การออกแบบเครื่องประดับจากลวดลายตกแต่งสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิงล้านนา

ผู้แต่ง

  • ธนกฤต ใจสุดา คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ยงยุทธิ์ ผันแปรจิตร์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • พรพิมล พจนาพิมล คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

DOI:

https://doi.org/10.69598/decorativeartsjournal.2.11-32

คำสำคัญ:

การออกแบบ, เครื่องประดับ, ลวดลายสถาปัตยกรรม, เรือนขนมปังขิง, ล้านนา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลวดลายตกแต่งสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิงบูรณาการสู่การออกแบบเครื่องประดับที่สะท้อนเอกลักษณ์ทางสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิง จังหวัดแพร่ และเพื่อประเมินผลความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อต้นแบบเครื่องประดับ ผู้วิจัยทำการเก็บข้อมูลลวดลายประดับสถาปัตยกรรมคุ้มวงศ์บุรีเพื่อศึกษาวิเคราะห์เอกลักษณ์ของลวดลายใน 3 ประเด็น คือ 1.ลักษณะและโครงสร้างของลาย 2.การจัดองค์ประกอบของลวดลาย และ3.อิทธิพลและความหมายเชิงสัญญะที่ปรากฏในลวดลาย นำข้อมูลที่ได้ข้างต้นไปบูรณาการสู่การออกแบบเครื่องประดับเพื่อผลิตเป็นชิ้นงานต้นแบบและประเมินผลความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อต้นแบบเครื่องประดับดังกล่าว ผลจากการวิจัยแสดงให้เห็นแนวทางในการออกแบบเครื่องประดับ นำเสนอกระบวนการในการออกแบบและพัฒนาเครื่องประดับโดยใช้เอกลักษณ์ของลวดลายทางสถาปัตยกรรมเป็นฐานในการประยุกต์ใช้เพื่อการออกแบบ เกิดผลิตภัณฑ์เครื่องประดับจำนวน 1 ชุด ภายใต้ชื่อผลงาน Glory of Memories โดยผลจากการประเมินความพึงพอใจต่อผลงานเครื่องประดับดังกล่าวในภาพรวมอยู่ในระดับ พึงพอใจมากที่สุด  ซึ่งได้ยืนยันอย่างชัดเจนว่าเอกลักษณ์ลวดลายประดับสถาปัตยกรรมสามารถนำมาออกแบบเป็นเครื่องประดับที่มีเอกลักษณ์ได้ งานวิจัยนี้นำไปสู่แนวทางการพัฒนาการออกแบบที่สอดรับกับกระแสการออกแบบร่วมสมัย ซึ่งมีการกล่าวถึงการสร้างเอกลักษณ์ การสร้างเรื่องราว การค้นหาตัวตน และการนำทุนทางวัฒนธรรมมาเป็นจุดขาย   

ผลจากการวิจัยแสดงให้เห็นว่าเอกลักษณ์ลวดลายประดับสถาปัตยกรรมสามารถนำมาออกแบบเป็นเครื่องประดับที่มีเอกลักษณ์ได้ งานวิจัยแสดงให้เห็นแนวทางในการออกแบบเครื่องประดับ นำเสนอกระบวนการในการออกแบบและพัฒนาเครื่องประดับโดยใช้เอกลักษณ์ของลวดลายทางสถาปัตยกรรมเป็นฐาน ผลผลิตจากงานวิจัยก่อให้เกิดองค์ความรู้ลวดลายประดับสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิงล้านนา และผลิตภัณฑ์เครื่องประดับจำนวน 1 ชุด อันนำไปสู่แนวทางการพัฒนาการออกแบบที่สอดรับกับกระแสการออกแบบร่วมสมัย ซึ่งมีการพูดถึงการสร้างเอกลักษณ์ การสร้างเรื่องราว การค้นหาตัวตน และการนำทุนทางวัฒนธรรมมาเป็นจุดขาย

เอกสารอ้างอิง

ภัทราวดี ศิริวรรณ. (2560). การศึกษารูปแบบสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิงในประเทศไทย กรณีศึกษากรุงเทพฯ ปริมณฑล และจังหวัดแพร่. วารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ, 5(21), 158-168. https://li01.tci-thaijo.org/index.php/ rmutsb-sci/article/view/105357/83668

วรรณรัตน์ อินทร์อ่ำ. (2536). ศิลปะเครื่องประดับ. โอเดี่ยนสโตร์.

ศรัณย์ ศรีธวัชพงศ์. (2017). รูปแบบสถาปัตยกรรมล้านนาขนมปังขิง กรณีศึกษา คุ้มวงศ์บุรี จังหวัดแพร่. สาระศาสตร์, 2(2556), 208-218. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sarasatr/article/download/121768/ 100809/356917

GIT Information Center. (2020). งานออกแบบเครื่องประดับ มูลค่าเพิ่มที่สร้างจากแรงบันดาลใจ. https://www.tpa.or.th/writer/read_this_book_topic.php?bookID=446

Hashim, H. (2014). Integration of Malay Motifs into Jewelry Design Toward Exclusive Products. In Proceedings of the Colloquium on Administrative Science and Technology. (437–442). https://link.springer.com /chapter/10.1007/978-981-4585-45-3_42

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

29-04-2023

รูปแบบการอ้างอิง

ใจสุดา ธ., ผันแปรจิตร์ ย., & พจนาพิมล พ. . . (2023). การออกแบบเครื่องประดับจากลวดลายตกแต่งสถาปัตยกรรมเรือนขนมปังขิงล้านนา. DEC Journal : Art and Design, 2(1), 11–32. https://doi.org/10.69598/decorativeartsjournal.2.11-32

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย

หมวดหมู่