การพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการระดับชุมชนเชิงสร้างสรรค์รองรับเศรษฐกิจสร้างสรรค์ระดับท้องถิ่น ตำบลสันโป่ง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพการแข่งขันของผู้ประกอบการระดับชุมชนเชิงสร้างสรรค์ในตำบลสันโป่ง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research) ควบคู่กับการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Methods Research) ซึ่งประกอบด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยเก็บข้อมูลจากผู้ประกอบการในพื้นที่ ผู้นำชุมชน และผู้บริหารหน่วยงานท้องถิ่น ผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และแบบสอบถามเชิงปริมาณ ผลการวิจัยพบว่า แนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการที่มีประสิทธิภาพ ได้แก่ การสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชน การพัฒนาทักษะและองค์ความรู้ผ่านกิจกรรมฝึกอบรม การใช้ทรัพยากรและภูมิปัญญาท้องถิ่นอย่างเหมาะสม การสร้างผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ และการจัดตั้งเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขยายโอกาสในเศรษฐกิจสร้างสรรค์ระดับท้องถิ่น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
เอกสารอ้างอิง
เทศบาลตำบลสันโป่ง. (2020). แผนพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ตำบลสันโป่ง. รายงานประจำปีเทศบาลตำบลสันโป่ง, 20-35.
ทิพย์วรรณ สุขใจรุ่งวัฒนา. (2561). กระบวนทัศน์กระแสทางเลือก: ยุทธศาสตร์การขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในสังคมไ ทย. Veridian E-Journal ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 11(1), 411-427.
ทักษญา สง่าโยธิน. (2560). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการด าเนินงานวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิทยาลัยพณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์, 12(2),11-25.
ธัญญารัตน์ พรหมสุทธิ์ และคณะ. (2564). การพัฒนาสมรรถนะทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคประเทศไทย 4.0. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลําปาง, 10(1), 228-243.
นิภาภรณ์ จงวุฒิเวศย์, รังสรรค์ สิงหเลิศ, สมสงวน ปัสสาโก. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของธุรกิจชุมชน ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัย ราชภัฏมหาสารคาม; ว.มรม,ปีที่ 4(ฉบับ 2)
Howkins, J. (2001). The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. Penguin.
Kotler, P. (1997). Marketing Management: Analysis, planning, implementation and control, (9thed.). New Jersey: A Simon & Schuster Company.
Kotler, P. (2003). Marketing management. (11thed.). New Jersey: Pearson Education.
Kotas, M. (2015). Key success factors for social services organizations in Poland. Management, 19(2), 122-135.
Nanyarath Niyompong. (2017). Creative Economy: Concepts and Applications. Journal of Cultural Economics, 41(2), 123-135.
Pannita Mitpakdee. (2018). National Strategy for Enhancing Competitive Advantage through Creative Economy. Thailand Journal of Public Policy, 5(1), 45-60.
UNESCO. (2020). The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Creative Economy. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.