ทุนทางวัฒนธรรมสี่เผ่าไทไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ

อุมาพร ประชาชิต
Thailand
กิจติพงษ์ ประชาชิต
Thailand
เชิดศักดิ์ ฉายถวิล
Thailand
คำสำคัญ: ทุนทางวัฒนธรรม, สี่เผ่าไทไพรบึง, ศรีสะเกษ
เผยแพร่แล้ว: ต.ค. 25, 2025

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาบริบทชุมชนและข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับทุนทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์สี่เผ่าไทศรีสะเกษ ในพื้นที่อำเภอไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ เพื่อค้นหาทุนทางวัฒนธรรมที่ทรงคุณค่า และเป็นเอกลักษณ์ของอำเภอไพรบึง โดยการศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ มีกลุ่มเป้าหมาย คือ ประชากรในอำเภอไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ คัดเลือกโดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยการคัดเลือกผู้นำท้องถิ่น ผู้นำชุมชน ศิลปิน ช่างฝีมือท้องถิ่น และปราชญ์ชุมชน รวมทั้งสิ้น 85 คน ใช้วิธีการศึกษาโดยการประชุมกลุ่มย่อย การสัมภาษณ์ และการสำรวจพื้นที่ ผลการวิจัย พบว่า ทุนทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์สี่เผ่าไทศรีสะเกษ ในพื้นที่อำเภอไพรบึง หรือเรียกอีกชื่อว่า สี่เผ่าไทไพรบึง ยังมีความแนบแน่นกับสายสัมพันธ์ที่เป็นจิตวิญญาณตามความเชื่อดั้งเดิมจากบรรพชน ที่เป็นความเชื่อเกี่ยวกับผีบรรพบุรุษ และผีถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำชุมชน จากทุนทางวัฒนธรรมดังกล่าวก่อให้เกิดประเพณี และพิธีกรรมต่าง ๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ของสี่เผ่าไทไพรบึง แบ่งเป็นทุนทางวัฒนธรรม 8 ด้าน ได้แก่ 1) โบราณสถาน 2) ภูมิปัญญาการทอผ้าพื้นเมือง 3) เสลิก 4) เครื่องแต่งกายกลุ่มชาติพันธุ์สี่เผ่าไทไพรบึง 5) หมอช้างและพิธีปะกำ 6) ประเพณีปังอ๊อกเปรี๊ยะแค 7) พิธีกรรมรำบำบัดโรค และ 8) ศิลปะการแสดงพื้นบ้าน ซึ่งข้อมูลทุนทางวัฒนธรรมเหล่านี้ได้ไปปรากฏในนิทรรศการสี่เผ่าไท ในพิพิธภัณฑ์ “พิพิธศรีสะเกษ” อีกทั้งเป็นทุนในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนและเทศกาล “สี่เผ่าไทไพรบึง” เทศกาลประจำปีของอำเภอไพรบึงในปัจจุบัน

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง

ประชาชิต อ., ประชาชิต ก., & ฉายถวิล เ. (2025). ทุนทางวัฒนธรรมสี่เผ่าไทไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารศิลปะและวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำมูล, 14(3), 533–548. https://doi.org/10.65205/acj.2025.8009

ประเภทบทความ

บทความวิจัย

หมวดหมู่

เอกสารอ้างอิง

กัญญารัตน์ แก้วกมล, นิติคุณ ท้าวทอง, สุปวีณ์ รสรื่น, อนุศิษฎ์ เพชรเชนทร์, อมรรัตน์ รัตนสุภา, และ จันทรัศม์ ภูติอริยวัฒน์. (2564). การใช้ทุนทางวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 11(1), 75 - 91.

โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์. (2548). พหุลักษณ์ ทางการแพทย์ : มุมมองมานุษยวิทยากับความหลากหลายของวัฒนธรรมสุขภาพ. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ. (2542). วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดศรีสะเกษ. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ธันยพงศ์ สารรัตน์. (2563). ฐานะและความสำคัญของชุมชนหมู่บ้านปราสาทเยอ อำเภอไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ (พ.ศ.2265 - 2561). วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 14(1), 164 - 178.

บุญยืน งามเปรี่ยม, พระราชธรรมสารสุธี, พระมหาขุนทอง เขมสิริ, พระมหาดีรัตน์ อุทยปุตฺโต. (2559). พุทธจริยศาสตร์การดำรงอยู่ของกลุ่มชาติพันธุ์สี่เผ่าในจังหวัดศรีสะเกษ. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พีรวัส อินทวี, สุทัศน์ ประทุมแก้ว, พระครูโกศลวิหารคุณ, และ จักร์กฤษ ทองมี. (2566). บทบาทของพระพุทธศาสนาต่อวิถีชีวิต พิธีกรรม และความเชื่อของคนอีสาน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 11(2), 813 - 823.

เรณู เหมือนจันทร์เชย. (2558). ทุนวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนากลุ่มชาติพันธุ์ไทยทรงดำในจังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal Silpakorn University, 8(2), 231 - 247.

วัดไพรบึง. (2554). หนังสือที่ระลึกงานทำบุญอายุวัฒนมงคล ครบ 6 รอบ พระครูวาปีคณาภิรักษ์ เจ้าคณะอำเภอไพรบึง และเจ้าอาวาสวัดไพรบึง. ศรีสะเกษการพิมพ์.

ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม. (2565). ปะกำ. กระทรวงวัฒนธรรม. http://m-culture.in.th/album/195266/ปะกำ.

อรุณี เจริญทรัพย์ และ ชีวาพร คชฤทธิ. (2566). ความเชื่อและวิถีชีวิต ผ้าทอพื้นเมืองชาติพันธุ์ไทพวน จังหวัดลพบุรี. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(9), 263 - 282.

อุมาพร ประชาชิต, กิจติพงษ์ ประชาชิต, และ เชิดศักดิ์ ฉายถวิล. (2566ก). โบราณสถานในเขตอำเภอไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ [ภาพถ่าย]. การจัดเก็บส่วนบุคคล.

อุมาพร ประชาชิต, กิจติพงษ์ ประชาชิต, และ เชิดศักดิ์ ฉายถวิล. (2566ข). การบูชาศาลปะกำในบ้านพ่อสุย ประอาง (หมอช้างคนสุดท้ายของไพรบึง) [ภาพถ่าย]. การจัดเก็บส่วนบุคคล.

อุมาพร ประชาชิต, กิจติพงษ์ ประชาชิต, และ เชิดศักดิ์ ฉายถวิล. (2566ค). กรรชันร์ ในขบวนรำตร๊ด [ภาพถ่าย]. การจัดเก็บส่วนบุคคล.