แนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทยในอนาคต Future Trends in Local Fiscal Administration in Thailand

Main Article Content

จักรพันธ์ ลิ่มมังกูร

บทคัดย่อ

          ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการบริหารคลังท้องถิ่นของไทย อาจส่งผลให้ผลลัพธ์ที่คาดหวังไม่เป็นไปตามที่ต้องการ เนื่องจากการพึ่งพิงงบประมาณจากส่วนกลาง และการขาดความสามารถในการจัดเก็บเองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ก่อให้เกิดคำถามต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นว่า มีความพร้อมในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงหรือไม่ จึงได้รวบรวมข้อมูลจากเอกสาร หนังสือ ตำรา งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และสื่อออนไลน์ต่างๆ โดยการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการบริหารการคลังท้องถิ่น ปัญหาและอุปสรรคการบริหารการคลังท้องถิ่น และแนวคิดในการบริหารการคลังท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่น เพื่อหาแนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทย


          สรุปผลการค้นพบแนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทยในอนาคต ประกอบไปด้วย 1) ประเทศไทยควรมีแนวคิด และมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนในการกระจายอำนาจลงสู่ท้องถิ่นอย่างเป็นรูปธรรม ด้วยการส่งเสริมและสนับสนุนการปกครองตนเอง 2) ประเทศไทยควรมีการส่งเสริมการพัฒนารายได้ให้องค์กรปกครองปกครองท้องถิ่น โดยการเชื่อมโยงกับรัฐบาลกลาง เพราะรัฐบาลกลางเป็นผู้กำหนดนโยบายและถ่ายโอนภารกิจหน้าที่ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ดำเนินการ ทั้งนี้ นโยบายที่ได้รับการถ่ายโอนต้องเน้นการพัฒนารายได้อย่างจริงจัง 3) ประเทศไทยควรส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลกลางและรัฐบาลท้องถิ่น แบบแยกออกจากกัน คือ รัฐบาลกลางจะไม่แทรกแซงภารกิจของรัฐบาลท้องถิ่น ข้อเสนอแนะ สำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 1) ควรนำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการปฏิบัติงานให้มากที่สุด โดยการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในการบริหารการคลัง เพื่อความถูกต้องแม่นยำของข้อมูล 2) ควรได้รับการพัฒนาระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานด้านการคลัง ที่มีความพร้อมในด้านบุคลากรทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ลิ่มมังกูร จ. (2025). แนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทยในอนาคต: Future Trends in Local Fiscal Administration in Thailand. วารสารวิชาการรัตนบุศย์, 7(1), 629–642. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/rtnb/article/view/6527
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2556). ประวัติความเป็นมาของการปฏิรูปการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่นในระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมา. โครงการเสริมสร้างขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดทำบริการสาธารณะโดยความร่วมมือในการบริหารงานระหว่างท้องถิ่นที่ได้รับการสนับสนุนจากองค์การบริหารส่วนจังหวัด.

ไกรวุฒิ ใจคำปัน. (2564). ความยั่งยืนทางการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเชียงใหม่. สถาบันพระปกเกล้า.

จรัส สุวรรณมาลา. (2541). ปฏิรูประบบการคลังไทย กระจายอำนาจสู่ภูมิภาคและท้องถิ่น. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

จรัส สุวรรณมาลา. (2545). หลักการกับประสบการณ์ของการกระจายอำนาจการคลังไปด้วยกัน มากน้อยเพียงใด. วารสารสังคมศาสตร์, 32(2), 59–82.

จีระ ประทีป. (2546). การบริหารการคลังท้องถิ่น. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารท้องถิ่น (หน่วยที่ 5). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์. (2551). การคลังท้องถิ่น: รวมบทความวิจัยเพื่อเพิ่มพลังให้ท้องถิ่น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.

ประกาศคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เรื่องแผนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2543. (2544, 17 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา, 118(พิเศษ 4 ง).

ประทาน คงฤทธิศึกษากร. (2535). การปกครองท้องถิ่น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โครงการส่งเสริมเอกสารวิชาการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พระราชบัญญัติ กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. (2542, 17 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา, 116(114 ก).

พระราชบัญญัติ กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2549. (2550, 8 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา, 124(2 ก).

ไพรัช ตระการศิรินนท์. (2548). การคลังภาครัฐ (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: คนึงนิจการพิมพ์.

เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2555). แนวคิดและทฤษฎีการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.

วรณัน ธรรมโชติ. (2564). การศึกษาแนวทางการพัฒนาแหล่งรายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษากรุงเทพมหานครเทียบเคียงกับมหานครโตเกียว.การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิทยา จิตนุพงศ์. (2560). ปัญหาการบริหารการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, (ฉบับพิเศษครบรอบ 23 ปี), 320–331.

วุฒิสาร ตันไชย. (2557). การกระจายอำนาจและประชาธิปไตยในประเทศไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

สกนธ์ วรัญญูวัฒนา. (2551). การบริหารการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.

สกนธ์ วรัญญูวัฒนา. (2553). วิถีใหม่การพัฒนารายรับท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.

สุกัญญา แสงอนันต์. (2553). การบริหารงานคลังท้องถิ่น: ศึกษากรณีการบริหารงบประมาณรายรับขององค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุพัฒน์จิตร ลาดบัวขาว. (2563). การคลังท้องถิ่น: สภาพปัญหา และแนวทางแก้ไข. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 11(1), 189–214.

สำนักงบประมาณของรัฐสภา. (2564). รายงานวิเคราะห์รายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2560). รายงานการศึกษาดูงานด้านการปกครองท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่น ระหว่างวันที่ 18–22 กันยายน 2560.กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.

อุดม ทุมโฆษิต. (2545). การวิเคราะห์ฐานะทางการเงินขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: หอรัตนชัยการพิมพ์.

อัยรวี วีระพันธ์พงศ์. (2566). การสำรวจประเด็นปัญหาการคลังในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 6(2), 112–125.

Bessho, S. (2016). Case study of central and local government finance in Japan. Tokyo: Asian Development Bank Institute.