มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุกคามทางเพศในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ

บทคัดย่อ

          การคุกคามทางเพศในสถาบันอุดมศึกษามีลักษณะของการกระทำแบ่งได้เป็น 5 ลักษณะ ได้แก่ 1) การกระทำทางสายตา 2) การกระทำทางวาจา 3) การกระทำทางกาย 4) การกระทำผ่านอุปกรณ์การสื่อสาร และ 5) การกระทำอื่นใดที่แสดงออกในทางเพศ ซึ่งเป็นความเสียหายที่ส่งผลกระทบต่อนักศึกษาทั้งทางร่างกาย จิตใจ การเรียนและทางสังคม อันเป็นปัญหาที่สถาบันอุดมศึกษาและภาครัฐจะต้องป้องกันแก้ไขและช่วยเหลือนักศึกษาให้ได้มากที่สุด บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามาตรการทางวินัยตามระเบียบข้อบังคับของสถาบันอุดมศึกษาที่เกี่ยวกับการคุกคามทางเพศที่นำมาใช้ป้องกันแก้ไขปัญหาการคุกคามทางเพศต่อนักศึกษา จึงได้พบว่ามาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการคุกคามทางเพศในสถาบันอุดมศึกษานั้นมีปัญหาด้านการใช้ดุลพินิจของผู้บังคับใช้กฎหมายในทางที่เป็นคุณหรือเป็นโทษแก่ผู้กระทำความผิดได้ง่ายและการพิจารณาลงโทษผู้กระทำความผิดในบางกรณีอาจไม่เหมาะสมกับลักษณะของการกระทำความผิดและส่งผลให้นักศึกษาไม่ได้รับความเป็นธรรม เนื่องจากมาตรการทางวินัยตามระเบียบข้อบังคับของสถาบันอุดมศึกษานั้นไม่ได้กำหนดคำนิยามและลักษณะของการคุกคามทางเพศให้ชัดเจนและไม่ครอบคลุมปัญหาการคุกคามทางเพศอย่างเพียงพอ ผู้เขียนจึงเสนอให้มีการกำหนดคำนิยามและลักษณะของการคุกคามทางเพศต่อนักศึกษาให้ชัดเจนแน่นอน กำหนดบทลงโทษทางวินัยแก่ผู้กระทำความผิดให้เหมาะสมกับลักษณะของการกระทำการคุกคามทางเพศ เพื่อลดปัญหาการใช้ดุลพินิจของผู้บังคับใช้โทษทางวินัยและเกิดความเป็นธรรมต่อผู้ถูกกระทำและผู้กระทำ ซึ่งจะช่วยป้องกันและลดปัญหาการคุกคามทางเพศที่อาจจะเกิดขึ้นอีกในอนาคต เพื่อให้สถาบันอุดมศึกษาเป็นสถานศึกษาที่ปลอดภัยอย่างแท้จริง