M., Łaba, K., & Venter, C. M. (2014). Meaningful work, work engagement and organisational commitment. SA Journal of Industrial Psychology, 40(1). https://doi.org/10.4102/sajip.v40i1.1098.
Ingusci, Emanuela & Callea, Antonino & Cortese, C.G. & Zito, Margherita & Borgogni, Laura & Cenciotti, Roberto & Signore, Fulvio & Ciavolino, Enrico & Demerouti, Evangelia. (2019). Self-efficacy and Work Performance: The Role of Job Crafting in Middle-age Workers. International Journal of Business and Society. 20. 533-551.
Kunzler, A. M., Helmreich, I., König, J., Chmitorz, A., Wessa, M., Binder, H., & Lieb, K. (2020). Psychological interventions to foster resilience in healthcare students. Cochrane Library, 2020(7). https://doi.org/10.1002/14651858.cd013684
Luthans, F., Luthans, K. W., & Luthans, B. C. (2004). Positive psychological capital: Beyond human and social capital. Business Horizons, 47(1), 45–50. https://doi.org/10.1016/j.bushor.2003.11.007
Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital: Investing and developing positive organizational behavior. In SAGE Publications Ltd eBooks (pp. 9–24). https://doi.org/10.4135/9781446212752.n2
Luthans, Fred & Avey, James & Avolio, Bruce & Peterson, Suzanne. (2010). The Development and Resulting Performance Impact of Positive Psychological Capital. Human Resource Development Quarterly. 21. 41 - 67. 10.1002/hrdq.20034.
Milliman, J., Czaplewski, A. J., & Ferguson, J. (2003). Workplace spirituality and employee work attitudes. Journal of Organizational Change Management, 16(4), 426–447. https://doi.org/10.1108/09534810310484172
Nwanzu, C. L., & Babalola, S. S. (2019). Psychological capital, task autonomy and innovative work behaviour among public organisation employees. International Journal of Work Organisation and Emotion, 10(4), 322-338. https://doi.org/10.1504/IJWOE.2019.106892
Passmore, S., Hemming, E., McIntosh, H. C., & Hellman, C. M. (2020). The Relationship Between Hope, Meaning in Work, Secondary Traumatic Stress, and Burnout Among Child Abuse Pediatric Clinicians. The Permanente journal, 24, 19.087. https://doi.org/10.7812/TPP/19.087
Seligman, M. E. P., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5–14. https://doi.org/10.1037/0003-066X.55.1.5
Shaheen, N., Andleeb, S., Ahmad, S., & Bano, A. (2014). Effect of optimism on psychological stress in breast cancer women. J Soc Sci, 8, 84-90.
Schneider, S. (2001). In search of realistic optimism: Meaning, knowledge, and warm fuzziness. The American psychologist, 56, 250-263. https://doi.org/10.1037/0003-066X.56.3.250
Sutrisno, M. B., & Parahyanti, E. (2018, July). The impact of psychological capital and work meaningfulness on work engagement in generation Y. In Universitas Indonesia International Psychology Symposium for Undergraduate Research (UIPSUR 2017) (pp. 53-58). Atlantis Press.
Tan, K., & Foong, P. (2021). The impact of work engagement and meaningful work to alleviate job burnout among social workers in New Zealand. Management Decision, ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/MD-05-2021-0689.
Wingerden, J., & Poell, R. (2019). Meaningful work and resilience among teachers: The mediating role of work engagement and job crafting. PloS One, 14, e0222518. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0222518.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสมาคมจิตวิทยาแห่งประเทศไทย แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
