การพัฒนาโปรแกรมและกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วม ตำบลคลองน้ำใส อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว The Development of Programs and Participatory Cultural Tourism Activities in Khlong Nam Sai Subdistrict, Aranyaprathet District, Sa Kaeo Province
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาสภาพบริบทของการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วม ตำบลคลองน้ำใส อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว และ 2) พัฒนาโปรแกรมและกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมตำบลคลองน้ำใส อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว ใช้วิธีดำเนินการวิจัยแบบผสมผสาน โดยการวิจัยเชิงคุณภาพเป็นการสัมภาษณ์กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 25 คน การวิจัยเชิงปริมาณ โดยการเก็บรวบรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ตำบลน้ำใส จำนวน 375 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลจากการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า ด้านสิ่งดึงดูดใจและด้านกิจกรรมการท่องเที่ยว คิดเป็นร้อยละ 100 มีมุมมองที่สอดคล้องกันในประเด็นโดดเด่นทางวัฒนธรรมของชุมชนตำบลคลองน้ำใส สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ได้แก่ ปราสาทเขาน้อยสีชมพู ประเพณีแห่หอปราสาทผึ้ง งานบุญข้าวประดับดิน และภูมิปัญญาจากกลุ่มทอผ้าบ้านคลองน้ำใส ผ้าขาวม้าทอมือด้วยกี่กระตุก ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก และด้านการเดินทางเข้าถึง ร้อยละ 85 สำหรับแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติเพื่อการท่องเที่ยวของชุมชนมองว่ายังมีน้อยมาก และขาดการสัญจรโดยรถสาธารณะ ต้องเดินทางโดยรถส่วนบุคคล สำหรับด้านการบริการที่พัก พบว่าไม่มีให้บริการในพื้นที่ และ ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า องค์ประกอบของการพัฒนาชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ประกอบด้วย 1) ด้านการจัดกิจกรรมและกระบวนการเรียนรู้อยู่ในระดับมาก รองลงมาเป็น 2) ด้านการจัดการมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและทรัพยากรในท้องถิ่น 3) ด้านการอนุรักษ์ ฟื้นฟู เผยแพร่และการสร้างคุณค่า ตามลำดับ สำหรับการมีส่วนร่วมในการพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ประกอบด้วย 1) ด้านการรับหรือแบ่งปันผลประโยชน์อยู่ในระดับมาก รองลงมาเป็น 2) ด้านการดำเนินการและการปฏิบัติการ 3) ด้านการติดตามและประเมินผล และ 4) ด้านการเสนอความคิด การวางแผนและการตัดสินใจ อยู่ระดับปานกลาง ตามลำดับ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงวัฒนธรรม. (2556). แหล่งท่องเที่ยวปราสาทเขาน้อยสีชมพู. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2566 จาก http://www.m-culture.in.th/album/185407/แหล่งท่องเที่ยวปราสาทเขาน้อยสีชมพู.
กุลชลี พวงเพ็ชร์ และชวลิต ศุภศักดิ์ธำรง. (2565). การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่นและทุนทางวัฒนธรรมของชุมชนไทยพวนถนนใหญ่ จังหวัดลพบุรี. วารสารคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 41(6), 49-65.
ชัย แช่มช้อย และคณะ. (2564). แนวทางเพิ่มประสิทธิภาพการจัดเก็บรายได้ของเทศบาลตำคลองวาฬ อำเภอเมือง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการ วิจัย และนวัตกรรม มสธ. (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 1(2), 49-60.
ธนาคารทหารไทยธนชาต จำกัด (มหาชน).(2566). ttb analytics คาดรายได้การท่องเที่ยวไทยปี 2566 เพิ่มขึ้น 1 ล้านล้านบาทจากปีก่อน. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2566. https://www.ttbbank.com/th/detail/travel-thailand-2566.
รุ่งนภา อินภูวา และนันทวรรณ นวลักษณ์. (2562). บทบาทการมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม : กรณีศึกษาจังหวัดนครพนม. วารสารวารสารวิจัยรามคำแหง(มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 22(2), 73-83.
วรพงศ์ ผูกภู่ และคณะ. (2564). หลักการและองค์ประกอบ-ในการพัฒนาชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม.สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2567 จาก https://www.randdcreation.com/content/6829/.
องค์การบริหารส่วนตำบลคลองน้ำใส.(2566). จำนวนประชากรในเขตตำบลคลองน้ำใส. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2567 จาก https://klongnumsai.go.th/public/list/data/index/menu/1168.
สุชาดา รักเกื้อ. (2560). แนวทางพัฒนาการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของเทศบาลตำบลนครชุม อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 4 (869-880). สถาบันวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดสระแก้ว. (2563). ปราสาทเขาน้อยสีชมพู. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2566 จาก https://sakaeo.prd.go.th/th/content/category/detail/id/391/iid/4400.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดสระแก้ว. (2564). ชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี บ้านคลองน้ำใส อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2566. จาก https://sakaeo.cdd.go.th/service/ชุมชมท่องเที่ยว-otop-นวัตวิ-9.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers. (pp.202-204)
Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text. Sydney: Hodder Education.
Researcher Thailand. (2021). การสุ่มตัวอย่างโดยไม่ได้อาศัย ทฤษฏีความน่าจะเป็น (Non-probability sampling). สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2567 https://researcherthailand.co.th/เทคนิคในการสุ่มตัวอย่าง.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd Ed). New York: Harper and Row Publications.