การสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนดีเด่น กลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ จังหวัดร้อยเอ็ด Innovation the Wisdom of the Sufficiency Economy to Enhance the Sustainable Competitiveness of Outstanding Community Enterprises. Product Processing Group, Roi Et Province
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนดีเด่น กลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ ในจังหวัดร้อยเอ็ด และ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนดีเด่นกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ จังหวัดร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ สมาชิกวิสาหกิจชุมชนศูนย์ข้าวชุมชนบ้านโนนสวรรค์ และสมาชิกชุมชนปลาร้าบองสมุนไพร รวม 73 คน โดยเลือกแบบเจาะจง ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การวิเคราะห์ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการพยากรณ์แบบพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
1. ระดับการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนดีเด่น กลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ ในจังหวัดร้อยเอ็ด โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เรียงลำดับจากมากไปน้อย คือ การสนับสนุนจากเครือข่ายภายนอก รองลงมา คือ ภาวะผู้นำของประธาน/หัวหน้ากลุ่มวิสาหกิจชุมชน การจัดการความรู้ การจัดองค์กร การบริหารและพัฒนาบุคลากร การมีส่วนร่วม และ ทุนทางสังคม
2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนดีเด่นกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ จังหวัดร้อยเอ็ด มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงที่สุดกับการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียง (Y) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ 0.918 คือ ด้านการมีส่วนร่วม (X4) และด้านภาวะผู้นำของประธาน/หัวหน้ากลุ่มวิสาหกิจชุมชน (X3) โดยตัวแปรทั้ง 2 ตัวสามารถทำนายได้ร้อยละ 88.30
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กลุ่มประชาสัมพันธ์และเผยแพร่ สำนักโฆษกทำเนียบรัฐบาล. (2561). รัฐบาลพร้อมส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนที่จะเป็นกำลังสำคัญที่จะนำพาเศรษฐกิจประเทศไทยให้เข้มแข็ง.สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2566 จากhttps://www.ryt9.com/s/govh/2602212.
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนกรมส่งเสริมการเกษตร. (2562). คู่มือการจดทะเบียนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน.กรุงเทพฯ : กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร.
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนกรมส่งเสริมการเกษตร.(2563).คู่มือการจดทะเบียนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพฯ : กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร.
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2560).คู่มือการจดทะเบียนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน.กรุงเทพฯ : กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร.
จักรพงษ์ นวลชื่น.(2561).แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนให้ยั่งยืนด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นศึกษากรณี วิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนครพนมและจังหวัดสกลนคร. ในรายงานการวิจัยหลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 60 ลักษณะวิชาการเศรษฐกิจ.กรุงเทพฯ : วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
จิตรลดา ตรีสาคร และกฤษดา เชียรวัฒนสุข.(2561).ปัจจัยความสำเร็จที่มีผลต่อศักยภาพการแข่งขันในตลาด AEC สำหรับผู้ประกอบการ SMEs กลุ่มอุตสาหกรรมอาหารแปรรูป ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์, 13(1),157-175.
จิตพนธ์ ชุมเกตุ.(2560). การจัดการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์.เพชรบุรี: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธนวุฒิ พิมพ์กิและจันทนา ฤทธิ์สมบูรณ์. (2557). การประยุกต์ใช้แนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงกับวิสาหกิจชุมชน ในจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัย มสด สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต, 10(1), 1-21.
ธีรศักดิ์ อุ่นอารมณ์เลิศ และคณะ. (2558). การพัฒนารูปแบบการสร้างนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันอย่างยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ กลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 7(2), 79-92.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.
สมคิด บางโม.(2560). องค์การและการจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ : วิทยพัฒน์.
สมทบ แก้วเชื้อ บัณฑิต ผังนิรันดร์และธนพล ก่อฐานะ.(2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจออนไลน์ในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรมวิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 15(2), 33-44.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุธาวี กลิ่นอุบล.(2562). การศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาของ เศรษฐกิจพอเพียง บ้านหัวเขาจีน ตำบลห้วยยางโทน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์รศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุวิมล มธุรส.(2564). ปัจจัยความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจ ขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตพื้นที่ภาคกลางของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยรังสิต.
อภิชาติ กิตติศักดิ์นาวิน. (2558). การพัฒนาตัวแบบความสามารถการจัดการนวัตกรรมภูมิปัญญาเศรษฐกิจพอเพียงของปราชญ์ชาวบ้าน เพื่อเสริมสร้างการพัฒนาที่ยั่งยืน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อมรรัตน์ อนันต์วราพงษ์.(2557). รายงานวิจัยเรื่อง รูปแบบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนบ้านบางหัวเสือตามแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
Tidd,J.,Bessant,J.,& Pavitt, K. (2001). Managing innovation: Integrating technological market and organizational change. Chicester: Wiley.