Using digital media to motivate learning in children with special needs
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Constitution of the Kingdom of Thailand B.E. 2550 (2007), the National Education Act B.E. 2542 (1999) as amended (No. 2) B.E. 2545 (2002), and the Act on the Management of Education for Persons with Special Needs B.E. 2551 (2008) mandate the rehabilitation of persons with special needs in medical, educational, vocational, and societal aspects.
Education for children with special needs is a process that must consider individual differences and diverse learning needs. It involves adapting and employing appropriate methods tailored to each child's characteristics. The selection and adaptation of digital media and technology to support educational development is crucial. This may include learning disabilities, intellectual, emotional, or physical developmental challenges. Effective education for children with special needs requires flexibility and deep understanding from teachers and related personnel to support children in accessing equal learning opportunities with their peers and fostering strong student-teacher engagement.
Utilizing digital media in education for children with special needs is a powerful tool to develop and enhance learning. It focuses on leveraging digital media to motivate learning, considering the educational needs and developmental stages of children with intellectual, emotional, or physical disabilities. The emphasis is on using adaptable technology tailored to individual abilities and strengths, such as interactive learning applications, video media, and educational games. The effective application of digital media should be supported by parents and teachers to maximize its developmental impact on this group of children.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated. Please read our Policies page for more information...
References
กิตติ กุตนันท์. (2564). เทคโนโลยีกับการมีอาชีพของเด็กพิเศษในโลกดิจิทัล. บทความวิชาการสาขาวิชาเทคโนโลยีและการสื่อสารศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตและคนพิการ. (2556). คู่มือการออกแบบสภาพแวดล้อมสำหรับคนพิการและคนทุกวัย. (ออนไลน์) (อ้างเมื่อ 31 พฤษภาคม 2568). จาก http://web1.dep.go.th/? q=th/services
จุฑา ภักดีกุล. (2015). เด็กยุคดิจิตอล. สารานุกรมศึกษาศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2568. http://ejournals.sw u.ac.th/index.php/ENEDU/article/download.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). สรุปผบการสำรวจข้อมูลสถานภาพการรู้เท่าทันสื่อสารสนเทศและการเข้าใจดิจิทัลของประเทศไทย พ.ศ.2566. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สํานักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา
วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). Digital literacy. สืบค้นจาก https://www.ops.go.th.
อมรรัตน์ แช่กวั่ง. (2016) การจัดการเรียนรู้ด้วยสื่อใหม่. วารสารมนุษย์และสังคมศาสตร์, 8(1),251-274. http://www.ir.sru.ac.th/bitstream
อภิญญา เชื้อวงษ์ (2565). การพัฒนาสื่อดิจิทัลสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ. วารสารเทคโนโลยีการศึกษา 20(1): 55-66.
Branch, R. M. (2009). Instructional design: The ADDIE approach. Springer.
Christensen, C. M., Horn, M. B., & Johnson, C. W. (2008). Disrupting class: How disruptive innovation will change the way the world learns. New York: McGraw-Hill.
Holmes, W., Bialik, M., & Fadel, C. (2019). Artificial intelligence in education. Paris: UNESCO.
Jamais Cascio. (2020, 30 April). Facing The Age of Chaos. https://medium.com/@cascio/facing the-age-of-chaos-b00687b1f51d
Keir, W. (2016). Digital medio in a special educational needs classroom a student. UK: Queen Mary University impairment. BMC Public Health, 23(181). http://doi.org/10.1186/s12889-023-15094-z
Mariam, M. & Rosazila, R. 2020). Teacher perceptions on the use of digital storytelling among autism spectrum disorder children in Molaysia: Malaysia: University sains Malaysia.
Mayer, R. E. (2009). Multimedia learning. New York: Cambridge University Press.
Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., Bakia, M., & Jones, K. (2013). Evaluation of evidence-based practices in online learning: A meta-analysis and review of online learning studies. Washington, DC: US Department of Education.
Pettersson, L., Johansson, S., Demmelmaier, I, & Gustavsson, C. (2023). Disabilty digital divide: Survey of accessibility of Health services as perceived by people with and without.
Van Dijk, J. (2020). The digital divide. Cambridge: Polity.
Verenikina, I, & Kervin, L. (2011). iPads, digital play and pre-schoolers. Retrieved July 2, 2020, from: https://www.hekupu.nztertiarycollege.ac.nz/sites/default/files/2017-11/iPads-Digital-Play-and-Preschoolers.pdf.
UNESCO. (2016). Rethinking education: Towards a global common good Paris: Author.
US Department of Education. (2020). The Individuals with Disabilities Education Act (IDEA). Retrieved from: https://www.congress.gov/crs-product/R41833
Silva E. (2020). What school closures mean for students with disabilities, New America. Retrieved from: https://www.newamerica.org/education-policy/edcentral/what-school-closures-mean-students-disabilities/
