THE EFFECT OF INTEGRATIVE GROUP COUNSELING PROGRAM ON PROACTIVE COPING OF STUDENTS IN A PRIVATE UNIVERSITY
Keywords:
Proactive Coping, Integrative Group counselling Program, StudentsAbstract
Purposes of this study were 1) to compare the effect of integrative group counseling program on proactive coping on students in a private university before and after participating in counseling program. 2) to compare the effect of integrative group counseling program on proactive coping on students in a private university between an experimental and control group. 5,157 undergraduate students attending the regular program of this university in the academic year 2023 were population. Sample selected by sample size determined by G*Power 3.1 with an effect size of 0.8 and alpha of 0.05 was initially set at 23. To ensure equivalence and guard against sample loss, the researchers increased the sample size by approximately 20%, resulting in a total sample of 30 students. Subsequently, a multi-step random selection process was employed to 15 student each to the experimental and control groups. The experimental group participated in the integrative group counseling program, while the control group engaged in regular university activities. Research instrument employed were 1) A proactive coping assessment scale with a reliability coefficient of .951. The integrative group counseling program, which exhibited consistency ranging between 0.67 and 1.00. Statistical analysis involved means, standard deviations, and Independent and paired t-tests.
The findings of this research were as follows: 1) the experimental group in the Integrative group counseling program, were significantly higher than before, with statistical significance level of .05 2) the experimental group who participated in the Integrative group counseling program, exhibited significantly higher levels of proactive Coping abilities compared to the control group, with statistical significance level of .05
References
จิราภา สีทา. (2564). อิทธิพลของกลุ่มเพื่อน ความเครียด กับพฤติกรรมเที่ยวสถานบันเทิงของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร. ใน โครงงานพิเศษทางจิตวิทยา. มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.
ผ่องพรรณ เกิดพิทักษ์. (2561). บทวิจารณ์หนังสือ (Book review) Corey, Gerald (2012). Theory and practice of group counseling. California: Thompson Book/Cole inc. 539pp. วารสารเกษมบัณฑิต, 19(1), 227-280.
พจนา เปลี่ยนเกิด. (2563). การเสริมสร้างการเผชิญปัญหาเชิงบวกของนักเรียนพยาบาล สังกัดกระทรวงกลาโหม โดยใช้รูปแบบการให้คำปรึกษากลุ่มแบบเน้นจุดแข็ง. ใน ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พจมาลย์ สกลเกียรติ. (2555). การเปรียบเทียบการใช้ชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและต่างจังหวัด. ใน รายงานผลการวิจัย. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภูริเดช พาหุยุทธ์. (2560). การศึกษาและพัฒนาการเผชิญปัญหาเชิงบวกของนักเรียนวัยรุ่นโดยการให้คำปรึกษากลุ่มเชิงรุก. ใน ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรทัย ปิ่นกง. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์และการเผชิญปัญหากับการปรับตัวของนักศึกษามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต. ใน โครงงานพิเศษทางจิตวิทยา. มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.
วรรณี แกมเกตุ. (2555). วิธีวิทยาการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ = Research methodology in behavioral sciences (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรี ทรัพย์มี. (2550). กระบวนการปรึกษา : ขั้นตอน สัมพันธภาพ ทักษะ = The counseling process : stages, rapport, skills (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัณยรัตน์ คุณาพันธ์, สมโภชน์ อเนกสุข, และดลดาว ปูรณานนท์. (2562). การศึกษากระบวนการปรับตัวที่มีประสิทธิผลสำหรับนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 13(1), 95-105.
ศิริพงศ์ รักใหม่, สิริฉันท์ สถิรกุล เตชพาพงษ์, และพันธ์ศักดิ์ พลสารัมย์. (2562). แนวโน้มสถาบันอุดมศึกษาเอกชน : ทางเลือกแห่งอนาคต. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(1), 250-269.
สรรเสริญ หุ่นแสน. (2547). การสร้างชุดการสอนกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความสามารถทางสังคมของนักเรียนช่วงชั้นที่ 4. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. (2557). ข้อบังคับสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ฉบับที่ 4 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2557. กรุงเทพมหานคร: สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม. (2562). นโยบายและยุทธศาสตร์การอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พ.ศ.2562 - 2570 และแผนด้านวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พ.ศ.2563 - 2565. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม.
อรพรรณ ตาทา, ภูชงค์ เหล่ารุจิสวัสดิ์, และ เอสเตอร์ กรีนกลาส. (2556). การทดสอบความเที่ยงตรงและความเชื่อถือได้ของแบบวัดกลวิธีการเผชิญความเครียดเชิงรุก ฉบับภาษาไทย. จุฬาลงกรณ์เวชสาร, 57(6), 765 – 778.
อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย. (2553). การให้คำปรึกษาทางสุขภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Aspinwall, L. G., & Taylor, S. E. (1997). A Stitch in Time: Self-Regulation and Proactive Coping. Psychological Bulletin, 3(121), 417-436.
Corey, G. (2012). Theory and practice of counseling & psychotherapy (9th ed.). belmont california: Cengage Learning.
Corey, G. (2016). Theory and practice of group counseling (9th ed.). belmont california: Brooks/Cole.
Greenglass, E., Schwarzer, R., Jakubiec, D., Fiksenbaum, L., & Taubert, S. (1999). The proactive coping inventory (PCI): A multidimensional research instrument. 20th International Conference of the Stress and Anxiety Research Society (STAR). Cracow: Poland
Norcross, J. C., & Beutler, L. E. (2011). Integrative psychotherapies. In R.J. Corsini & D. Wedding (Eds.), Current psychotherpies (9ed ed., pp.502-535). belmont california: Cengage Learning.
Schwarzer, R., & Taubert, S. (2002). Tenacious goal pursuits and striving toward personal growth: Proactive coping. In E. Frydenberg (Ed.), Beyond coping: Meeting goals, visions and challenges. London UK: Oxford University Press.
Schwarzer, R., & Knoll N. (2003). Positive Coping: Mastering Demands and Searching for Meaning. Freie: Universität Berlin.
