การจัดวาระสารและการเล่าเรื่องข้ามสื่อของเพจโหนกระแส กรณีศึกษาดิไอคอน AGENDA SETTING AND TRANSMEDIA STORYTELLING OF THE HONE KRASAE FACEBOOK PAGE: A CASE STUDY OF ‘THE ICON
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “การจัดวาระสารและการเล่าเรื่องข้ามสื่อของเพจโหนกระแส กรณีศึกษาดิไอคอน” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมุ่งศึกษาการจัดวาระสารในรายงานข่าวของเพจโหนกระแส และศึกษาการเล่าเรื่องข้ามสื่อระหว่างเพจและรายการ โดยใช้วิธีการศึกษาด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง แบ่งเป็นข่าวที่รายงานในเพจ 406 ชิ้น และรายการ 10 ตอน ระหว่างวันที่ 1–31 ตุลาคม พ.ศ. 2567 ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
การจัดวาระสารในรายงานข่าวของเพจโหนกระแส พบว่า รูปแบบเนื้อหาที่เผยแพร่เป็นหลัก คือ ภาพพร้อมข้อความ พาดหัวข่าวแบบสรุปความให้ข้อมูล เนื้อหาข่าวแบบพีระมิดหัวกลับ ส่วนการจัดวาระสาร ในช่วงก่อนการจับกุมยึดหลักคุณค่าด้านความสำคัญและความเด่น รองลงมาคือด้านผลกระทบ โดยเพจเน้นรายงานเคลื่อนไหวของบุคคลที่เกี่ยวข้อง หน่วยงานและผลกระทบที่เกิดขึ้น ส่วนช่วงหลังการจับกุม รายงานโดยใช้หลักคุณค่าด้านความสำคัญและความเด่น เน้นรายงานความคืบหน้าทางคดี การขยายผลและเปิดประเด็นใหม่ จัดกรอบสารโดยใช้กรอบการตั้งสมมติฐานสาเหตุและกรอบการเสนอแนวทางแก้ไข โดยอัดฉีดสารผ่านการรายงานซ้ำ สำหรับการเล่าเรื่องข้ามสื่อ มีลักษณะเกื้อหนุนกัน โดยเพจทำหน้าที่จุดประเด็น ขณะที่รายการขยายเนื้อหาเชิงลึก ทั้งสองสื่อทำงานร่วมกันผ่านองค์ประกอบการแพร่กระจายและการขุดค้น ความต่อเนื่องและความหลากหลาย ซึ่งช่วยส่งเสริมให้เรื่องราวมีความชัดเจนและรักษาความสนใจของสาธารณชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์บทความ
ผู้อ่านสามารถนำบทความไปใช้ ดัดแปลง เผยแพร่ หรืออ้างอิงได้โดยต้องระบุแหล่งที่มาอย่างชัดเจน และต้องไม่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการค้า
บทความที่เผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่ละท่าน ซึ่งไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับความคิดเห็นของกองบรรณาธิการหรือคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ฐิติมา ศิรินุพงศ์ (2561). การวิเคราะห์การนำเสนอข่าวการเมืองออนไลน์ของหนังสือพิมพ์ไทยรายวัน.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2557). เล่าเรื่องข้ามสื่อ (Transmedia Storytelling). วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม, 2(1), 59–83.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2560). การปรับตัวของสื่อมวลชนในยุคดิจิทัล. ใน รายงานประจำปี 2560 (หน้า 122–138). สมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์ไทย.
ภาคภูมิ หรรนภา. (2554). การเขียนข่าวเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งแรก 2511). มหาสารคาม: อินทนิล.
มาลี บุญศิริพันธ์. (2537). หลักการทำหนังสือพิมพ์เบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 4, ฉบับปรับปรุงใหม่). ประกายพรึก.
มาลี บุญศิริพันธ์. (2556). วารสารศาสตร์เบื้องต้น: ปรัชญาและแนวคิด (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นนท์ธวัช ไชยวัง. (2560). รูปแบบการพาดหัวข่าวในเว็บไซต์หนังสือพิมพ์ไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
นันทพร วงษ์เชษฐา. (2565). การจัดวาระสารและการรายงานข่าวข้ามสื่อของสำนักข่าวออนไลน์เดอะสแตนดาร์ด: การเคลื่อนไหวทางการเมืองของเยาวชนในประเทศไทย พ.ศ. 2563. รายงานวิจัย, คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุทธวิชญ์ แสงดาษดา. (2557). ดิจิทัลเปลี่ยนโลก. บริษัท โพสต์ พับลิชชิง จำกัด (มหาชน).
สุภา ศิริมานนท์. (2536). นักหนังสือพิมพ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: กองทุนสุภา ศิริมานนท์.
โหนกระแส. (18 มีนาคม 2568). เพจโหนกระแส (หน้าเฟซบุ๊ก). https://www.facebook.com/HKS2017/
Bradshaw, P., & Rohumaa, L. (2017). The online journalism handbook: Skills to survive and thrive in the digital age. 2nd ed., London: Routledge.
Entman, R. M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43(4), 51–58.
Jenkins, H. (2007). Transmedia storytelling 101 (Blog post).https://henryjenkins.org/blog/2007/03/transmedia_storytelling_101.html
Jenkins, H. (2009). The revenge of the origami unicorn: Seven principles of transmedia storytelling (Well, two actually, five more on Friday). https://henryjenkins.org/blog/2009/12/the_revenge_of_the_origami_uni.html
Jenkins, H. (2011). Transmedia 202: Further reflections. https://henryjenkins.org/2011/08/defining_transmedia_further_re.html?utm_source
Lippmann, W. (1922). Public opinion, New York: Harcourt, Brace & Co.
McCombs, M., & Shaw, D. (1972). The agenda setting function of mass media. Public Relations Review, 3, 176–187. https://doi.org/10.1086/267990
McCombs, M. (2004). Setting the agenda: The mass media and public opinion. Cambridge, UK: Polity Press.
McCombs, M., & Valenzuela, S. (2021). Setting the agenda: Mass media and public opinion, 3rd ed., Cambridge: Polity Press.
Moloney, K. (2012). Transmedia journalism as a post-digital narrative. ATLAS Technical Report, 2012(11), 1–18. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.13630.95045
Pavlik, J. (2022). Disruption and digital journalism: Assessing news media innovation in a time of dramatic change, New York: Routledge.
Perloff, R. (2022). The dynamics of political communication: Media and politics in a digital age, 4th ed., London: Routledge.
Pratten, R. (2016). Transmedia storytelling: Getting started. https://talkingobjects.wordpress.com/wp-content/uploads/2011/08/book-2-robert- pratten.pdf
Scheufele, D. A. (1999). Framing as a theory of media effects. Journal of Communication, 49(1), 103–122.
Stackelberg, P. (2011). Creating transmedia narrative: The structure and design of stories told across multiple media (Master’s thesis), University of New York Institute of Technology). School of Information Design Technology.
We Are Social. (2568). Digital 2025: Thailand. https://wearesocial.com/th/blog/2025/02/digital-2025/
