การออกแบบสื่อประชาสัมพันธ์และกิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้วัฒนธรรม ชุมชนลำพญา จังหวัดนครปฐม

ผู้แต่ง

  • ปฏิภาณ เจริญสุข นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ชุติภา อัศวเลิศพลากร นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย
  • มนัสนันท์ วรรณวงษ์ นิสิตปริญญาโท สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ศิริก้อย ชุตาทวีสวัสดิ์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะ ดนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.69598/decjournalartanddesign.4.104-127

คำสำคัญ:

กิจกรรมศิลปะ, ชุมชนลำพญา, การท่องเที่ยว, ศิลปะเพื่อชุมชน

บทคัดย่อ

ชุมชนลำพญาเป็นชุมชนการค้าที่มีสำคัญ แต่ปัจจุบันคนในชุมชนไม่ทราบถึงเรื่องราวของชุมชน จึงควรส่งเสริมการอนุรักษ์วัฒนธรรมของชุมชน โดยวัตถุประสงค์งานวิจัยคือ 1. เพื่อศึกษาอัตลักษณ์ของชุมชน 2. เพื่อออกแบบกิจกรรมศิลปะและสื่อประชาสัมพันธ์เพื่อสื่อสารความรู้ด้านวัฒนธรรมให้กับคนในชุมชนและนักท่องเที่ยว 3. เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรม กลุ่มตัวอย่างในการสัมภาษณ์เลือกแบบเจาะจง ได้แก่ เจ้าอาวาส เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ และกลุ่มตัวอย่างเลือกแบบบังเอิญ ได้แก่ กลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามแนวทางจัดกิจกรรม จำนวน 43 คน และกลุ่มผู้ร่วมกิจกรรม จำนวน 32 คน รวมทั้งหมด 77 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์แนวทางการจัดกิจกรรมศิลปะฯ 2) แบบสอบถามแนวทางการจัดกิจกรรมศิลปะฯ 3) แบบประเมินความพึงพอใจฯ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติบรรยายจากค่าเฉลี่ย

ผลการวิจัย พบว่า 1. อัตลักษณ์ของชุมชน มี 2 ด้านคือ 1) ด้านสถานที่ทางประวัติในชุมชนสะท้อนผ่านพิพิธภัณฑ์ที่รวมวัตถุสำคัญเกี่ยวกับวิถีชีวิต และ 2) ด้านวัฒนธรรมชุมชนริมน้ำที่มีชาวจีนและชาวมอญประกอบอาชีพเกษตรและค้าขาย 2. สื่อประชาสัมพันธ์และชุดกิจกรรมที่เหมาะสมกับชุมชนมีทั้งหมด 4 รูปแบบ ได้แก่ 1) ป้ายประชาสัมพันธ์และป้ายนำทาง 2) ป้ายข้อมูลวัตถุสำคัญและแผนที่ 3) หนังสือลำพญา Story 4) ชุดภาพพิมพ์บนโปสการ์ด Stamp Stories และ 3. ผลประเมินความพึงพอใจ ภาพรวมอยู่ในระดับดี โดยป้ายความรู้มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ( = 4.41) โดยแนวทางการการขยายผลสามารถต่อยอดเป็นสื่อการเรียนรู้ในโรงเรียนเพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่า และนำสื่อกิจกรรมไปปรับใช้กับชุมชนอื่นได้

เอกสารอ้างอิง

ชัยฤทธิ์ ทองรอด. (2559). การจัดการโลจิสติกส์การท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจังหวัดนครปฐม. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ (ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 6(1), 124-134).

ณชนก หล่อสมบูรณ์ และโสมฉาย บุญญานันต์. (2562). รูปแบบกิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนเก่าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 23(1), 97-108.

ประติมา ธันยบูรณ์ตระกูล. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ศิลปะโดยใช้ชุมชนเป็นฐานในรายวิชาสื่อและวัสดุทางศิลปะ เพื่อส่งเสริมการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะของนักศึกษาศิลปศึกษา. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 14(1). 83-100.

ประยูร บุญใช้ และภูมิพงศ์ จอมหงส์พิพัฒน์. (2558). การวิจัยและพัฒนาการจัดกระบวนการเรียนรู้แบบบูรณาการโดยใช้แหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่นเป็นฐานสำหรับสถานศึกษาในชุมชนรอบหนองหาร จังหวัดสกลนคร. วารสารบัณฑิตศึกษา, 12(58), 185-194.

วงศกร นาควิจิตร. (2566). ตลาดลำพญา. https://wikicommunity.sac.or.th/community/326

สุกานดา ถิ่นฐาน และอนุชา แพ่งเกษร. (2566). การส่งต่ออัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมผ่านคุณค่าด้านประสบการณ์การท่องเที่ยว เชิงสร้างสรรค์ในพื้นที่สงคราม. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 146-157.

สุภาภรณ์ จินดามณีโรจน์. (2554). ประวัติศาสตร์สังคมของชุมชนลุมน้ำท่าจีน. สร้างสรรค์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

24-11-2025

รูปแบบการอ้างอิง

เจริญสุข ป., อัศวเลิศพลากร ช. ., วรรณวงษ์ ม., & ชุตาทวีสวัสดิ์ ศ. . (2025). การออกแบบสื่อประชาสัมพันธ์และกิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้วัฒนธรรม ชุมชนลำพญา จังหวัดนครปฐม. DEC Journal : Art and Design, 4(3), 104–127. https://doi.org/10.69598/decjournalartanddesign.4.104-127

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย

หมวดหมู่