นวศิลป์ (กุลสตาฟ คลิ้มต์) ในนิทรรศการศิลปะรูปแบบดิจิทัล

บทคัดย่อ

เพื่อที่จะศึกษารูปแบบวิธีการนำเสนองานทัศนศิลป์ในรูปแบบนิทรรศการดิจิทัลที่ไม่ใช่เพียงแค่การแสดงงานภาพวาดที่ตั้งแช่อยู่นิ่งแต่กลับใช้ประโยชน์ของมิติและช่วงเวลา บอกเล่าเรื่องราวและความเป็นมาของภาพในยุคสมัยของภาพวาดนั้นๆ ประดุจดังผู้ที่รับชมงานแสดงได้ย้อยอดีตไปสัมผัสและรับรู้เหตุการณ์ต่างๆ ณ ห้วงเวลานั้นจริงๆ ซึ่ง ทฤษฏีการรับรู้ภาพ การอธิบายด้วยภาพ และการเล่าเรื่อง เหล่านี้ล้วนเป็นองค์ความรู้พื้นฐานในการบูรณาการสร้างผลงานสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลประเภท Motion Graphic ที่จะนำไปใช้กับเทคโนโลยีในปัจจุบัน บทความวิชาการฉบับนี้ได้พยายามอธิบายและรวบรวมถึงการใช้ทฤษฎีพื้นฐานโดยมุ่งเน้นสรุปประเด็นผลการศึกษา เสนอหลักการ ทฤษฎี แนวความคิด และการวิเคราะห์ ผ่านผลงานของ กุลสตาฟ คลิ้มต์ ที่จัดแสดงอยู่นิทรรศการ “SOMETHING NOUVEAU. KLIMT, MUCHA, BEARDSLEY” ที่จัดขึ้นในช่วงระยะเวลา มกราคม ถึง เมษายน 2020 ณ Museum of Digital Art (MODA), River City Bangkok จากการศึกษาพบว่าชิ้นงานภาพวาดที่จัดแสดงขึ้นในแต่ละองก์ไม่ใช่เพียงแต่ถูกทำให้มีความสนุกสนานเพลิดเพลิน แต่ยังมีการดึงอัตลักษณ์ที่สำคัญของภาพวาดนั้น ๆ ออกมาตามทฤษฎีที่กล่าวไว้ข้างต้นได้อย่างลงตัวและไม่ได้ลดทอนคุณค่าของการชื่นชมภาพวาดนั้นแม้แต่นิดเดียว แต่กลับทำให้คนรุ่นใหม่เข้าใจถึงความหมายและองค์ประกอบของภาพวาดเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น