แนวทางการพัฒนารูปแบบชุดกิจกรรมการเรียนการสอนศิลปะ สำหรับเด็กในเจเนอเรชันเบต้า (Generation Beta)

ชุติภา อัศวเลิศพลากร; ฐิติรัตน์ โพธิสัตย์; ณัฐกมล นครพัฒน์; ปฏิภาณ เจริญสุข; มนัสนันท์ วรรณวงษ์; สุธิพงษ์ สุดสังข์; อภิสรา กอประสิทธิ์นิยม; โสมฉาย บุญญานันต์

doi:10.69598/decjournalartanddesign.4.88-111

ผู้แต่ง

ชุติภา อัศวเลิศพลากร นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ฐิติรัตน์ โพธิสัตย์ นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ณัฐกมล นครพัฒน์ นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปฏิภาณ เจริญสุข นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
มนัสนันท์ วรรณวงษ์ นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิท
สุธิพงษ์ สุดสังข์ นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อภิสรา กอประสิทธิ์นิยม นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
โสมฉาย บุญญานันต์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.69598/decjournalartanddesign.4.88-111

คำสำคัญ:

เจเนอเรชันเบต้า, กิจกรรมการสอนศิลปะ, ชุดกิจกรรมศิลปะ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนารูปแบบกิจกรรมฯ และ 2. เพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนารูปแบบกิจกรรมฯ ศิลปะสำหรับเด็กในเจนเบต้า (Generation Beta) ระดับชั้นประถมศึกษาตอนต้น กลุ่มตัวอย่างการสำรวจคือ ผู้ปกครองเด็กเจนแอลฟา-เบต้าในปัจจุบันและอนาคต ครูศิลปะ นิสิตศิลปศึกษา จำนวน 69 คน ใช้การเลือกแบบบังเอิญ, กลุ่มตัวอย่างการสัมภาษณ์คือ ครูสอนศิลปะระดับชั้นประถมศึกษา ผู้ปกครองของเจนแอลฟา-เบต้า และแพทย์ด้านเวชกรรม สาขาจิตเวช จำนวน 7 คน และกลุ่มผู้เชี่ยวชาญประเมินชุดกิจกรรมคือ ผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนและออกแบบสื่อกิจกรรมสำหรับเด็กประถม จำนวน 3 ท่าน ใช้การเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยคือ 1) แบบสอบถามแนวทางการพัฒนากิจกรรมฯ ศิลปะสำหรับเด็กเจนเบต้า 2) แบบสัมภาษณ์แนวทางการพัฒนากิจกรรมฯ ศิลปะสำหรับเด็กเจนเบต้า 3) รูปแบบชุดกิจกรรมศิลปะสำหรับเจนเบต้า และ 4) แบบประเมินรูปแบบชุดกิจกรรมจากผู้เชี่ยวชาญ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติบรรยาย โดยใช้ค่าเฉลี่ย

ผลการวิจัย พบว่า 1) ชุดกิจกรรมศิลปะสำหรับเจนเบต้า ด้วยแนวทางการสอนแบบผสมผสาน การเรียนรู้ตามอัธยาศัยและการเรียนรู้แบบร่วมมือ ประกอบด้วยกิจกรรมโดยแบ่งตามเทคนิคศิลปะ 6 ด้าน แบ่งตามหมวดเนื้อหาได้ 7 หมวด เช่น กิจกรรมการ์ตูนแปลงร่าง 2) ผลจากการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญ พบว่า มีระดับความเหมาะสมในระดับมากทุกด้าน โดยผู้เชี่ยวชาญให้ความเห็นว่า ชุดกิจกรรมมีแนวทางการสอนที่น่าสนใจ มีการเชื่อมโยงกับธรรมชาติและมีการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้ คาดว่าน่าจะเหมาะกับการเรียนรู้ของกลุ่มเป้าหมาย แต่ควรเพิ่มเติมรายละเอียดเนื้อหา ขั้นตอนกิจกรรม และประยุกต์กับผู้เรียนที่มีความต้องการเฉพาะ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551, 11 กรกฎาคม). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.

https://academic.obec.go.th/images/document/1559878925_d_1.pdf

ภัสรำไพ จ้อยเจริญ. (2568). AI mazing เล่น สำรวจ ร่วมมือ สร้างเด็กปฐมวัย Gen Beta. [Symposium]. ห้องประชุมดวงเดือน พิศาลบุตร คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Anderson, L. W., & Krathwohl, D. R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. Longman.

Dewey, J. (1934). Art as Experience.Minton, Balch & Company.

Eisner, E. W. (2002). The Arts and the Creation of Mind. Yale University Press.

Fernando, P. A., & Premadasa, H. K. S. (2024). Use of gamification and game-based learning in educating

Generation Alpha: A systematic literature review. Educational Technology & Society, 27(2), 114-132.

McCrindle, M. (2014). The ABC of XYZ: Understanding the Global Generations. McCrindle Research.

McCrindle, M., & Fell, A. (2021). Generation Alpha: Understanding Our Children and Helping Them Thrive. Hachette Australia.

World Economic Forum. (2025, January 15). Global Risk Report. https://www.weforum.org/publications/ global-risks-report-2025/digest/

Yusuf, A. (2023). Futuristic Curriculum Concept for Generation Alpha in Indonesia: A Case Study. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Educational Administration:

Theory and Practice, 29(2). 130-150. https://kuey.net/index.php/kuey/article/view/642