การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระดับท้องถิ่นในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

Main Article Content

สุวรรณ วงษ์การค้า

บทคัดย่อ

         ในปัจจุบันนี้ จะเห็นได้ว่าทุกสังคมและทุกประเทศมีความต้องการให้เกิดความสงบสุขของสังคม แต่ด้วยการเปลี่ยนแปลงของสภาพทางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง และสภาพแวดล้อมอื่นๆ อีกมากมาย เป็นเหตุให้ในสังคมทุกประเทศย่อมมีข้อพิพาท ข้อขัดแย้งเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก ทำให้มีคดีขึ้นสู่การพิจารณาของศาลเป็นจำนวนมาก เป็นต้น การสร้างสังคมเข้มแข็งโดยเฉพาะในการจัดการความขัดแย้งในสังคมได้ด้วยสมาชิกในสังคมนั้นๆ เอง จึงเป็นการสร้างสันติวัฒนธรรมในเกิดขึ้นได้อย่างยั่งยืนในบรรยากาศที่มีมิตรภาพตามบริบทของแต่ละสังคมที่ดีงาม การประสานประโยชน์ด้วยการจัดการความขัดแย้งในสังคมระดับท้องถิ่นย่อมส่งผลต่อความมั่นคงของสังคมระดับประเทศ และลดการใช้กระบวนการยุติธรรมของภาครัฐลงได้เป็นจำนวนมาก ซึ่งหมายถึงการลดค่าใช้จ่ายต่างๆ ด้วย


          วิธีการไกล่เกลี่ย ซึ่งเป็นวิธีการระงับข้อพิพาทได้ทั้งทางแพ่งและทางอาญา ได้ผลดีและมีประสิทธิภาพต่อความยุติธรรม นอกจากนี้ยังเป็นการลดคดีที่ไม่สำคัญที่ต้องขึ้นสู่ศาลได้เป็นจำนวนมาก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ได้ใช้วิธีการไกล่เกลี่ยซึ่งเป็นวิธีการระงับข้อพิพาททางเลือกตามข้อตกลงของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมที่มีระเบียบเฉพาะ สามารถนำมาใช้ในการไกล่เกลี่ยจนประสบผลสำเร็จอย่างต่อเนื่องจนถึงทุกวันนี้ ด้วยการสร้างสังคมเข้มแข็งด้วยสังคมนั้นๆ เอง เป็นการบูรณาการความร่วมมือของสมาชิกในสังคมอย่างมีรูปแบบและกระบวนการที่ชัดเจน มีหลักเกณฑ์วิธีการที่เป็นที่ยอมรับได้ น่าเชื่อถือ เป็นที่ยอมรับของสังคมในพื้นที่นั้นๆ ได้ วิธีการไกล่เกลี่ยท้องถิ่นเป็นวิธีการที่เหมาะสมที่จะนำมาใช้ในท้องถิ่นอย่างยิ่ง และมีผลบังคับได้ตามกฎหมาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วงษ์การค้า ส. (2022). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระดับท้องถิ่นในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารกฎหมายและสังคมรังสิต, 2(2), 31–49. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/RJL/article/view/502
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กฎหมายว่าด้วยวิธีพิจารณาความแพ่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. (1990). กฎหมายว่าด้วยวิธีพิจารณาความแพ่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ค.ศ.1990. ลาว: สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.

ถวิลวดี บุรีกุล และคณะ. (2562). ระบบยุติธรรมชุมชนในประเทศประชาคมอาเซียน: กรณีศึกษาสาธารณรัฐฟิลิปปินส์. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์การพิมพ์แก่นจันทร์.

นิตยา โพธิ์นอก และคณะ. (2560). ระบบยุติธรรมชุมชนใน ประเทศประชาคมอาเซียน : กรณีศึกษาสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. ใน รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

ประมวลกฎหมายอาญาสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. (2017). ประมวลกฎหมายอาญาสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ฉบับปี ค.ศ.2017. ลาว: สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.

รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. (2015).

สมยศ เชื้อไทย. (2551). ความรู้กฎหมายทั่วไป คำอธิบายกฎหมายแพ่ง: หลักทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่15). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.

สุวรรณ วงษ์การค้า. (2563). แนวทางการจัดทำกฎหมายต้นแบบว่าด้วยการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระดับท้องถิ่น. ใน ดุษฎีนิพนธ์นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

หัวหน้าภาควิชากฎหมายแพ่ง มหาวิทยาลัยเวียงจันทร์ สปป.ลาว. (6 มีนาคม 2562). (วิไช สีหาปันยา, ผู้สัมภาษณ์)

Goldberg Stephen B. et al. (1985). Dispute Resolution. Boston USA: Little Brown and Company.

Michael L. Moffitt and Robert C. Bordone. (2005). The Handbook of Dispute Resolution. USA: Jossey-Bass.