การตัดสินใจเลือกอาชีพเพื่อนเที่ยวของคนวัยทำงาน จังหวัดเชียงใหม่ Career Decision Making in Travel Companion of Working-aged People in Chiang Mai Province
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การดำรงชีวิตในสภาพสังคมปัจจุบันของมนุษย์เกิดการเปลี่ยนแปลงไป ทำให้มนุษย์ต้องมีการปรับตัวอย่างสม่ำเสมอ เพื่อตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของสภาพสังคม ซึ่งความเปลี่ยนแปลงนั้นจะส่งผลให้รูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวของผู้คนมีความหลากหลายและแตกต่างไปจากเดิม นอกจากนั้นแล้วเวลาว่างก็ยังกลายเป็นอุปสรรคในการเดินทาง ทั้งนี้จึงเกิดเป็นอาชีพเพื่อนเที่ยวขึ้น ซึ่งนับว่าเป็นธุรกิจในระบบทุนนิยมที่มีการใช้เงินตราในการจ้างบุคคลที่มีอายุระดับใกล้เคียงกันมาร่วมเดินทางท่องเที่ยวตามความสนใจภายใต้จุดประสงค์เดียวกัน โดยมีเงื่อนไขที่ตกลงร่วมกันทั้งสองฝ่าย วิจัยนี้จึงมีจุดประสงค์เพื่อศึกษาการตัดสินใจเลือกอาชีพ แรงจูงใจในการประกอบอาชีพ และทัศนคติในการประกอบอาชีพต่อการตัดสินใจเลือกประกอบอาชีพเพื่อนเที่ยวของคนวัยทำงาน จังหวัดเชียงใหม่ การวิจัยนี้เป็นระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีผู้ให้ข้อมูลหลัก อันได้แก่ 1) ผู้ทรงคุณวุฒิและผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์การทำงานที่เกี่ยวข้องกับอาชีพเพื่อนเที่ยวและการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงใหม่อย่างน้อย 3 ปี จำนวน 3 คน 2) คนวัยทำงานจังหวัดเชียงใหม่ที่มีประสบการณ์การประกอบอาชีพเพื่อนเที่ยว อย่างน้อย 1 ปี จำนวน 16 คน และ 3) ประชาชนในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ที่มีส่วนได้ส่วนเสียจากการประกอบอาชีพเพื่อนเที่ยว จำนวน 1 คน เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งมีโครงสร้าง เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกในรูปแบบออนไลน์และช่องทางโทรศัพท์ ทางคณะผู้วิจัยได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา การวิเคราะห์สรุปอุปนัย และการตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า ผลการวิจัยพบว่าแรงจูงใจต่อการประกอบอาชีพเพื่อนเที่ยว ได้แก่ สภาวะทางเศรษฐกิจ ความความชื่นชอบในการท่องเที่ยว และการที่มีทักษะการให้บริการที่เหมาะสม กับการทำงาน ทัศนคติต่อการประกอบอาชีพเพื่อนเที่ยวพบว่าจะมีความแตกต่างกันไปตามการรับรู้และประสบการณ์ของแต่ละบุคคล ส่วนการตัดสินใจเลือกอาชีพเพื่อนเที่ยวเกิดขึ้นจากหลากหลายปัจจัย อาทิเช่น ค่าตอบแทน การเตรียมตัวก่อนให้บริการ และข้อจำกัดในการประกอบชีพ สรุปผลได้ว่าจากการศึกษาแรงจูงใจและทัศนคติในการประกอบอาชีพที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกอาชีพเพื่อนเที่ยวนั้น ปัจจัยหลัก ๆ จะขึ้นอยู่กับความชื่นชอบและทักษะส่วนบุคคลที่นำมาประยุกต์ใช้ เพื่อให้การประกอบอาชีพเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.(2561). เชียงใหม่. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://shorturl.at/jsBN6.
กฤตยภรณ์ ต้นติเศรษฐ. (2556). กระบวนการกลายเป็นสินค้าของประเพณีแห่เทียนพรรษาจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 3(1), 137-147.
ดลกร ล้ำชัย. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกเรียนต่อในระดับปริญญาโทในสถาบันการศึกษาภายในประเทศของบัณฑิตศึกษาในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2552). การรับรู้คุณลักษณะของเจเนอเรชั่นวายและแรงจูงใจในการทำงาน : มุมมอง ระหว่างเจเนอเรชั่นต่างๆในองค์กร. Creative Business and Sustainability Journal, 31(3), 1–25.
ณิชาภัทร สุรวัฒนานนท์. (2562). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือฮีโร่ตัวจริง. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://shorturl.at/uTZ14.
ธนชาติ แสงประดับ ธรรมโชติ. (2554). เศรษฐกิจทุนนิยมกับการดูดกลืนทางสังคม. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://prachatai.com/journal/2011/01/32513.
ธนพร กงแก้ว. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจลาออกของคนทำงานใน Generation Y, 1(1), 1-12.
ไพลิน บรรพโต. (2562).ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความต้องการเลือกประกอบอาชีพในอุตสาหกรรมบริการ ของนักศึกษา สาขาการจัดการการโรงแรม ระดับชั้นปริญญาตรี ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ผู้จัดการออนไลน์. (2563). เจาะเส้นทาง “เพื่อนเที่ยว” อาชีพสุดฮิตเหล่านักศึกษาสายสีเทางานสบาย-รายได้เฉียดแสน!!. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://shorturl.at/ctuR1.
มหาวิทยาลัยมหิดล.(2555). คู่มือ-เทคนิคการให้บริการด้วยใจ. กรุงเทพฯ : สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศักดิ์สิทธิ์ ไกยสวน. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนงานใหม่ของวัยแรงงาน Generation X และ Y ในจังหวัดภูเก็ต. บทความวิชาการค้นคว้าอิสระ, มหาวิทยาลัยรามคำแหง. สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2567, จากhttp://www.mbaphangnga.ru.ac.th/documents/IS/IS3/6424103001.pdf.
สิริอร วิชชาวุธ. (2554). จิตวิทยาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุทธารัตน์ เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2550). ความคาดหวังในการเลือกประกอบอาชีพของนักศึกษาวิทยาลัยนวัตกรรมอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/digital/api/DownloadDigitalFile/download_digi/110869/?path=thesis/sw/1142/01TITLE.pdf.
องค์การการท่องเที่ยวโลกแห่งสหประชาชาติ. (2540). รูปแบบการท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://shorturl.at/qESY6.
เอกรินทร์ ศุภรณ์พานิช. (2557). การศึกษาความต้องการทางอาชีพของผู้จบการศึกษาดนตรีในระดับปริญญาตรี จากมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. วิทยานิพนธ์ดุริยางคศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร. http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/thesis/fulltext/thapra/Eakkarin_Suphornpanich/fulltext.pdf.
Christelle Tornikoski & Liisa Mäkelä. (2012). Career Decision Making of Global Careerists. The International Journal of Human Resource Management, 23(16), 3455-3478.
Cronbach, L. J. (1954). Educational Psychology. Oxford, England: Harcourt, Brace.
Nuriman, H. (2021). The Analysis of Competence and Career Development Impact on Work Motivation and Its Implication Toward Employee’s Performance. AKADEMIK: Jurnal Mahasiswa Ekonomi &Amp; Bisnis, 1(1), 10–17.
Student. (1908). The Probable Error of a Mean. Biometrika, 6(1), 1-25.
Thompson, M. N. & Dahling, J. J. (2019). Employment and poverty: Why work matters in understanding poverty. American Psychologist, 74(6), 673-684.
Ümit Alnıaçık et al. (2012). Relationships Between Career Motivation, Affective Commitment and Job Satisfaction. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 58(1), 355-362.