การจัดการอย่างยั่งยืนพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงเครื่องเคลือบดินเผาเจียวไถ เมืองเฉินโจว มณฑลหูหนาน Sustainable Management of the Jiaotai Ceramics Virtual Museum in Chenzhou, Hunan Province
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประวัติและคุณค่าทางศิลปกรรมของเครื่องเคลือบดินเผาเจียวไถ เมืองเฉินโจว มณฑลหูหนาน 2) วิเคราะห์แนวโน้มการอนุรักษ์และการพัฒนาพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงในยุคดิจิทัล และ 3) เพื่อเสนอรูปแบบพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงในการพัฒนางานเครื่องเคลือบดินเผาเจียวไถ ให้ยั่งยืนต่อไป การวิจัยใช้แบบผสมผสาน โดยทบทวนวรรณกรรมจากหนังสือ ตำราเรียน บทความวิชาการและแหล่งข้อมูลอื่น ๆ จากกรอบทฤษฎี การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญ ประชากรกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ จำนวน 6 คน เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์เสมือนจริง 16 คน ประชาชนในท้องถิ่น 110 คน นักท่องเที่ยวและผู้บริโภค 180 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เครื่องมือซอฟแวร์ Nvivo ใช้สำหรับแยกแยะรูปแบบและความสัมพันธ์ สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพและกระบวนการลำดับชั้นเชิงวิเคราะห์กึ่งโครงสร้าง (AHP) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ
ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการประวัติและคุณค่าทางศิลปกรรมของผลิตภัณฑ์เครื่องเคลือบมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ คุณค่าทางศิลปกรรม ทางวิชาการและคุณค่าทางเศรษฐกิจ 2) เครื่องเคลือบดินเผาเจียวไถ มีความสำคัญต่อการอนุรักษ์และการพัฒนาให้ยั่งยืน สามารถที่จะสร้างรายได้ทำให้เกิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในชุมชนขึ้น 3) ได้แนวทางในการกำหนดกลยุทธ์ ที่กำหนดเป้าหมายและดำเนินการพัฒนาพื้นที่นวัตกรรมเพื่อความยั่งยืนในระยะยาวได้โดยสามารถพัฒนามรดกทางวัฒนธรรมนี้ในรูปแบบของพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงได้อย่างเป็นรูปธรรมในยุคดิจิทัล ดังนั้นการจัดการอย่างยั่งยืนพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงเครื่องเคลือบดินเผาเจียวไถ จึงมีความสำคัญในการพัฒนาพื้นที่ชุมชนให้เป็นแหล่งเรียนรู้นวัตกรรมและพื้นที่เศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์ควบคู่กันไปได้อย่างยั่งยืนในอนาคต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2559). แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ฉบับที่ 2) ของประเทศไทย พ.ศ. 2552 - 2556, 18 เมษายน 2559. Retrieved from https://oer.learn.in.th/search_detail/result/20558
ชัยอนันต์ สาขะจันทร์. (2558). รายงานการวิจัย การออกแบบพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงเรื่อง พุทธมณฑลศูนย์กลางพระพุทธศาสนาโลก. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
ทิพย์ธิดา ดิสระ, จินตนา กสินันท์; กฤธยากาญจน์ โตพิทักษ์. (2562).การพัฒนาพิพิธภัณฑ์เสมือนจริงช้างดึกดำบรรพ์ทุ่งหว้า จังหวัดสตูล. e-Journal of Education Studies, Burapha University, 1(4), 55-68.
ธนิก เลิศชาญฤทธิ์. (2554). การจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
บุญชู บุญลิขิตศิริ; ฉัตรวรรณ์ ลัญฉวรรธนะกร.(2558).รูปแบบพิพิธภัณฑ์ศิลปวัฒนธรรมเสมือนภาคตะวันออก.รายงานการวิจัย.คณะศิลปกรรมศาสตร์.ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วันทนา สุวรรณรัศมี และ มธุรส จงชัยกิจ. (2551). รูปแบบพิพิธภัณฑ์เสมือนเพื่อการศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อภิชาติ เหล็กดี; ณัฐพงศ์ พลสยม; อุมาภรณ์ เหล็กดี. (2562). การส่งเสริมแหล่งท่องเที่ยวโบราณสถาน ทางวัฒนธรรมโดยใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสมือน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สถาบันวิจัยและพัฒนา.มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
อารี อิ่มสมบัติ. (2550). การนำเสนอรูปแบบพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านเสมือนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต.กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Beijing Ceramic Art Museum. (2022). Traditional Chinese coiled-body porcelain from the perspective of foreign ceramic artists.Retrieved from https://shorturl.at/qVvKV.
China Artists Association. (2011). Law of the People's Republic of China on Intangible Cultural Heritage. Judicial Practice Selection, (9),8.
Hu Yanyu. (2008). Preliminary Study on Twisted-Body Ceramics. Doctoral Dissertation, Jilin University.
Hunan Provincial Department of Culture. (2009). List of Intangible Cultural Heritage of Hunan Province. Hunan People's Publishing House.
Hung Huidong. (2023). Heir and producer of Chenzhou porcelain. Huaihua Jiaxing Ceramics Co., Ltd., Hunan Province. Interview.
ICOMOS. (1987). Charter for the conservation of historic towns and urban areas. In J. Smith (Ed.), Urban Heritage Documents (pp. 45–50). Heritage Press.
International Council on Monuments and Sites (ICOMOS). (1988). Charter for the Conservation of historic towns and urban areas [Washington Charter 1987]. https://www.icomos.org/images/DOCUMENTS/Charters/towns_e.pdf
Jia Xiaohua (2011). The National Flower Blooming on Porcelain: A Brief Analysis of the Works of Japanese Ceramic Artist Ito Akishui. Art World (1),1.
Lei Hong. (2023, 12:28). Director of the Chenzhou Coiled Porcelain Institute. Chenzhou Coiled Porcelain Co., Ltd., Huaihua City, Hunan Province. Interview.
Lei Hong, Huang Huidong & Liu Jilai. (2019). A braided porcelain made of pure natural mineral raw materials and its preparation method. Huaihua Jiaying Ceramics Culture Technology Co., Ltd. (October 8, 2019).CN107352962B.
Rangelova FT, Marina. (2015). Structural Preservation–priority of the Sustainable Management of Bulgarian Cultural and Historical Heritage Buildings. Journal of Civil Engineering and Architecture,9,497-505.
Song Junhwa, (2023). The Concept of Sustainable Development and Systematic Protection of Intangible Cultural Heritage" [J]. Cultural Heritage, (03): Pages 1-8.
Xiang Yulan. (2024, 12:28). Expert on Chenxi's ceramics, an intangible cultural heritage base, Chenzhou Porcelain, Hunan Province. Interview.
Zhang Ling, (2021). Intangible Cultural Heritage and Sustainable Development" [J]. Forum on Folk Culture, (01).
