การตรวจสุขภาพอนามัยของผู้ต้องขังหญิง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การบังคับโทษที่ดีต้องสอดคล้องกับหลักสากลของสหประชาชาติซึ่งถือเป็นมาตรฐานขั้นต่ำที่ทุกประเทศที่เป็นสมาชิกให้การยอมรับว่าเป็นมาตรฐาน การศึกษาถึงมาตรการป้องกันด้านสุขภาพ อนามัย และการตรวจประจำปีของผู้ต้องขังหญิง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ ให้ทราบถึงแนวความคิดและความเป็นมาของมาตรการป้องกันด้านสุขภาพ อนามัย ตลอดถึงการตรวจสุขภาพประจำปีของนักโทษหญิง ตามกฎหมายการบังคับโทษในประเทศไทย โดยมีการนำแนวทางปฏิบัติของประเทศอังกฤษกับประเทศสหรัฐอเมริกามาประยุกต์ ซึ่งสภาพปัญหาคือ มาตรการป้องกันด้านสุขภาพ อนามัยของนักโทษหญิงและการตรวจสุขภาพประจำปีของนักโทษหญิงในเรือนจำของประเทศไทยยังได้รับการปฏิบัติที่ไม่เพียงพอและนักโทษหญิงไม่สามารถเข้าถึงมาตรการป้องกันด้านสุขภาพ อนามัย และการตรวจประจำปีได้ ควรมีการพัฒนากฎหมายในเรื่องระบบการดูแลสุขภาพนักโทษหญิงให้มีคุณภาพมากขึ้นกว่าในอดีตเพื่อให้สอดคล้องตามสิทธิขั้นพื้นฐานที่นักโทษหญิงควรได้รับตามหลักสากลให้สอดคล้องกับข้อกำหนดสหประชาชาติว่าด้วยการปฏิบัติต่อผู้ต้องขังหญิงและมาตรการที่มิใช่การคุมขังสำหรับผู้กระทำความผิดหญิง หรือ “ข้อกำหนดกรุงเทพ” Bangkok Rules
มาตรการป้องกันด้านสุขภาพ อนามัย และการตรวจสุขภาพประจำปีของนักโทษหญิง ควรมีระบุมาตราป้องกันด้านสุขภาพ อนามัย และการตรวจสุขภาพประจำปีของนักโทษหญิง ลงในพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. 2560 โดยเพิ่มเติมลงใน ส่วนที่ 4 เกี่ยวกับ สุขอนามัยของนักโทษ คือ สิทธิการตรวจทันตกรรม สิทธิการตรวจสมรรถภาพการได้ยิน สิทธิการตรวจด้านจักษุกรรม สิทธิการตรวจโรคระบาด หรือโรคติดต่อร้ายแรงประจำรอบ 12 เดือน สิทธิการตรวจเกี่ยวกับโรคมะเร็ง สิทธิการตรวจสุขภาพจิตประจำรอบ 6 เดือน รวมถึงมาตรการป้องกันอื่น โดยใช้หลักเรือนจำสุขภาวะหรือสุขภาพองค์รวม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤตยา อาชวนิจกุล และกุลภา วจนสาระ. (2558). ผู้ต้องขังหญิง : สถานการณ์และข้อเสนอเชิงนโยบาย. นครปฐม: สมาคมนักวิจัยประชากรและสังคม และสถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
กฤตยา อาชวนิจกุล และกุลภา วจนสาระ. (2560). การขับเคลื่อน “คุกไทย” สู่ “เรือนจำสุขภาวะ”. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ธานี วรภัทร์. (2555). กฎหมายว่าด้วยการบังคับโทษจําคุก. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
นัทธี จิตสว่าง. (2552). สารานุกรม : การปฏิบัติต่อผู้ต้องขังหญิงนานาชาติ. กรุงเทพมหานคร: กรมราชทัณฑ์.
นัทธี จิตสว่าง. (2555). ผู้หญิงในเรือนจำ. เข้าถึงได้จาก https://www.gotoknow.org/posts/๕๐๓๔๓๘
ปณิธาน ตึงตระกูล. (2556). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิของผู้ต้องขังด้านสุขภาพอนามัย. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ปาณิตา กัณสุทธิ์. (2557). สิทธิในการได้รับการรักษาพยาบาลของผู้ต้องขัง. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ปิยะลักษณ์ ทัฬหิกรณ์. (2555). การปฏิบัติต่อหญิงมีครรภ์ในระหว่างการดำเนินคดีอาญา. เข้าถึงได้จาก https://www.gotoknow.org/posts/490773
มานะ วินทะไชย. (2557). ผู้ต้องขังล้นเรือนจำ : ปัญหาสำคัญที่ไม่มีวันเป็นวาระแห่งชาติ. เข้าถึงได้จาก http://myreadertips.blogspot.com/2014/10/blog-post_97.html
Bultler and Kousoulou, D. (2006). Women at risk: the Mental Health of Women in Contact. Retrieved from http://www.dh.gov.uk/en/Pulicationsandstatistics/Publications/PublicationsPolicyAndGuidance/DH_4126680
HM Prison Service & the Prison Reform Trust. (2003). Prisoners’ Information Book for Women. Retrieved from http://www.hmprisonservice.gov.uk/adviceandsupport/prison_life/
HM Prison Service. (2007). National Offender Management Service[NOMs]. Retrieved from http://www.hmprisonservice.gov.uk/abouttheservice/noms Newburn
Plugge,E. ,Douglas, N. , & Fitzpatrick, R. (2006). The Health of Women in Prison Study Findings. United Kingdom: University of Oxford.
UNODC. (2008). Handbook for Prison Mangers and Policymakers on Women in
Prison – WIP. Retrieved from https://www.unodc.org/documents/justice-and-prison-reform/women-and-imprisonment.pdf