การประยุกต์ใช้นวัตกรรมการออกแบบและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมสู่การพัฒนารูปแบบเรขศิลป์และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จังหวัดสิงห์บุรี DOI:

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อการศึกษาการใช้นวัตกรรมด้านการออกแบบ และอัตลักษณ์จังหวัดสิงห์บุรี การออกแบบรูปแบบเรขศิลป์และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจากอัตลักษณ์จังหวัดสิงห์บุรี และการประเมินความพึงพอใจของรูปแบบเรขศิลป์ และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจังหวัดสิงห์บุรี โดยงานวิจัยนี้ใช้การวิจัยแบบผสมผสาน ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ กระบวนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การหาข้อมูลผ่านการลงพื้นที่ โดยใช้เครื่องมือการสัมภาษณ์มีโครงสร้าง จากผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบ ทั้ง 3 ท่าน การวิเคราะห์ร่วมกับทฤษฎีและเอกสารที่เกี่ยวข้อง มาพัฒนารูปแบบเรขศิลป์ และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึก ได้แก่ รูปร่างมาสคอต ตัวอักษร กราฟิกต่าง ๆ บรรจุภัณฑ์ รูปแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจังหวัดสิงห์บุรี ในส่วนการวิจัยเชิงปริมาณใช้กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักท่องเที่ยว นักออกแบบและผู้สนใจด้านการออกแบบ จำนวน 100 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบเจาะจง  ในการประเมินความพึงพอใจของรูปแบบเรขศิลป์ และต้นแบบผลิตภัณฑ์ ใช้แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ t-test แบบ One-Sample เพื่อทดสอบสมมติฐานค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับสูงกว่าระดับค่ากลาง (3.50)  โดยประเมินความพึงพอใจรายด้าน 4 ด้านได้แก่ ด้านการถอดอัตลักษณ์จังหวัดสิงห์บุรี ค่าเฉลี่ย ( = 4.76, S.D. = 0.05) ด้านการออกแบบเรขศิลป์อัตลักษณ์จังหวัดสิงห์บุรี ค่าเฉลี่ย ( = 4.71, S.D. = 0.12) ด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกอัตลักษณ์จังหวัดสิงห์บุรี ค่าเฉลี่ย ( = 4.71, S.D. = 0.09) และ ด้านการตลาดและความสอดคล้องทางวัฒนธรรม ค่าเฉลี่ย ( = 4.71, S.D. = 0.02) ระดับความพึงพอใจอยู่ในระดับดีมากที่สุด ซึ่งผลทดสอบสมมติฐาน One-Sample t-test ชี้ให้เห็นว่าผลระดับความพึงพอใจสูงกว่าระดับค่ากลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงให้เห็นว่าผลการประเมินความพึงพอใจต่อรูปแบบเรขศิลป์ และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกสูงกว่าค่าที่กำหนดไว้ซึ่งอยู่ระดับดี