ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงกับยุทธศาสตร์การสร้างความยั่งยืนของเศรษฐกิจทุเรียน: กรณีศึกษาจังหวัดจันทบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาแนวโน้มปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจทุเรียนในจังหวัดจันทบุรี และ 2. เสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาทุเรียนในจังหวัดจันทบุรีอย่างยั่งยืน ตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงกับยุทธศาสตร์การสร้างความยั่งยืนของเศรษฐกิจทุเรียน : กรณีศึกษาจังหวัดจันทบุรี โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ กรณีศึกษาและวิธีวิทยาการถอดบทเรียน โดยอาศัยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการศึกษาเอกสาร และการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลัก ด้วยการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง โดยมีการตรวจสอบข้อมูลเชิงคุณภาพแบบหลากหลายหรือสามเส้า ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ ซึ่งเป็นการตีความหมายทางสังคม ในลักษณะต่างๆ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ทางสังคม ได้แก่ การตีความเพื่อจัดกลุ่มข้อมูล การวิเคราะห์เชิงกระบวนการ และการวิเคราะห์เชิงสาเหตุ ผลการวิจัยพบว่า แนวโน้มปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจทุเรียนในจังหวัดจันทบุรีจะประสบปัญหาหลักด้านคู่แข่งขันมีปริมาณการเพาะปลูกในพื้นที่จังหวัดจันทบุรีเพิ่มมากขึ้น ความไม่เป็นธรรมด้านการตลาด ซึ่งแนวทางในการแก้ไขปัญหาเราสามารถนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มาเป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหาทุเรียนในจังหวัดจันทบุรีอย่างยั่งยืนได้โดยประยุกต์ทฤษฎีใหม่และหลักการทรงงานที่สำคัญ ส่วนข้อเสนอแนะในการกำหนดยุทธศาสตร์เพื่อสร้างความยั่งยืนของทุเรียนสามารถบูรณาการยุทธศาสตร์ทีสำคัญได้ 5 ยุทธศาสตร์ ประกอบด้วย ยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพของทุเรียน ยุทธศาสตร์การแสวงหาตลาดส่งออกอื่น ๆ ที่มีศักยภาพ ยุทธศาสตร์ 3 กำลังเสริม ยุทธศาสตร์การส่งเสริมระบบตลาดออนไลน์ และยุทธศาสตร์การส่งเสริมการนำแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียน
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จรัณธร บุญญานุภาพและคณะ. (2565). การประเมินความยั่งยืนเชิงเปรียบเทียบระหว่างระบบสวนทุเรียนพื้นเมืองแบบวนเกษตรและสวนทุเรียนผสมเชิงพาณิชย์บริเวณพื้นที่ต้นน้ำ ตำบลบ้านด่านนาขาม จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาการสารสนเทศและเทคโนโลยีประยุกต์, 4(1), 13-31.
ชลธี นุ่นหนู. (8 กุมภาพันธ์ 2566). การสร้างความยั่งยืนของเศรษฐกิจทุเรียน. (พงศ์กิจ จันทเลิศ, ผู้สัมภาษณ์)
ชัยยนต์ ประดิษฐศิลป์. (2559). วิธีวิทยาการวิจัยทางสังคม. มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี: โครงการผลิตตำราและเอกสารประกอบการสอน หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์.
พระครูไพโรจน์วัฒนาทร. (2564). การส่งเสริมความมั่นคงทางอาชีพของกลุ่ม ผู้ปลูกพืช (ทุเรียน) ในจังหวัดศรีสะเกษตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสาร มจร.อุบลปริทรรศน์, 6(2), 329-342.
พระมหาขุนทอง แก้วสมุทร์ (เขมสิริ)และคณะ. (2560). รายงานการวิจัย แผนงานวิจัย เรื่อง ทุเรียน: กระบวนการพัฒนาพืชสวนและความมั่นคงทางอาชีพตามแนวพุทธของประชาชนในจังหวัดศรีสะเกษ. ศรีสะเกษ: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ศรีสะเกษ.
ศิรดา ศิริเบญจพฤกษ์. (ม.ป.ป.). ทุเรียนไทยกับความท้าทายที่ไม่ควรมองข้าม. เรียกใช้เมื่อ 10 เมษายน 2567 จาก ธนาคารแห่งประเทศไทย: https://www.bot.or.th/content/dam/bot/documents/th/
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2564). รายงานภาวะเศรษฐกิจการเกษตรภาคตะวันออก. เข้าถึงได้จาก https://www.oae.go.th/assets/portals/1/fileups/bappdata/files/4_%20รายงานภาวะเศรษฐกิจการเกษตรภาคตะวันออกปี%202564%20และแนวโน้มปี%202565.pdf
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (22 ธันวาคม 2565). สศก.เคาะผลพยากรณ์รอบแรก ไม้ผลภาคตะวันออกคาด มีปริมาณ 1.163 ล้านตัน โดยทุเรียน ผลผลิตเพิ่มขึ้นเพียงชนิดเดียว ขณะที่ มังคุด เงาะ ลองกอง คาดว่าผลผลิตลดลง. เข้าถึงได้จาก สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์: https://www.oae.go.th/view/1/รายละเอียดข่าว/ข่าว%20สศก./40473/TH-TH
สุทธิเดช กฤษณะเศรณี. (18 มีนาคม 2566). แนวทางในการแก้ไขปัญหาทุเรียนในจังหวัดจันทบุรีอย่างยั่งยืน. (พงศ์กิจ จันทเลิศ, ผู้สัมภาษณ์)
Patton, M. (1990). Qualitative evaluation and research methods. Beverly Hills, CA: Sage.