รูปแบบการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่งกองทัพเรือ Human capital development model for personnel in the Air Defense and Coastal Defense Command, Royal Thai Navy
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การพัฒนาทุนมนุษย์เป็นปัจจัยสำคัญในการเสริมสร้างศักยภาพและประสิทธิภาพขององค์กร โดยเฉพาะหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ ซึ่งมีภารกิจสำคัญในการป้องกันประเทศ จำเป็นต้องมีบุคลากรที่มีความรู้ ความสามารถ และทักษะที่เหมาะสมกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ 3) เพื่อสร้างและยืนยันรูปแบบการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ ผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่งกองทัพเรือ จำนวน 344 คน ได้มาโดยการกำหนดกลุ่มตัวอย่างตามสูตรของทาโร่ ยามาเน่ และใช้วิธีการกำหนดสัดส่วนและวิธีสุ่มแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ข้อมูล โดยสมการโครงสร้าง (SEM) การสร้างและยืนยันรูปแบบการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่งกองทัพเรือ กลุ่มเป้าหมายผู้ทรงคุณวุฒิ ได้แก่ ผู้บริหาร ผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้ปฏิบัติงานในกองทัพเรือ จำนวน 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ใช้แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมินความเหมาะสม
ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.55, S.D. = 0.92) (2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ โดยเรียงลำดับค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลโดยรวมจากมากไปหาน้อย คือ ปัจจัยด้านผู้นำ ปัจจัยด้านการบริหาร และปัจจัยหนุนเสริม สามารถร่วมกันอธิบายการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยาน และรักษาฝั่งกองทัพเรือ ได้ร้อยละ 92.40 (R2 = 0.924) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งโมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ P-Value = 0.01, / = 1.68, CFI = 0.99, TLI = 0.99, RMSEA = 0.04, SRMR = 0.01 และ 3) รูปแบบการพัฒนาทุนมนุษย์ของผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่งกองทัพเรือ ประกอบด้วย (3.1) ปัจจัยด้านการบริหาร (3.2) ปัจจัยด้านผู้นำ (3.3) ปัจจัยด้านการหนุนเสริม 4) ผลการยืนยันรูปแบบมีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด และผู้เชี่ยวชาญมีความเห็นสอดคล้องกัน โดยมีค่ามัธยฐานอยู่ระหว่าง 4.00-5.00 และมีค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ น้อยกว่า 1.5
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กองทัพเรือ. (2560). ยุทธศาสตร์กองทัพเรือ พ.ศ. 2560 – 2579. ชลบุรี: กองทัพเรือ.
ชัยกฤต ชรารัตน์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กองร้อยบิน กองพลที่ 1 รักษาพระองค์. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 5(2), 118-119.
ฐิติทัตน์ นิพนธ์พิทยา. (2562). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคไทยแลนด์ 4.0 ของหน่วยบัญชาการทหารพัฒนา. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 7(2), 175-176.
บุญชม ศรีสะอาด. (2558). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุริยาสาส์น.
ประไพทิพย์ ลือพงษ์. (2556). การพัฒนาทุนมนุษย์ใหม่สมรรถนะความสามารถในการแข่งขัน.วารสารนักบริหาร, 32(4), 103-109.
รังสรรค์ สิงหเลิศ. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ. (2565). รายงานผลการดำเนินงานของหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ ประจำปี 2565. ชลบุรี: กองทัพเรือ.
Armstrong, M. (2014). Armstrong's handbook of human resource management practice (13th ed.). London: Kogan Page.
Becker, G. S. (1993). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education (3rd ed.). Chicago: University of Chicago Press.
Chen, X. (2021). Leadership support and its impact on human capital development in military organizations. Journal of Leadership & Organizational Studies, 28(2), 211–225.
Conley, R. E., Mulcahy, P., Oliver, G., & Wallace, S. (2024). Human capital management in the United States Space Force: Strategic integration for mission readiness. RAND Corporation.
Miller, J., Thompson, R., & Brown, C. (2023). Leadership development and human capital enhancement in military organizations. Defense Leadership Review, 19(2), 184–198.
NATO. (2022). Allied Command Transformation continues rapid human capital development. NATO. Retrieved from https://nato.int
Norton, D. P., & Kaplan, R. S. (2000). The strategy-focused organization: How balanced scorecard companies thrive in the new business environment. Harvard Business Press.
Oxford Academic. (2020). The case for increasing human capital investment in military personnel. Oxford Academic Journal of Defense and Economics.
Park, J. (2004). Human capital and economic growth in Japan. Tokyo University Press.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row Publication