Effect of Learning Management by Using Problem Based Learning toward Learning Achievement and Scientific Problem-Solving Ability of Prathomsuksa 6 Students Effect of Learning Management by Using Problem Based Learning toward Learning Achievement and Scientific Problem-Solving Ability of Prathomsuksa 6 Students
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) compare the learning achievement of Prathomsuksa 6 students before and after learning through Problem-based Learning, 2) compare the scientific problem-solving ability after learning with 70 percent criterion. 3) investigate the students’ satisfaction toward learning management by using Problem-based Learning. The samples of this study were 21 students of Prathomsuksa 6 students studying in the first semester of academic year 2023 at Watjamarom School, Kasetwisai District, Roiet Province. They were selected by Cluster Random Sampling. The research instrument included: 1) lesson plans for world phenomena and natural disasters, 2) achievement tests, 3) scientific problem-solving ability test, 4) satisfaction questionnaire. Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, Dependent Sample t-test and One Sample t-test.
The results of the study were as follows: 1) Learning achievement scores of Prathomsuksa 6 students after learning management by using Problem-based Learning were significantly higher than before learning at a .05 statistical level or 59.15 percent. 2) Scientific problem-solving ability scores of Prathomsuksa 6 students after learning were higher than the specified 70 criteria at a .05 statistical level. The percentage of the scores was 84.50 3) Student’s satisfaction towards Problem-based Learning as a whole was at a high level. The most satisfaction is the content is useful for daily life.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ธัชทร โพธิ์น้อย. (2561). การใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ในวิชาวิทยาศาสตร์ขอนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดสองพี่น้อง. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (หลักสูตรและการสอน). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
นวรัตน์ ไวชมภู และคณะ. (2562). การเรียนรู้แบบเชิงรุก: การเรียนโดยใช้ปัญหาเป็นฐานในศตวรรษที่ 21.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 14(1): 153.
นฤมล สุดสังข์. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารด้านการคิดแก้ปัญหา เรื่อง ลม ฟ้า อากาศ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศ.ม.(หลักสูตรและการสอน). พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ : บริษัทสุวีริยาสาส์นจำกัด
ประสาท เนืองเฉลิม. (2558). การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสาท อิศรปรีดา. (2549). สารัตถะจิตวิทยาการศึกษา. ขอนแก่น.คลังนานาวิทยา.
พิมพ์พร ภิญโญ. (2565). การพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เรื่องการเปลี่ยนแปลงของสารโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ กศม.(วิทยาศาสตร์ศึกษา). มหาสารคาม : คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พรทิพย์ ดิษฐปัญญา และ สุนีย์เหมะ. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิด เพื่อพัฒนาความสามารถในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์และความมั่นใจในตนเอง ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา. 14(2): 35.
โรงเรียนวัดแจ่มอารมณ์. (2565). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนวัดแจ่มอารมณ์. ร้อยเอ็ด : โรงเรียนวัดแจ่มอารมณ์.
วัชรา เล่าเรียนดี และคณะ.(2560).กลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เชิงรุก เพื่อพัฒนาการคิดและยกระดับคุณภาพการศึกษา. นครปฐม : เพชรเกษมพริ้นติ้งกรุ๊ป จำกัด 2545.
วัฒนาพร ดวงดีวงศ์. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดแก้ปัญหา เรื่องวัสดุและสมบัติของวัสดุ ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (การสอนวิทยาศาสตร์).ชลบุรี : คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). รายงานผลการวิจัยโครงการ TIMSS 2015. สืบค้นเมื่อ 16 กรกฎาคม 2566 จาก: http://timssthailand.ipst.ac.th.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. (2564). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน(O – NET) ปีการศึกษา 2563. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2566. จาก:http://www.ret2.go.th.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2562). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
สุคนธ์ สินธพานนท์.(2554).วิธีสอนตามแนวปฏิรูปการศึกษา เพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. กรุงเทพฯ : 9119 เทคนิค.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2547). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สรวีย์ นาคเกษม. (2564). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา เรื่อง งานและพลังงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ศษ.ม (การสอนวิทยาศาสตร์). ชลบุรี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
สมยศ นาวีการ. (2544). การบริหารงานบุคคล. พิมพ์ครั้งที่4 .กรุงเทพฯ : บรรณกิจเทรดดิ้ง.
อานุภาพ เลขะกุล. (2554). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน. สงขลา : คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Erta, S. W. (2017). “The Effect of Problem Based Learning (PBL) Model toward Student's Critical Thinking and Problem-Solving Ability in Senior High School”. American Journal of Educational Research. 5(6): 634.
Hmelo, E. & Evensen, H. (2000). Problem-based Learning. New York: Routledge.
Weir, J. J. (1974). A Class Model for Diagnosing the Problem Solving of School Student. New York: University of New York.