แนวทางการปฏิบัติตนและความเข้าใจในความรับผิดชอบทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ของเทศบาลตำบลโพธิ์ทอง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด Guidelines for conducting oneself and Understanding in the Official Tort Liability Act, B.E. 2539 of Pho Thong Subdistrict Municipality, Selaphum District, Roi-Et Province

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความเข้าใจในความรับผิดชอบทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 2) ศึกษาแนวทางการปฏิบัติตนในความรับผิดชอบทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ของเทศบาลตำบลโพธิ์ทอง อำเภอเสลภูมิ  จังหวัดร้อยเอ็ด ใช้การวิจัยแบบผสมผสาน ประชากรในการวิจัยครั้งนี้ คือเจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลโพธิ์ทอง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 60 คน ผู้เชี่ยวชาญเลือกแบบเจาะจง(Purposive Sampling) จำนวน 8 ท่าน จากหน่วยงานที่มีบทบาทหน้าที่ต่างกัน ดังต่อไปนี้  ผู้พิพากษาจำนวน 2 คน 2) ทนายความ จำนวน 2 คน 3) เจ้าหน้าที่รัฐเกี่ยวกับกฎหมาย จำนวน 2 คน 4) อัยการ จำนวน 2 คน

ผลการวิจัยพบว่า ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ เจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลโพธิ์ทอง อำเภอเสลภูมิ  จังหวัดร้อยเอ็ดจำนวน 60 คน ส่วนมากเป็นเพศชาย มีอายุ 40 – 50 ปี ระดับการศึกษาปริญญาตรี มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนตั้งแต่ 20,000 บาท มีอายุราชการ 5 ปี 1) ความเข้าใจพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 เจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ของเทศบาลตำบลโพธิ์ทอง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) แนวทางการปฏิบัติตนของเจ้าหน้าที่รัฐฯ ให้ได้รับความคุ้มครองจากหน่วยงานของตนอย่างเป็นธรรมนั้น ในปัจจุบันได้มีการตรากฎหมายว่าด้วยความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ ซึ่งก็คือพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ซึ่งมีหลักสำคัญว่า“ความเสียหายจากการกระทำละเมิดของเจ้าหน้าที่ในการปฏิบัติหน้าที่นั้น หน่วยงานของรัฐจะรับภาระชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้ได้รับความเสียหายไปก่อน ส่วนเจ้าหน้าที่จะต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนต่อหน่วยงานของรัฐหรือไม่ เพียงใดนั้นยึดหลักว่าจะเรียกร้องเอาแก่เจ้าหน้าที่ได้เฉพาะกรณีความเสียหายได้เกิดขึ้นจากการกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงเท่านั้น