ORGANIZATIONAL CULTURE INFLUENCING JOB HAPPINESS OF GOVERNMENT EMPLOYEES AND TEMPORARY STAFF AT THE PROVINCIAL JUSTICE OFFICE, MINISTRY OF JUSTICE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to examine demographic factors and organizational culture affecting job happiness among government employees and temporary staff at the Provincial Justice Office, Ministry of Justice. The sample consisted of 121 government employees and temporary staff from Provincial Justice Offices in regions 1–18, using a census survey. Data were collected through questionnaires and analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, one-way ANOVA, and Pearson’s correlation coefficient.
The results revealed that employment type significantly influenced overall job happiness, as well as satisfaction with the work environment and management. Length of service was associated with workplace relationships, while gender, age, and educational level had no significant effect on job happiness. Regarding organizational culture, an adaptive culture was correlated with the work environment, and a participatory culture was associated with workplace relationships. A structure- and regulation-oriented culture showed a moderate correlation with overall job happiness, work environment, and compensation and benefits. In contrast, overall organizational culture and a result-oriented culture did not significantly affect job happiness. It is recommended that the Provincial Justice Office promote an organizational culture that fosters collaboration and flexibility, as well as develop management structures and work environments that enhance employee well-being.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated. Please read our Policies page for more information...
References
กานต์นรี ประสพสุข. (2563). วัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนบางพระ. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ก้านทอง บุหร่า. (2560). องค์กรแห่งความสุข: แนวคิด กระบวนการ และบทบาทของนักบริหารทรัพยากรมนุษย์. วารสารบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 25(3), 169-176.
กิติยา วงศ์เบี้ยสัจจ์. (2564). วัฒนธรรมองค์การที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากร บริษัท ไปรษณีย์ไทย จำกัด. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
กาญจนาพร พันธ์เทศ. (2560). วัฒนธรรมองค์การและคุณภาพชีวิตในการทำงานที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิที่ดีขององค์การและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ของพนักงานธนาคารภาครัฐแห่งหนึ่ง. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
จุฑามาส ธนะวัฒนานนท์. (2565). อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อการพัฒนาศักยภาพการทำงานในสังคมดิจิทัล กรณีศึกษา สำนักงบประมาณ สำนักนายกรัฐมนตรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิรภัทร์ โพธิ์บาทะ. (2565). ความสุขในการทำงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี.[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต],มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชฎาภรณ์ เพียยุระ. (2565). คุณภาพชีวิตในการทำงาน และวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชนาภา ศาสนะสมบัติ. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการคงอยู่ของพนักงานราชการ กรณีศึกษา พนักงานราชการสังกัดกระทรวงมหาดไทย และสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคม และความมั่นคงของมนุษย์ของศูนย์ราชการจังหวัดสระบุรี [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ฐิตินันทน์ ผิวนิล และชลธิชา อัศวนิรันดร. (2564). ความ(ไม่)มั่นคงในงานของลูกจ้างชั่วคราวในภาคราชการไทย. Journal of Demography, 37(1), 26-48.
ธนภรณ์ รุ่งวิไลเจริญ. (2560). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน บมจ. ธนาคารกรุงไทยรุ่นเจเนอเรชันวายในเขตกาญจนบุรีและเขตราชบุรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทิวากร กระชัน. (2562). ความคิดเห็นของพนักงานราชการที่มีต่อค่าตอบแทนและสวัสดิการที่ได้รับของสำนักงานเทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สังขศิริ. (2563). วัฒนธรรมองค์การกับความสุขในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุน สำนักงานอธิการบดี สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พิกุล พุ่มช้าง และปริญญา มีสุข. (2560). การวิเคราะห์องค์ประกอบการเป็นองค์กรแห่งความสุขของสถาบันการศึกษาไทย. วารสาร Veridian E-Journal, Silpakorn University, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(2), 647 – 663.
พงศกร ศรีรงค์ทอง (2565) องค์การแห่งความสุข: มุมมองจากอาจารย์มหาวิทยาลัย. วารสารสุทธิปริทัศน์, 36(2), 150-169.
พงศ์ศุลี จีระวัฒนรักษ์. (2566, 3 มิถุนายน). สุขภาวะแบบองค์รวมในองค์กรยุคใหม่ สร้างได้ด้วย Happy Workplace. https://www.thaihealth.or.th/สุขภาวะแบบองค์รวมในองค/
พระครูโกวิทบุญเขต, พระครูประภาตปัญญาธร, พระใบฏีกาธวัชชัย จรณธมฺโม และอำนาจ ทาปิน. (2566). รูปแบบการจัดการองค์กรแห่งความสุข (Happy Workplace). Journal of MCU Haripunchai Review, 7(2), 254-266).
ภณิดา บุญทวี. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทำงานของประชาชนในเขตอำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ภัทรดนัย ใต้ไธสง. (2561). ความสุขในการทำงานของพนักงานบริษัท ทรู ดิสทริบิวชั่น แอนด์ เซลส์ จำกัด พื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(1), 15-35.
ณัฐปภัสร์ ตั้งพานทอง. (2560). ปัจจัยความสุขในการทำงานที่ส่งผลต่อความผูกพันขององค์กร กรณีศึกษาเภสัชกรอัตราจ้าง แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหิดล.
วราภรณ์ ท่าหาญ. (2561). ความสุขในการทำงานของพนักงานสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี (สสวท.). [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วัลลภา องคไทร. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอนครชัยศรีสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ศุภาพิชญ์ อินแตง. (2565). วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อความสุขในการทำงานของกลุ่มเจนเนอร์เรชั่นวาย ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศิริพัสตร์ ถาอ้าย. (2566). ปัจจัยความสุขในการทำงานที่มีผลต่อความผูกพันองค์กรของบุคลากรวิทยาลัยศิลปะ สื่อและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 16(2), 104-122.
Best, John W. (1977). Research in Education. (3rd ed.) Englewood Cliffs,. New Jersey : Prentice Hall, Inc.
Burton, J. (2010). WHO Healthy Workplace Framework and Model : Background and Supporting Literature and Practice : Word Health Organization. Retried January www.who.int/occupational_health/healthy_workplace_framework.pdf
Cronbach, L.J. (1990). Essential of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins.
Cameron, K. S., & Quinn, R. E. (1999). Diagnosing and changing organizational culture: Based on the competing values framework. Addison-Wesley.
Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. New York: McGraw-Hill.
World Health Organization. (2010). Healthy workplaces: A model for action. https://www.who.int/occupational_health/publications/healthy_workplaces_model.pdf