ความเท่าเทียมทางเพศในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา

บทคัดย่อ

          ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา เป็นฐานความผิดที่ก่อให้เกิดความเสียหายและความน่าตำหนิ ไม่ว่าผู้กระทำความผิดหรือผู้เสียหายจะเป็นเพศใด ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา จึงควรเป็นฐานความผิดที่ใช้บังคับทั่วไป ไม่ใช้บังคับแก่กลุ่มบุคคลเพศใดเพศหนึ่งเฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ดี ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา ซึ่งถูกแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 27) พ.ศ. 2562 กลับยกเลิกคำนิยามของการกระทำชำเรา ซึ่งบัญญัติไว้ในมาตรา 276 วรรคสอง (เดิม) และนำไปบัญญัติไว้ในมาตรา 1(18) อันเป็นบทนิยามแห่งบทบัญญัติทั่วไป โดยกำหนดให้การกระทำชำเรามิได้หมายถึงการ “บังคับให้ล่วงล้ำ” อีกต่อไป โดยการตัดคำว่า “กระทำกับ” ออกไปและเปลี่ยนเป็นการใช้คำว่า “ล่วงล้ำ” และตัดข้อความว่า “หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น” ออกไป โดยมิได้กล่าวถึงอวัยวะเพศเทียมตามกฎหมายไว้แต่อย่างใด ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา จึงกลายเป็นฐานความผิดที่ผู้กระทำความผิดเป็นได้แต่เพียงชาย โดยมีองคชาติของชายโดยกำเนิดเป็นอวัยวะเพศอันเป็นวัตถุแห่งการกระทำและมีช่องคลอดของหญิงโดยกำเนิดเป็นอวัยวะเพศอันเป็นวัตถุที่ถูกกระทำความผิด

           จากการศึกษาเชิงเอกสาร โดยการเปรียบเทียบหลักเกณฑ์กฎหมายอาญาในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราของประเทศอังกฤษและเวลส์ ประเทศอินเดีย ประเทศสวีเดน และประเทศแคนาดา ตลอดจนศึกษาหลักความชัดเจนแน่นอนของกฎหมายอาญา หลักการเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ หลักความเสมอภาคทางเพศ และหลักการกำหนดชื่อฐานความผิดอย่างยุติธรรม ผลการศึกษาพบว่า ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราควรได้รับการแก้ไขโดยกำหนดให้การกระทำชำเรา หมายความรวมถึง “การบังคับให้ล่วงล้ำ” และกำหนดคำนิยามศัพท์ของคำว่า “อวัยวะเพศ” ขึ้น ให้อวัยวะเพศอันเป็นวัตถุแห่งการกระทำและที่ถูกกระทำ หมายถึง “อวัยวะเพศเทียมซึ่งผ่านกระบวนการผ่าตัดแปลงเพศด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์” โดยการตราไว้เป็นบทนิยามศัพท์แห่งบทบัญญัติทั่วไปในประมวลกฎหมายอาญา