บทบาทของพลเมืองในการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ของกฎหมายตามรัฐธรรมนูญ
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความจำเป็นในการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางกฎหมายที่ได้ประกาศบังคับใช้มาแล้วว่าผลต่อผลกระทบกับผู้ที่เกี่ยวข้องในสังคมมากน้อยเพียงใดในประเทศไทย เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีเพื่อการทบทวนวัตถุประสงค์และหลักการและเหตุผลของการออกกฎหมายนั้นๆ และผลกระทบจากการบังคับใช้กฎหมายในมิติต่างๆอย่างรอบด้าน เช่น ผลกระทบทางสังคม ทางเศรษฐศาสตร์ในเรื่องความคุ้มค่าของการใช้ประโยชน์สาธารณต่างๆเป็นต้น ตลอดทั้งยังเป็นการทบทวนถึงสิทธิและเสรีภาพ ความเสมอภาค ของประชาชนตามหลักรัฐธรรมนูญ หลักสิทธิมนุษยชน ตามหลักนิติธรรมด้วย ทั้งนี้ ได้ถูกกำหนดลงในบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 เป็นครั้งแรก ในมาตรา 77 และพระราชบัญญัติหลักเกณฑ์การจัดทำร่างกฎหมายและการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางกฎหมาย พ.ศ.2562 อันทำให้พลเมืองในประเทศมีบทบาทในการมีส่วนร่วมในการออกกฎหมายและการทบทวนกฎหมาย
เครื่องมือและกระบวนการในการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางกฎหมายนั้น จึงต้องมีความถูกต้อง ครบถ้วน มีกระบวนการที่เชื่อถือได้ มีมาตรฐานในระดับงานวิจัยเพื่อเป็นสิ่งชี้วัดที่สำคัญที่สะท้อนให้เห็นถึงผลสัมฤทธิ์ของกฎหมายฉบับนั้นๆ อย่างแท้จริง อาจได้แก่ การกำหนดผู้มีส่วนได้เสียในกฎหมายฉบับนั้นๆ การกำหนดประเด็นปัญหา การสร้างกระบวนการรับฟังความคิดเห็น การกำหนดกลุ่มประชากร จำนวนประชากร การวิเคราะห์สังเคราะห์ข้อมูลที่ได้มา และการเลือกใช้ข้อมูลเพื่อนำไปสู่การประยุกต์ใช้ให้ถูกต้องอย่างแท้จริง ข้อสำคัญของการบริหารจัดการกระบวนการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางกฎหมาย จึงเป็นพื้นฐานที่ผู้จัดการต้องกระทำตามหลักวิชาระเบียบวิธีวิจัยที่มีความเป็นกลาง มีความโปร่งใส ตรวจสอบได้ ของแหล่งข้อมูลที่ครบถ้วยและเชื่อถือได้ โดยปราศจากอคติหรือเพื่อกำหนดผลให้เป็นไปตามทิศทางใดทิศทางหนึ่ง ซึ่งผิดต่อหลักจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคม
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
แนวทางการวิเคราะห์ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากกฎหมาย. (2526). ใน ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 132 ก (หน้า 7). กรุงเทพมหานคร: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี.
ธเนศ วงศ์ยานนาวา. (2558). ว่าด้วยประชาชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สมบัติ.
ธานินทร์ กรัยวิเชียร. (2554). หลักนิติธรรม. ยุติธรรมคู่ขนาน, 6(1). 37.
พระราชบัญญัติหลักเกณฑ์การจัดทำร่างกฎหมายและการประเมินผลสัมฤทธิ์ของกฎหมาย. (2562). ใน ราขกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 72 ก (หน้า 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2560). ใน ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก (หน้า 20). กรุงเทพมหานคร: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี.
A.V.Dicey. (1959). Introduction to the Study of the Law of the Constitution. London: Macmillan.
European Commission. (2010, December 14). Impact Assessment. Retrieved from https://www.justice.gov.uk/downloads/consultations/brussels-I-commission-staff-working-paper-full-ia.pdf
Frank Vanclay. (2003). International Principles for Social Impact Assessment. Impact Assessment and Project Appraisal, 21(1). 5.
Robel Burdge & Frank Vanclay. (1996). Social Impact Assessment: A Contribution to the Sstate of the Art Series. Impact Assessment, 14(1). 59.
UN Commission on the Legal Empowerment of the Poor. (2008). The Four Pillars of Legal Empowerment. In Making the Law Work for Everyone Volume I (pp. 25-42). New York: Commission on Legal Empowerment of the Poor and United Nations Development Programme.