The Analysis of Factors Supporting the Grassroots Economy towards Strength, Stability, and Sustainability: A Case Study of Nong Han Subdistrict, San Sai District, Chiang Mai Province, to Enhance the Quality of Life of the People The Analysis of Factors Supporting the Grassroots Economy towards Strength, Stability, and Sustainability: A Case Study of Nong Han Subdistrict, San Sai District, Chiang Mai Province, to Enhance the Quality of Life of the People
Main Article Content
Abstract
Although the Nong Han Subdistrict community is endowed with abundant natural resources and rich social capital, the development of its grassroots economy faces several challenges. These include ineffective coordination among various sectors, a lack of clear mechanisms for connection, and vulnerability to external factors. As a result, the community is unable to fully harness its economic potential, which hampers its ability to achieve sustainable development. This study thus aims to analyze the key factors that support the development of a robust, stable, and sustainable grassroots economy. Using the Nong Han Subdistrict in San Sai District, Chiang Mai Province, as a case study, the research seeks to enhance the quality of life for local residents. A qualitative field study approach was employed, gathering data through semi-structured interviews and focus group discussions with 63 key informants. These included local leaders, community organization leaders, representatives from both the public and private sectors, academic representatives, and general citizens. The data were collected through multiple channels, including document analysis, field surveys, direct observation, interviews, focus groups, and knowledge-sharing forums. This diverse range of data sources was then analyzed and synthesized to provide a comprehensive, descriptive account of the findings.
Research Findings, The findings of this study reveal that the factors supporting the development of a grassroots economy in Nong Han community can be categorized into four main components: 1) Human Capital, which focuses on the development of knowledge and skills among the local population; 2) Social Capital and support from government agencies, which enhance collaboration in resource management; 3) Economic Capital, which contributes to income distribution and strengthens economic stability at the household level; and 4) Cultural Capital and Local Wisdom, which promote the preservation of identity and sustainable development.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัมพล เพ็ชรล้อมทอง, สุรภา เอมสกุล, & ธนัสดา โรจนตระกูล. (2564). กระบวนการสร้างชุมชนเข้มแข็งอย่างยั่งยืนแบบพึ่งพาตนเอง. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 354–368.
แก้วตา ผิวพรรณ, & ปวิตรา โคบำรุง. (2566). การวิเคราะห์เส้นทางความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อแนวทางการพัฒนาการทุนทางเศรษฐกิจท้องถิ่น เพื่อเพิ่มขีดความสามารถของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในเขตภาคเหนือตอนล่าง ประเทศไทย. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ, 8(2), 260–281.
จักรี ศรีจารุเมธีญาณ, สมปอง สุวรรณภูมา, & สัญญา เคณาภูมิ. (2567). การจัดการทุนมนุษย์ในทศวรรษหน้า: แนวคิดและแนวทางการพัฒนา. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(5), 1001–1016.
ชนัญชิดา ทิพย์ญาณ, ชวน เพชรแก้ว, สุธาวดี จินาญาติ, & ธนิศา สุขารมย์. (2564). นวัตกรรมการจัดการตนเองของชุมชนไชยาเพื่อความมั่นคงทางเศรษฐกิจบนฐานวัฒนธรรมชุมชน. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 5(1), 47–60.
เดือนนภา ภู่ทอง. (2567). พลังชุมชนท้องถิ่น: พลวัตการขับเคลื่อนการจัดการป่าชุมชนโดยการนำทุนวัฒนธรรมชุมชนมาปรับใช้ในการบริหารจัดการป่าชุมชนเพื่อสร้างความเข้มแข็งสู่เศรษฐกิจฐานรากอย่างยั่งยืน. วารสารธุรกิจดิจิทัลและสังคมศาสตร์, 10(1), 1–15.
ทัศนีย์ ปิ่นสวัสดิ์. (2563). การพัฒนาระบบบูรณาการความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคประชาชน ภาคเอกชนในการจัดการน้ำของจังหวัดชัยนาท. วารสารรัชต์ภาคย์, 14(37), 15–28.
ธรรมพร ตันตรา, สุริยจรัส เตชะตันมีนสกุล, สถาพร แสงสุโพธิ์, เกรียงไกร เจริญผล, พัชราพรรณ ศรีสกลวัฒน์, ฤทัยลักษมี กิจบุญชู, & รุ่งทิวา เขื่อนแก้ว. (2565). กระบวนการขับเคลื่อนและพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเชิงสวัสดิการของเทศบาลเมืองแม่โจ้และเทศบาลตำบลป่าไผ่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 5(2), 19–34.
นพรัตน์ ไชยชนะ. (2567). การพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากบนฐานทุนทางวัฒนธรรมโดยยุทธศาสตร์ BCG (Bio-Circular-Green Economy) กลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงบ้านหนองบาง ตำบลลิ่นถิ่น อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม, 18(4), 659–677.
บงกชมาศ เอกเอี่ยม. (2562). ภาวะผู้นำชุมชนท้องถิ่นกับการบริหารจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมแบบมีส่วนร่วมเพื่อสร้างความยั่งยืนของชุมชนแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร, 36(3), 102–113.
พระครูพิสัยปริยัติกิจ อคฺควณฺโณ, & สมชาย เบ็ญจวรรณ. (2564). จิตอาสาพลังบวก: ชุมชนคุณธรรมกระบวนการในการขับเคลื่อนด้วยพลังบวร รูปแบบการสร้างความเข้มแข็ง มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืนภายใต้สถานการณ์ภาวะวิกฤติการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารวิจัยธรรมศึกษา, 4(2), 115–125.
พระครูสมุห์ไพฑูรย์ พนมสวย, & สุทธญาณ์ โอบอ้อม. (2561). ศาสตร์พระราชากับการพัฒนาทุนมนุษย์ที่ยั่งยืน. วารสาร มจร. หริภุญชัยปริทรรศน์, 2(1), 95–108.
พฤทธิพงศ์ จักกะพาก. (2564). การพัฒนาทุนมนุษย์ตามแนวทางรัฐประศาสนศาสตร์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(2), 354–363.
ภาวิดา เจริญจินดารัตน์. (2561). งานวิจัยท้องถิ่นเพื่อความเข้มแข็งของชุมชน. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 36(2), 152–161.
มาริษา ศรีษะแก้ว, & สถาพร วิชัยรัมย์. (2562). เศรษฐกิจพอเพียง: แนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืนในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 3(1), 39–49.
ยุวดี พ่วงรอด, วิจิตตรา พ่วงท่าโก, กัลยารัตน์ วุฒิปรัชญานันท์, & โชติบดี รัฐ. (2563). นโยบายสาธารณะด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 5(2), 122–141.
วินิจ ผาเจริญ, สุริยจรัส เตชะตันมีนสกุล, สถาพร แสงสุโพธิ์, & นนท์ น้าประทานสุข. (2564). การจัดการความรู้ด้านทุนทางสังคมเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมของภาคประชาสังคมในพื้นที่เทศบาลตำบลป่าเมี่ยง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. รายงานการวิจัย.วิทยาลัยบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ศุจินันทน์ ไตรระเบียบ, ชนัญชิดา ทิพย์ญาณ, & อมร หวังอัครางกูร. (2567). เครือข่ายความร่วมมือในการพัฒนากลุ่มเกษตรกรทำสวนทุ่งคาวัด อำเภอละแม จังหวัดชุมพร ภายใต้แนวคิดการเสริมสร้างพลังอำนาจ. วารสารสังคมศาสตร์และศาสตร์รวมสมัย, 5(2), 93–107.
สนธยา ปานแก้ว. (2567). บทบาทสตรีกับการพัฒนากลุ่มอาชีพแบบมีส่วนร่วมเพื่อสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจและเพิ่มโอกาสกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ชุมชนต่อการสร้างรายได้ที่มั่นคงในพื้นที่ตำบลนาเตย อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา. วารสารภูมินิเวศพัฒนาอย่างยั่งยืน, 5(2), 12–27.
สมศักดิ์ สงวนดี. (2564). ทุนทางสังคมกับการพัฒนาชุมชน. วารสารวิชาการแห่งอนาคต, 1(1), 1–8.
สุชาติ อำนาจวิภาวี, ศิริวัฒน์ เปลี่ยนบางยาง, เพ็ญศรี ฉิรินัง, & จิระพันธ์ สกุณา. (2563). นโยบายของภาครัฐในการส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมให้เกิดความยั่งยืน. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(3), 56–66.
อุไรวรรณ แมะบ้าน. (2563). การบริหารจัดการทุนทางสังคมเพื่อการพัฒนาชุมชนในรูปแบบชุมชนพึ่งตนเอง. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(2), 73–88.
Khatasombun, H. (2022). Social capital and model community development to create a sustainable community-based economy of Huay Kaew Sub-district, Bueng Na Rang District, Phichit Province. Journal of MCU Nakhondhat, 9(10), 32–48.
Palavicini Corona, E. (2012). Local economic development in Mexico: The contribution of the bottom-up approach (Doctoral dissertation, London School of Economics and Political Science).