History of Non - Daeng Non - Muang Village, Village No. 7, Thung Chai Subdistrict, Uthumphon Phisai District Sisaket Province Between 1914 - 2023

Main Article Content

Thanyapong Sararat
Sirichai Srichai
Panupol Pongsura
Patiphan Duangkaew
Sornchai Kunthong
Teerawat Kanyasai
Parat Maneechitnupong
Wichayen Tippamat

Abstract

This article aims to present the history dynamics of Non - Daeng Non - Muang village, Village No. 7, Thung Chai subdistrict, Uthumphon Phisai district, Sisaket province between 1914 - 2023, importantly, which is the year of the community that was founded until the present. This study is a compilation of evidence and analysis of historical evidence. The evidence used in the study comes from researching information from documents, which have both primary and secondary documents and field studies. This was obtained from observation and interviews, with the target group providing information in the form of telling stories. From the study, it was found that the community of Non Daeng Non Muang village is people in Lao culture with a history of more than 100 years of development, since it was a small local self-sufficiency community. It is developed into a cultural tourism community in Uthumphon Phisai district. The development of the community of Non Daeng Non Muang village, Village No. 7, has been around for a long time. The transition period of the community can be divided into three eras as follows. 1. The original era (1914 - 1957) 2. The era of decline under the influence of capitalism (1957 - 1977) and 3. The era of growth and prosperity and the era of image adjustment under the influence of the state (1977 - present), is an era of searching for community solutions. More tourists have come to visit after the establishment of Pa Phimon Mangkalaram temple in 2020. The results of the study show that the community is a self-sufficiency community that has important social, cultural, and commercial roles. That has had interesting evolutions since the past. Because not only a sufficiency lifestyle community that has a role within the community only, but this community also plays a role as a community with a cultural role within Sisaket province as well. There is also the preservation of local wisdom so that it is not lost. Thus, it can be passed on to future generations.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

How to Cite
Sararat, T., Srichai, S., Pongsura, P., Duangkaew, P., Kunthong, S., Kanyasai, T., Maneechitnupong, P., & Tippamat, W. (2024). History of Non - Daeng Non - Muang Village, Village No. 7, Thung Chai Subdistrict, Uthumphon Phisai District Sisaket Province Between 1914 - 2023. Arts and Culture Journal of the Lower Moon River, 13(2), 47–62. https://doi.org/10.14456/acj.2024.11
Section
Academic Articles
Bookmark and Share

References

กองประมวลสถิติพยากรณ์. (2519). สถิติพยากรณ์รายปีแห่งราชอาณาจักรสยามบรรพ 19 พ.ศ. 2518 – 2519 [อัดสำเนา]. กรุงเทพฯ : สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.

กองเศรษฐกิจการเกษตร. (2507). รายงานการศึกษา เรื่อง ภาวการณ์ตลาดและภาค 1 ผลิตผลเกษตรกรและปศุสัตว์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย พ.ศ. 2507. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา. 69 หน้า.

กิตตินิพนธ์ สิรินทรภูมิ. (2520). การค้าโคกระบือในลุ่มน้ำมูลตอนล่าง พ.ศ. 2435 – 2535. ปริญญานิพนธ์. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (2550). อีสานศึกษา : รวมบทความทางวิชาการ/ สาขาวิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น : สาขาวิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 92 หน้า.

คนึงนิตย์ จันทบุตร. (2531). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นอีสาน (ประวัติ 412). อุบลราชธานี : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สหวิทยาลัยอีสานใต้อุบลราชธานี. 181 หน้า.

จุฬาพร โชติช่วงนิรันดร์, นลินี ตันธุวนิช, ปนัทดา เพชรสิงห์. (2529). ประวัติศาสตร์หมู่บ้าน : บ้านคำม่วง. รายงานการวิจัย. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 139 หน้า.

จุฬาพร โชติช่วงนิรันดร์. (2529). ประวัติศาสตร์หมู่บ้าน : บ้านบ่อบุ ตำบลไก่คำ อำเภออำนาจเจริญ จังหวัดอุบลราชธานี. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 125 หน้า.

ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2548). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. ขอนแก่น : โครงการผลิตเอกสารทางวิชาการ สาขาวิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 178 หน้า.

ดุษฎี กาฬอ่อนศรี และ สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2530). การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรมในหมู่บ้านอีสาน : ศึกษากรณีหมู่บ้านชาวเยอ. รายงานการวิจัย. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 225 หน้า.

ถนอม ศรีทานันท์. (2536). เอกสารประกอบการสอน วิชา ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น (1643103). อุบลราชธานี : ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี. 130 หน้า.

ธนาคารแห่งประเทศไทย สาขาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (2527). รายงานการประเมินผลการทำนาและการปลูกพืชเศรษฐกิจสำคัญในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ฤดูกาลผลิตปี 2527/ 2528 [อัดสำเนา]. กรุงเทพฯ : สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.

ธันยพงศ์ สารรัตน์, อดิศักดิ์ องอาจ, ฤทธิเกียรติ เทียมโคกกรวด. (2567). บริบททางเศรษฐกิจและทุนทางสังคมของหมู่บ้านโนนแดงโนนม่วง หมู่ที่ 7 ตำบลทุ่งไชย อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ราชภัฏศรีสะเกษวิชาการครั้งที่ 8, 9 มีนาคม 2567. 22 – 35. ศรีสะเกษ : มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

บัญชร แก้วส่อง, บุษบา จันทร์ผ่อง, ชัยยง ขามรัตน์, มงคล ด่านธานินทร์. (2533). ศักยภาพชุมชนหมู่บ้านอีสาน : กรณีศึกษาบ้านสำโรง อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์. รายงานการวิจัย. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 195 หน้า.

ปนัดดา เพ็ชรสิงห์ และ สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2532). การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรมในหมู่บ้านชาติพันธุ์ส่วย (กูย) : ศึกษากรณีหมู่บ้านหว้าน ตำบลบุแกรง อำเภอจอมพระ จังหวัดสุรินทร์. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 296 หน้า.

ปนัดดา สัพโส. (2559). แนวทางการถ่ายทอดความรู้ของภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการประกอบอาชีพของชุมชนในจังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ประดิษฐ ศิลาบุตร. (2547). ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดศรีสะเกษ. ศรีสะเกษ : ศรีสะเกษการพิมพ์. 215หน้า.

ประดิษฐ ศิลาบุตร. (2548). วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญา จังหวัดศรีสะเกษ. กรุงเทพฯ : คุรุสภา. 427 หน้า.

ประนุช ทรัพยสาร. (2525). วิวัฒนาการเศรษฐกิจหมู่บ้านในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย พ.ศ. 2394 – 2475. วิทยานิพนธ์. อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประนุช ทรัพยสาร. (2550). ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจอีสาน. มหาสารคาม : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 225 หน้า.

พูนศรี คัมภีรปกรณ์. (2520). ประวัติของชื่อตำบลและหมู่บ้านในอำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. ปริญญานิพนธ์. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ภราดร ศรปัญญา, สำลี ศรปัญญา, ชัญญา ศรปัญญา. (2539). กวีนิพนธ์แผ่นดินศรีสะเกษ. อุบลราชธานี : ยงสวัสดิ์อินเตอร์กรุ๊ป. 87 หน้า.

ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. (2547). สารานุกรมประวัติหมู่บ้านและสถานที่ในอำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 245 หน้า.

ยงยุทธ ชูแว่น. (2566). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ : ยิปซี. 395 หน้า.

วิทยา นนท์นภา. (2541). การผลิตและการค้าสุกรในบริเวณลุ่มน้ำมูลตอนล่าง พ.ศ. 2469 - 2484. วิทยานิพนธ์.การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

วิมล หลักรัตน์, ธันยพงศ์ สารรัตน์, โพธิ์พงศ์ ฉัตรนันทภรณ์. (2565). การมีส่วนร่วมในการจัดการความรู้สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษโดยใช้กระบวนการวิศวกรสังคมเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.). 256 หน้า.

วิลาศ โพธิสาร. (2536). รถไฟกับการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจบริเวณลุ่มแม่น้ำมูลตอนล่าง ระหว่างปี พ.ศ. 2469 – 2484. ปริญญานิพนธ์. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.

สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท. (ม.ป.ป.). งานเชิงพัฒนาชนบท 2519 – 2530. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา. 45 หน้า.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2517). สมุดรายงานจังหวัดศรีสะเกษ. [อัดสำเนา]. กรุงเทพฯ : สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2524). สมุดรายงานจังหวัดศรีสะเกษ. [อัดสำเนา]. กรุงเทพฯ : สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2566). สำมะโนประชากรของประเทศไทย พ.ศ. 2566 : รายงานจังหวัดศรีสะเกษ [อัดสำเนา]. กรุงเทพฯ : สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.

สุวิทย์ ธีรศาศวัต และ สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2529). การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจการเมือง สังคม และวัฒนธรรมในหมู่บ้านอีสาน : กรณีบ้านโนนตะแบก. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 379 หน้า.

สุวิทย์ ธีรศาศวัต. (2547). ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจชุมชนหมู่บ้านอีสาน. กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์. 425 หน้า.

สุวิทย์ ธีรศาศวัต. (2551). เศรษฐกิจอีสานหลังมีทางรถไฟ (พ.ศ. 2443 – 2488). ขอนแก่น : สาขาวิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 172 หน้า.

อรรถ นันทจักร์. (2550). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นกับการท่องเที่ยว. อุบลราชธานี : มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 112 หน้า.

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2548). ประวัติศาสตร์เพื่อชุมชน : ทิศทางใหม่ของการศึกษาประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (ส.ก.ว.). 95 หน้า.

เอเจียน แอมอนิเย. (2550). บันทึกการเดินทางในลาว ภาคที่ 1 พ.ศ. 2440. แปลโดย ทองสมุทร โดเร และ สมหมายเปรมจิตต์. เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 126 หน้า.

บุคลานุกรม

กฤตยา ชื่นนิรันดร์, อายุ 65 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.

ขจร งามเฟื่อง, อายุ 80 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.

บุญเลิศ ทองทั่ว, อายุ 65 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.

ปราณี ทองเกลี้ยง, อายุ 47 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.

ศิริ สิริหงส์, อายุ 62 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.

สมชาย พูนกุล, อายุ 60 ปี (ผู้ให้สัมภาษณ์). ธันยพงศ์ สารรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ วัดป่าพิมลมังคลาราม ตำบลทุ่งไชยอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567.