ผลของการประยุกต์ใช้แนวคิดไคเซ็นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการลดระยะเวลารอคอยของผู้ใช้บริการแผนกกายภาพบำบัด กรณีศึกษา ศูนย์การแพทย์ปัญญานันทภิกขุ ชลประทาน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากระบวนการและขั้นตอนการเข้ารับบริการ 2) ศึกษาเปรียบเทียบระยะเวลารอคอยของผู้รับบริการก่อนและหลังการใช้แนวปฏิบัติลดระยะเวลารอคอย และ
3) เสนอแนะแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพในการให้บริการ เพื่อลดระยะเวลารอคอยของแผนกกายภาพบำบัด ศูนย์การแพทย์ปัญญานันทภิกขุ ชลประทาน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ โดยการประยุกต์ใช้ทฤษฎีไคเซ็น และใช้เครื่องมือ 5W1H และ ECRS ซึ่งเป็นเครื่องมือที่จะช่วยในการค้นหาปัญหาที่เกิดขึ้นจากวิธีการทำงาน และทำการปรับปรุงปัญหา เพื่อลดการทำงานในกระบวนการการทำงานที่ไม่เกิดประโยชน์ กลุ่มตัวอย่างเป็น ผู้ป่วยที่มารับบริการในแผนกกายภาพบำบัด ศูนย์การแพทย์ปัญญานันทภิกขุ ชลประทาน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ได้จากการสุ่มตามคุณสมบัติ จำนวน 30 คน วิเคราะห์เปรียบเทียบผลก่อนการปรับปรุง (Pre-Kaizen) และหลังการปรับปรุง (Post-Kaizen) โดยเก็บข้อมูลระยะเวลารอคอย และความพึงพอใจก่อนและหลังการใช้แนวปฏิบัติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการใช้แนวปฏิบัติลดระยะเวลารอคอย พบว่า ค่าเฉลี่ยของระยะเวลารอคอยหลังการปรับปรุงกระบวนการและขั้นตอนการให้บริการ ระยะเวลารอตรวจจากนักกายภาพบำบัด ลดลงจาก 25 นาที เหลือเพียง 15 นาที (ลดลงร้อยละ 40) ซึ่งระยะเวลารอคอยรวมทั้งหมด (เริ่มต้นจนสิ้นสุด ยกเว้นการทำหัตถการ) ลดลงจาก 145 นาที เหลือเพียง 109 นาที (ลดลง 36 นาที คิดเป็น ร้อยละ 24.83) และคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจหลังการปรับปรุงสูงกว่าก่อนการปรับปรุง ผู้วิจัยจึงเสนอให้ผู้ปฏิบัติงานในสถานบริการสุขภาพให้ความสำคัญต่อการลดความสูญเปล่าที่เกิดจากการรอคอยการรับบริการ เพื่อเพิ่มความพึงพอใจของผู้รับบริการ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อประสิทธิภาพและมาตรฐานการให้บริการของโรงพยาบาลต่อไป