แนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทยในอนาคต Future Trends in Local Fiscal Administration in Thailand
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการบริหารคลังท้องถิ่นของไทย อาจส่งผลให้ผลลัพธ์ที่คาดหวังไม่เป็นไปตามที่ต้องการ เนื่องจากการพึ่งพิงงบประมาณจากส่วนกลาง และการขาดความสามารถในการจัดเก็บเองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ก่อให้เกิดคำถามต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นว่า มีความพร้อมในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงหรือไม่ จึงได้รวบรวมข้อมูลจากเอกสาร หนังสือ ตำรา งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และสื่อออนไลน์ต่างๆ โดยการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการบริหารการคลังท้องถิ่น ปัญหาและอุปสรรคการบริหารการคลังท้องถิ่น และแนวคิดในการบริหารการคลังท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่น เพื่อหาแนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทย
สรุปผลการค้นพบแนวโน้มการบริหารการคลังท้องถิ่นของไทยในอนาคต ประกอบไปด้วย 1) ประเทศไทยควรมีแนวคิด และมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนในการกระจายอำนาจลงสู่ท้องถิ่นอย่างเป็นรูปธรรม ด้วยการส่งเสริมและสนับสนุนการปกครองตนเอง 2) ประเทศไทยควรมีการส่งเสริมการพัฒนารายได้ให้องค์กรปกครองปกครองท้องถิ่น โดยการเชื่อมโยงกับรัฐบาลกลาง เพราะรัฐบาลกลางเป็นผู้กำหนดนโยบายและถ่ายโอนภารกิจหน้าที่ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ดำเนินการ ทั้งนี้ นโยบายที่ได้รับการถ่ายโอนต้องเน้นการพัฒนารายได้อย่างจริงจัง 3) ประเทศไทยควรส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลกลางและรัฐบาลท้องถิ่น แบบแยกออกจากกัน คือ รัฐบาลกลางจะไม่แทรกแซงภารกิจของรัฐบาลท้องถิ่น ข้อเสนอแนะ สำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 1) ควรนำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการปฏิบัติงานให้มากที่สุด โดยการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในการบริหารการคลัง เพื่อความถูกต้องแม่นยำของข้อมูล 2) ควรได้รับการพัฒนาระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานด้านการคลัง ที่มีความพร้อมในด้านบุคลากรทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2556). ประวัติความเป็นมาของการปฏิรูปการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่นในระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมา. โครงการเสริมสร้างขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดทำบริการสาธารณะโดยความร่วมมือในการบริหารงานระหว่างท้องถิ่นที่ได้รับการสนับสนุนจากองค์การบริหารส่วนจังหวัด.
ไกรวุฒิ ใจคำปัน. (2564). ความยั่งยืนทางการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเชียงใหม่. สถาบันพระปกเกล้า.
จรัส สุวรรณมาลา. (2541). ปฏิรูประบบการคลังไทย กระจายอำนาจสู่ภูมิภาคและท้องถิ่น. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
จรัส สุวรรณมาลา. (2545). หลักการกับประสบการณ์ของการกระจายอำนาจการคลังไปด้วยกัน มากน้อยเพียงใด. วารสารสังคมศาสตร์, 32(2), 59–82.
จีระ ประทีป. (2546). การบริหารการคลังท้องถิ่น. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารท้องถิ่น (หน่วยที่ 5). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์. (2551). การคลังท้องถิ่น: รวมบทความวิจัยเพื่อเพิ่มพลังให้ท้องถิ่น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
ประกาศคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เรื่องแผนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2543. (2544, 17 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา, 118(พิเศษ 4 ง).
ประทาน คงฤทธิศึกษากร. (2535). การปกครองท้องถิ่น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โครงการส่งเสริมเอกสารวิชาการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พระราชบัญญัติ กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. (2542, 17 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา, 116(114 ก).
พระราชบัญญัติ กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2549. (2550, 8 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา, 124(2 ก).
ไพรัช ตระการศิรินนท์. (2548). การคลังภาครัฐ (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: คนึงนิจการพิมพ์.
เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2555). แนวคิดและทฤษฎีการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
วรณัน ธรรมโชติ. (2564). การศึกษาแนวทางการพัฒนาแหล่งรายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษากรุงเทพมหานครเทียบเคียงกับมหานครโตเกียว.การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิทยา จิตนุพงศ์. (2560). ปัญหาการบริหารการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, (ฉบับพิเศษครบรอบ 23 ปี), 320–331.
วุฒิสาร ตันไชย. (2557). การกระจายอำนาจและประชาธิปไตยในประเทศไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สกนธ์ วรัญญูวัฒนา. (2551). การบริหารการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
สกนธ์ วรัญญูวัฒนา. (2553). วิถีใหม่การพัฒนารายรับท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.
สุกัญญา แสงอนันต์. (2553). การบริหารงานคลังท้องถิ่น: ศึกษากรณีการบริหารงบประมาณรายรับขององค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุพัฒน์จิตร ลาดบัวขาว. (2563). การคลังท้องถิ่น: สภาพปัญหา และแนวทางแก้ไข. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 11(1), 189–214.
สำนักงบประมาณของรัฐสภา. (2564). รายงานวิเคราะห์รายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2560). รายงานการศึกษาดูงานด้านการปกครองท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่น ระหว่างวันที่ 18–22 กันยายน 2560.กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
อุดม ทุมโฆษิต. (2545). การวิเคราะห์ฐานะทางการเงินขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: หอรัตนชัยการพิมพ์.
อัยรวี วีระพันธ์พงศ์. (2566). การสำรวจประเด็นปัญหาการคลังในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 6(2), 112–125.
Bessho, S. (2016). Case study of central and local government finance in Japan. Tokyo: Asian Development Bank Institute.