พุทธจิตวิทยาแบบบูรณาการเพื่อเสริมสรส่งความสุขผู้สูงอายุในสังคมไทย Integrated Buddhist Psychology for Enhancing the Happiness of the Elderly in Thai Society
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักการและแนวทางใช้หลักพุทธจิตวิทยาเพื่อเสริมสร้างความสุขผู้สูงอายุในสังคมไทย ถ้าหากพูดถึงสังคมสูงอายุ เราจะเข้าใจได้ตรงกันว่าผู้สูงอายุคือ “คนแก่” อายุ 60 ปีขึ้นไป ทั่วโลกเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุและคนกลุ่มนี้จะมีสุขภาพร่างกายเสื่อมโทรมไม่แข็งแรงจำเป็นต้องมีผู้ดูแลเอาใจใส่และใช้เงินเพื่อรักษาพยาบาล หรือการดำเนินชีวิตประจำวัน ดังนั้นประเทศไทยจะเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างเต็มตัวในปี พ.ศ.2565 และคำถามที่สำคัญที่เราจะเตรียมการเพื่อให้พร้อมเข้าสู่สังคมสูงอายุได้อย่างไร ผู้เขียนได้คบคิดว่าการนำหลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่คอยชี้แนะข้อปฏิบัติในการดำเนินชีวิตให้มีความสุขและมีความเจริญก้าวหน้า ผู้เขียนเชื่อว่าเราจะสามารถพลิกวิกฤติของการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุให้เป็นโอกาส ในการขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศ โดยมีประชากรสูงวัยที่มีสุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดี มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรม จิตวิญญาณ และการทำหน้าที่ของพลเมืองที่ดี มีคุณค่าและช่วยพัฒนาประเทศไทย ให้มีความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน ยิ่งๆ ขึ้นไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมสุขภาพจิต. (2563). ก้าวย่างของประเทศไทย สู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์แบบ. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2565, จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30476.
กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข. (2556). คู่มือ “ความสุข 5 มิติ” สำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชัยวัฒน์ อ่อนไธสง,กัลยรัตน์ ศรกล้า, สุรีรัตน์ สืนสันต์และวรนาถ พรหมศวร. (2563). การเตรียมความพร้อมเพื่อเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประชากรในเขตอำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 38 (2),53-62.
ภังปกร เพชรน้อย. (2563). การประเมินผลโครงการสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านทาน อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 4 (2), 15-30.
พระราเชนทร์ วิสารโท. (2559). บูรณาการพุทธธรรมกับระบบการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุของอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิมพ์วลัญช์ ศรีบุญ และณัฏฐวรวีร์ มานพพงษ. (2563). Smart Elderly: รูปแบบการสร้างทักษะชีวิตในการบริหารจัดการตนเองสำหรับผู้สูงอายุ ตามหลักมงคล 38 ประการ ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 3 (4),20-35.
ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ์. (2554). จิตวิทยาแนวพุทธ (ตอนที่ 1 และ 2). สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2565, จาก http://www.dmh.go.th/news/view.asp?id=938.
รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย.(2560). มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศรีสุดา วงศ์วิเศษกุล, พิไลพร สุขเจริญ และสมจิตร์ พะยอมยงค์.(2558). รูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. 153-174.
สำนักงาน ก.พ. (2561). ภาครัฐกับการเตรียมความพร้อมเข้าสู่สังคมสูงวัย.วารสารข้าราชการ, 60(4),6.
สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน. (2565). เชื่อมสัมพันธภาพผู้สูงวัยกับวัยรุ่น. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2565, จาก https://www.altv.tv/content/thaipbskids/61cc0d032514ede909f5ef7a.
สมจันทร์ ศรีปรัชยานนท์ และปาณิสรา เทพรักษ์. (2564). การพัฒนาระบบการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุของโรงเรียนผู้สูงอายุจังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 4 (1), 67-82.
อภิรมย์ สีดาคํา. (2563). แนวปฏิบัติและกระบวนการดูแลผู้สูงอายุของเครือข่ายพระนักพัฒนาบนพื้นที่สูง: พื้นที่ต้นแบบ เชียงดาว ไชยปราการ ฝาง แม่อาย.วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 3 (4),1-19.
Foundation of Thai Gerontology Research and Development Institute. SITUATION OF THE THAI ELDERLY 2016. Bangkok: Amarin Printing & Publishing Public Company Limited; 2016: 1-48.
Lyubommirsky; S. (2008). The How of Happiness: A Scientific Approach to Getting the Life You Want.New York: The Penguin Press.
National Statistical Office. (2014). The 2014 survey of the older persons in Thailand. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2565, Retrieved from:http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/themes/theme_2-1-1 html.
Nantsupawat W. (2009). Gerontological nursing. Khon Kaen: Khonkaenprint.
Seligman, Martin E. P. (2004). Can Happiness be Taught? Daedalus, Spring 2004.