การบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศด้วยหลักพรหมวิหาร Towards Excellence in Educational Management: The Application of Brahmavihāra Principles
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในโลกยุคใหม่ที่การศึกษาต้องพบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่หยุดยั้ง ผู้บริหารสถานศึกษาจำเป็นต้องมีแนวทางการบริหารที่ทั้งยืดหยุ่นและมีจรรยาบรรณ บทความนี้จึงตั้งใจที่จะสำรวจการนำหลักพรหมวิหารทั้งสี่ ได้แก่ เมตตา (ความรักไมตรี), กรุณา (ความเมตตา), มุทิตา (ความยินดีในความสำเร็จของผู้อื่น), และอุเบกขา (ความเป็นกลาง) มาใช้ในการบริหารจัดการสถานศึกษา เพื่อส่งเสริมคุณธรรมและจริยธรรมแก่ผู้บริหาร โดยคำนึงถึงการเป็นผู้นำที่เสมือนกัปตันเรือที่นำลูกเรือมุ่งสู่เป้าหมายที่กำหนดไว้ เนื้อหาในบทความจะเน้นไปที่ความสำคัญของหลักธรรมเหล่านี้ในการครองคนและการประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ภายในสถานศึกษาในยุคที่เผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังเปิดโอกาสให้ผู้บริหารได้ทบทวนและปรับปรุงวิธีการบริหารให้ตอบโจทย์และสอดคล้องกับความต้องการที่เปลี่ยนไปของนักเรียนและครูในยุคปัจจุบันอีกด้วย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ.(2549).การพัฒนาโรงเรียนสู่ความเป็นเลิศ.กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
กิตติคุณ สุขสมบูรณ์. (2563). การจัดการคุณภาพเพื่อความเป็นเลิศในองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศิริไพบูลย์.
จินตนา ศักดิ์ภู่อร่าม. (2545) การนำเสนอรูปแบบการบริหารโรงเรียนในกำกับของรัฐ สำหรับประเทศไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญชัย อาจินสมาจาร.(2555). การบริหารการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาองค์การ.สงขลา:ชานเมืองการพิมพ์.
โชติช่วง พันธุเวส. (2551). แม่แบบการจัดการศึกษาเชิงคุณภาพ SIPPO MODEL.กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อและสิ่งพิมพ์แก้วเจ้าจอม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ทิศนาแขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอนเพื่อการจัดกระบวนการเรียนรูที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่16). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
พระไตรปิฎก. (2500). คารุณียสูตร. ใน พระไตรปิฎกฉบับหลวง, สุตตนิปาต, ขันธ์สูตรนิกาย กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: บริษัท สหธรรมิก จํากัด.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2565). การบริหาร หลักการ ทฤษฎี ประเด็นทางการศึกษาและบทวิเคราะห์องค์กรทางการศึกษาไทย.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 20 (1), 261-271.
สุกัญญา โฆวิไลกูล. (2547). การวิเคราะห์ระบบเพื่อการบริหารสถาบันอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2549). การจัดการองค์กรทางการศึกษา.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
ASEAN University Network (AUN) (2022). AUN-QA guidelines for quality assurance. Retrieved from https://aunsec.org/.
Beach, Dale S. (1980). Personnel: The Management of People at Work. New York: Macmillan Publishing Company.
Bounds, Greg. (1994). Beyond Total Quality Management. New York: McGraw-Hill.
Drucker, P.F. (1998). The Age of Discontinuity. Reprinted Edition, Butterworth-Heinemann, Oxford.
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
Newman. H.W. (1963). Administrative Action: The Techniques of Organization and Management. Tokyo: Prentice – Hall of Japan.
Northouse, P. G. (2018). Leadership: Theory and Practice. (8th ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Sergiovanni, T. (1991). Ten Principles of Quality Leadership. Educational Leadership. 39(5), 331.