การพัฒนารูปแบบความร่วมมือในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย The Development of Cooperation Pattern in the Teacher’s Professional Experience Faculty of Education, Loei Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบความร่วมมือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต (4 ปี) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย 2) ศึกษาผลการใช้รูปแบบความร่วมมือที่มีต่อสมรรถนะของนักศึกษา การวิจัยมี 4 ระยะ คือ ระยะที่ 1 การศึกษาเอกสาร ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง การสำรวจสภาพปัญหา ระยะที่ 2 การสร้างรูปแบบและตรวจสอบองค์ประกอบของเครือข่ายความร่วมมือ ระยะที่ 3 การทดลองใช้รูปแบบ และระยะที่ 4 ประเมินผลการใช้รูปแบบในโรงเรียน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ 1) โรงเรียนเครือข่ายฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู จำนวน 15 โรงเรียน มีนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ทั้งสิ้น จำนวน 243 คน 2) ผู้บริหาร ครูพี่เลี้ยงในโรงเรียนเครือข่ายฝึกประสบการณ์ 3) อาจารย์นิเทศก์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม 2) แบบสอบถามความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับความเป็นประโยชน์ ความเป็นไปได้ ความเหมาะสมและความถูกต้องของรูปแบบ 3) แบบประเมินสมรรถนะนักศึกษา ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนารูปแบบความร่วมมือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ประกอบด้วย 6 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นตระหนักถึงความจำเป็นในการสร้างเครือข่าย 2) ขั้นประสานหน่วยงานองค์กรเครือข่าย 3) ขั้นสร้างพันธสัญญาร่วมกัน 4) ขั้นบริหารจัดการเครือข่าย 5) ขั้นพัฒนาความสัมพันธ์ และ 6) ขั้นรักษาความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง 2) การประเมิน พบว่า รูปแบบความร่วมมือในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ตามความคิดเห็นของผู้บริหาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.69, S.D. = 0.38) แสดงให้เห็นว่านักศึกษาที่ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในสถาบันร่วมผลิตครูที่เป็นกลุ่มเป้าหมายของการวิจัยมีสมรรถนะด้านฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนักศึกษา อยู่ในระดับดีขึ้นไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
นัจรีภรณ์ ทุมสงคราม. (2556). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์.เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การวิจัยสาหรับครู. กรุงเทพฯ. สุวีริยาสาส์น.
พรชัย ทองเจือ. (2550). การพัฒนารูปแบบความร่วมมือระหว่างสถาบันอุดมศึกษากับโรงเรียน ในการเปลี่ยนผ่านด้านการเรียนการสอนในโรงเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา ภาควิชานโยบายการจัดการและความเป็นผู้นาทางการศึกษา คณะครุศาสตร์. กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิสิฐ เทพไกรวัล. (2554). การพัฒนารูปแบบเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก. รายงานวิจัย คณะศึกษาศาสตร์.ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). การศึกษาไทย 4.0 : ปรัชญาการศึกษาเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2550). โครงการวิจัยการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอน CRP. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2559). ยุทธศาสตร์การกระจายอำนาจการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ:สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สิรินาถ จงกลกลาง. (2564). การออกแบบการเรียนรู้ตามแนวทางการจัดการศึกษาที่เน้นผลลัพธ์การเรียนรู้สู่สมรรถนะ [เอกสารประกอบการบรรยาย]. นครราชสีมา: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2558). การจัดการเรียนรู้ของครูยุคใหม่...เพื่อพัฒนาทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2562). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. ค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2562 จาก http://www.ksp.or.th/ksp2018/2018/11/1811/.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562ก). เข้าใจสมรรถนะอย่างง่าย ๆ ฉบับประชาชนและเข้าในหลักสูตรฐานสมรรถนะอย่างง่าย ๆ ฉบับครู ผู้บริหาร และบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: (มปท.).
อมรรัตน์ วัฒนาธร. (2551). รายงานการวิจัยเรื่องการจัดการเรียนการสอนแบบตกผลึกในระดับบัณฑิตศึกษา. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
OECD/CERI. (2004). Innovation in the Knowledge Economy: Implications for Education and Learning Systems. Paris.