Sangkahawatthudhamma Integration for Public Participatory Water Management: A Case Study of the Huay Kaew Reservoir Water User Group at Mae Faek Subdistrict in Sansai District of Chiang Mai Province Sangkahawatthudhamma Integration for Public Participatory Water Management: A Case Study of the Huay Kaew Reservoir Water User Group at Mae Faek Subdistrict in Sansai District of Chiang Mai Province

Main Article Content

Somdet Wannakon
Apirom Sidakham
Prasert Pontin

Abstract

         This research article aims to study the level of Compare the participation of citizens of water user groups. and propose guidelines for integrating the principles of Sanghawatthutham for participatory water management of the people of the Huai Kaew Reservoir water user group, Mae Faek Subdistrict, San Sai District, Chiang Mai Province. The research method is a combined method. The quantitative research sample is a group of 221 people who use water at Huai Kaew Reservoir. The tool used to collect data is a questionnaire. Data analysis statistics include frequency, percentage, mean, and standard deviation. Hypotheses were tested by t-test and F-test. The qualitative research used in-depth interviews with 11 key informants. Data were analyzed using descriptive analysis techniques.


         The results of the study found that 1) the level of participatory water management among people who use water in Huai Kaew Reservoir. The overall level was at a high level. 2) Comparing the opinions of water user groups towards participation in participatory water management of the people of the Huai Kaew Reservoir water user group, it was found that water user groups of different genders Participate in public participatory water management. They are statistically significantly different at the 0.05 level, accepting the research hypothesis. For the age group of water users Education level, occupation, monthly income and the duration of being a member of water user groups differs. Participate in the participatory water management of the people of Huai Kaew Reservoir. no different Therefore, the research hypothesis was rejected. 3) Guidelines for integrating Sangha Vatthu Dhamma principles for participatory water management of the people who use water in Huai Kaew Reservoir, including 1) Developing and strengthening the potential and knowledge of Sangha principles. Dharma objects and Buddhist principles to the public and water user groups by organizing workshops to build morality Living together harmoniously in the community 2) Develop and strengthen the potential and knowledge of water user group members 3) Improve rules and regulations for using water from Huai Kaew Reservoir 4) Develop a database system for all aspects of water resources. Comprehensive and up-to-date

Article Details

How to Cite
Wannakon, S., Sidakham, A., & Pontin, P. (2024). Sangkahawatthudhamma Integration for Public Participatory Water Management: A Case Study of the Huay Kaew Reservoir Water User Group at Mae Faek Subdistrict in Sansai District of Chiang Mai Province: Sangkahawatthudhamma Integration for Public Participatory Water Management: A Case Study of the Huay Kaew Reservoir Water User Group at Mae Faek Subdistrict in Sansai District of Chiang Mai Province. RATANABUTH JOURNAL, 6(2), 226–241. retrieved from https://so07.tci-thaijo.org/index.php/rtnb/article/view/4864
Section
Research Article

References

กรมทรัพยากรน้ำ. (2546). การบริหารจัดการน้ำของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: กรมทรัพยากรน้ำ.

กันยารัตน์ รินศรี. (2557). การจัดการทรัพยากรน้ำเชิงบูรณาการแนวพุทธ : กรณีศึกษากลุ่มอนุรักษ์ลุ่มน้ำปิง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ขวัญนภา สุขคร และคณะ. (2560). ยุทธศาสตรก์ารจัดการลุ่มน้ำวังแบบมีส่วนร่วมของชุมชน.วารสารวิชาการ Veridian E –Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ. 10 (2), 1969–1989.

ดาวรุ่ง โสฬส, ประเสริฐ ปอนถิ่น และ อภิรมย์สีดาคำ. (2566). การมีส่วนร่วมของเครือข่ายภาครัฐและประชาชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาไฟป่าในพื้นที่ตำบลแม่เหียะ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่.วารสารสังคมศาสตร์และศาสตร์รวมสมัย. 4 (1), 65-78.

ธีระพล บุญตาระวะ. (2564). การบริหารจัดการทรพยากรน้ำในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประชัน เมืองโพธิ. (2565). การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุ 4 เพื่องส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการขยะวัดหนองไม้แก่น. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประธาน สุวรรณมงคล. (2540). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ, รายงานการวิเคราะห์โครงการปรับ ภาคราชการสู่ยุคโลกาภิวัตน์. พิมพ์ครั้งที่ 2. โรงพิมพ์กองกลาง : สำนักงานคณะกรรมการ ข้าราชการพลเรือน.

พระปลัดปองเดช สิริปุญโญ (พะสริ). (2560). การนำหลักสังคหวัตถุไปใช้ในวิถีชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลบางเหรียง อำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพัฒนาสังคม, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพิน อนิโฆ (พลเสน) (2564). การบูรณาการหลักสังคหวัตถุธรรมเพื่อส่งเสริมการบริหารงานของเทศบาลตำบลบ้านกร่าง อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิสิทธิ์ ขจรภพ และ ไพรัช พื้นชมภู. (2562). การนำสังคหวัตถุ 4 ไปใช้ในการให้บริการของบุคลากร ขององค์การบริหารส่วนตำบลขอนแก่น อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 8 (2), 1-2.

ศุภาวดี กรมทอง. (2557). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่น กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยแก้ว อำเภอบึงนาราง จังหวัดพิจิตร. การศึกษาค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย : สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.

สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการลุ่มน้ำปิง. (2562). อ่างเก็บน้ำห้วยแก้ว. วารสารบรรยายสรุปให้ผู้บริหาร, เชียงใหม่.

อำพล ปุญญา. (2560). รูปแบบการบริหารจัดการน้ำตามหลักพุทธวิธีของจังหวัดพิจิตร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต(รัฐประศาสนศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.