การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในราชอาณาจักรนอร์เวย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การมีส่วนร่วมทางการเมืองสำคัญ ตามกฎหมายรัฐธรรมนูญกำหนดไว้ หากประชาชน เข้าใจ และเข้ามามีส่วนร่วม ทางการเมืองจะส่งผลต่อการพัฒนาระบอบประชาธิปไตย เป็นสิ่งสำคัญพัฒนาคุณภาพชีวิต ส่งผลต่อเศรษฐกิจ สังคม เทคโนโลยีของประเทศชาติ และสังคมโลกให้ก้าวหน้ายั่งยืน
ปัจจุบันราชอาณาจักรนอร์เวย์เป็นประเทศที่ถือได้ว่ามีความโดดเด่นได้รับสมญานามว่าเป็นดินแดนเมืองแห่งสันติภาพ ให้ ความสำคัญกับความเท่าเทียมกันของประชากรประชาชนมีส่วนร่วมทางการเมืองจากผลของการจัดลำดับวัดค่าดัชนีเสรีภาพ ความเป็นประชาธิปไตยสูงเป็นอันดับที่หนึ่งของโลกติดต่อกันมาถึง 7 ปี มีระดับประชาธิปไตยสมบูรณ์ ในเรื่องวัฒนธรรมทาง การเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเปรียบเทียบจาก 167 ประเทศทั่วโลก มีดัชนี การพัฒนามนุษย์ที่สูงที่ สุดในโลก ค.ศ.2009 มีการขจัดความเหลื่อมล้ำทางสังคมสูงที่สุดในปีค.ศ.2018 เป็นประเทศที่มีอัตราการเกิดอาชญากรรมที่ ต่ำที่สุดในโลก ราชอาณาจักรนอร์เวย์พัฒนาประเทศด้วยนโยบายเศรษฐกิจตามตัวแบบนอร์ดิก เช่น เดียว กับประเทศอื่น ในสแกนดิเนเวีย และนอร์เวย์เป็นประเทศที่ร่ำรวยและมีความมั่นคงทางเศรษฐกิจสูง มีระบบ สวัสดิการคุณภาพสูงมีกองทุน บำนาญรัฐบาลนอร์เวย์ (Government Pension Fund-Global: GPF-G) แห่งชาติที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกในปีค.ศ.2019 อีกทั้งราชอาณา จักรนอร์เวย์ ยังเป็นอันดับหนึ่งของประเทศที่มีอัตราความสุขของประชากรสูงที่สุด (World happiness report 2017) จากการจัดอันดับ เปรียบเทียบจาก 150 ประเทศทั่วโลก
จึงสนใจที่จะศึกษาว่าราชอาณาจักรนอร์เวย์บริหารปกครองประเทศมีแนวทางเรื่อง การมีส่วนร่วมในทางการเมือง ของประชาชนอย่างไร จึงนำพาประเทศมุ่งสู่ความเจริญทั้งด้านการเมือง ด้านเศรษฐกิจ ด้านคุณภาพชีวิตให้ประชาชนมีความ สุขเป็นที่ยอมรับในระดับโลก ประสบผลสำเร็จอย่างต่อเนื่อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ. ( 2558:13). รายงานข้อมูลประเทศนอร์เวย์. กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ
กรุงโคเปนเฮเกนพฤศจิกายน 2558. กระทรวงพาณิชย์.
กระทรวงต่างประเทศ [ออนไลน์]. (มีนาคม 2565, 17). ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับนอร์เวย์, สืบค้นได้จาก :
ชวภณ สารข้าวคำ และ อารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2561, มกราคม - เมษายน). “ การมีส่วนร่วมทางการเมืองของพยาบาล
วิชาชีพ”. ใน วารสารพยาบาลศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีที่ 30 (ฉบับที่ 1) หน้า 1-10
ฐากูร ศิริยุทธ์วัฒนา. (2562). กฎหมายรัฐธรรมนูญ:หลักพื้นฐานแห่งรัฐธรรมนูญและระบอบประชาธิปไตย.
พิมพ์ครั้งที่ 3. ศูนย์หนังสือกฎหมายวิญญูชน. กรุงเทพฯ : บริษัทสำนักพิมพ์วิญญูชน จำกัด.
ติรัส ตฤณเตชะ. (2554). “นอร์เวย์ที่เปลี่ยนไป” วารสารยุโรปศึกษาศูนย์ศึกษาแห่งชาติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ปีที่19(1).
หน้า.34.
นรนิติ เศรษฐบุตร. (2556 : 43-44). การปกครองท้องถิ่นในประเทศนอร์เวย์. วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่นสถาบัน
พระปกเกล้า : พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพ.
วิกิพิเดีย. [ออนไลน์]. (มีนาคม 2565, 17). การเมืองการปกครองนอร์เวย์, สืบค้นได้จาก :
https://isecosmetic.com/wiki/Politics_of_Norway
. [ออนไลน์]. มีนาคม 2565, 17). ดัชนีประชาธิปไตย. สืบค้นได้จาก : https://th.wikipedia.org/wiki.
วิกิพิเดีย. [ออนไลน์]. (มีนาคม 2565, 17). การพัฒนามนุษย์ด้านสุขภาพและ สาธารณสุข, สืบค้นได้จาก :
https://th.wikipedia.org/wiki.
วุฒิสาร ตันไชย. (2557). การกระจายอำนาจและประชาธิปไตยในประเทศ, สถาบันพระปกเกล้า : พิมพ์ครั้งที่ 1
กรุงเทพ.
ธิติ สุวรรณทัต. (2561:90). กองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติกับการสร้างสมรรถนะของประเทศ
: กรณีศึกษาเปรียบเทียบระหว่างสิงคโปร์กับนอร์เวย์ ปริญญาดุษฎีนิพนธ์หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาสหวิทยาการวิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
พรรณชฎา ศิริวรรณบุศย์ และคณะ. (2558). รายงานการวิจัยเรื่องการศึกษาวิจัยเปรียบเทียบระบอบการเมือง
การปกครอง การเลือกตั้งพรรคการเมือง และองค์กรจัดการเลือกตั้งของกลุ่มประเทศอาเซียน.
มหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ : บริษัทจรัลสนิทวงศ์การพิมพ์จำกัด.
เมธา หริมเทพาธิป. [ออนไลน์]. (2564). การมีส่วนร่วมของประชาชนตามรัฐธรรมนูญ. สืบค้นได้จาก
: https://www.gotoknow.org/posts/629852. Goto Know.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540. [ออนไลน์]. (2564). การมีส่วนร่วมของพลเมืองในการเมือง.
สืบค้นได้จาก : https://th.wikipedia.org/wiki/รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2540
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560. [ออนไลน์]. (2564). การมีส่วนร่วมของพลเมืองในการเมือง.
สืบค้นได้จาก : https://www.ect.go.th/ect_th/news_page.php?nid=767.
สมยศ เชื้อไทย. (2551). ความรู้กฎหมายทั่วไป คำอธิบายกฎหมายแพ่ง : หลักทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่15.
กรุงเทพมหานคร : วิญญูชน.
สิริพรรณ นกสวนสวัสดี และ คณะ. (2554). รายงานวิจัยการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ.2554:
การศึกษาบทบาทพรรคการเมืองและพฤติกรรมและการตัดสินใจเลือกตั้งของประชาชนในสถานการณ์ความขัดแย้ง ทางการเมือง. ใน รายงานวิจัยโดยคณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เสนอสำนักงานคณะกรรม การการเลือกตั้ง.
สุรสิทธิ์ ตั้งสกุลวัฒนา. (2560 : 14). รายงานการศึกษาเปรียบเทียบสวัสดิการระบบประกันสุขภาพของประเทศ
สหรัฐอเมริกานอร์เวย์สิงคโปร์และประเทศไทย. การบริหารเศรษฐกิจสาธารณะสำหรับนักบริหารระดับสูงรุ่นที่ 16 สถาบันพระปกเกล้าพ.ศ 2560.
Berman Even and M. Shamsul Haque. (2015). Asain Leadership in Policy and Governance :
Public Policy and Governance Volume 24.Emerald Group Publishing Limited. Howard House,Waitgon
Economist Intelligence Unit (EIU). (March 2022, 17). Democracy Index : 2019(3, September, 2019),
Retrieved from : https://www.eiu.com/n/campaigns/democracy-index-2019
Helliwell, J. , Layard, R. , & Sachs, J. (2017). [online]. (March 2022, 17). The UN High Level Meeting on
happiness and well-being. World happiness report 2017 New York: The sustainable development solutions network , Retrieved from : https: //worldhappiness. report/ed/2017.
sdgmove. (March 2022, 17). Democracy Index : 2021(2022,9 February), Retrieved from
: https://www.sdgmove.com/2022/02/11/democracy-index-2021-thailand-plawed-democracy
thestandard. (March 2022, 17). Democracy Index : 2020(2021,22, January), Retrieved from
: https://thestandard.co/democracy index-2020
