การรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพร อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี

ผู้แต่ง

  • นุชรี บุญศรีงาม
  • สุภนิช สวัสดี

คำสำคัญ:

การรับรู้สารสนเทศ, เครือข่ายอินเทอร์เน็ต, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ของผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพร อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี และ 2) เพื่อศึกษาปัญหาการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุใน ตำบลเบิกไพร อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี และ 3) เพื่อเปรียบเทียบปัญหาการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพร
อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ตามตัวแปรเพศ ระดับการศึกษา และรายได้ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพร อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี จำนวน 302 คน เครื่องมือที่ใช้การวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า ผู้สูงอายุเริ่มรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเป็นเวลา 3-4 ปี โดยรับรู้สารสนเทศบนอินเทอร์เน็ตทุกวัน ระยะเวลาใช้อินเทอร์เน็ตแต่ละครั้งประมาณ 1-2 ชั่วโมง และใช้ในช่วงเวลา 18.01-24.00 น. เรียนรู้วิธีการใช้เครือข่ายอินเทอร์เน็ตจากครอบครัว สาเหตุเลือกใช้เพราะรวดเร็วทันต่อเหตุการณ์ วัตถุประสงค์ในการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเพื่อติดตามข่าวสารและความรู้ใหม่ ๆ เข้าใช้เว็บไซต์ประเภทสื่อและข่าวสาร และรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตในรูปแบบวีดิทัศน์มากที่สุด ผู้สูงอายุมีปัญหาการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ผู้สูงอายุมีปัญหาในการใช้ภาษา รองลงมา คือ มีปัญหาทางด้านสายตา ไม่เข้าใจคำสั่งหรือโปรแกรมต่าง ๆ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ขาดทักษะในการพิมพ์ และอุปกรณ์ที่ใช้มีประสิทธิภาพไม่ดีพอ และผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพรที่มีเพศต่างกันมีปัญหาการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตโดยรวมไม่แตกต่างกัน ส่วนผู้สูงอายุที่มีระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ที่ต่างกัน มีปัญหาในการรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

References

กมลเนตร์ แก้วบุดดี. (2561). การรับสารสนเทศของผู้เกษียณอายุราชการ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา

บรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

กันตพล บันทัดทอง. (2557). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์และความพึงพอใจของกลุ่มคนผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระนิเทศ

ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารเชิงกลยุทธ์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

จักรภัทร เครือฟัก และรุจโรจน์ แก้วอุไร. (2564). สื่ออินโฟกราฟิกกับการเผยแพร่ข้อมูลเพื่อรับมือกับ ภาวะวิกฤติโควิด-19. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัย

อุบลราชธานี, 17 (1), 47-66.

โทรคมนาคมแห่งชาติ. (2561). ย้อนรอยอดีต ของอินเทอร์เน็ต มีที่มาที่ไปอย่างไร. ค้นเมื่อ กรกฎาคม 30, 2564, จาก https://www.tot.co.th/blogs/

พรชิตา อุปถัมภ์. (2559). พฤติกรรมการแสวงหาสารสนเทศด้านสุขภาพของผู้สูงอายุ. วารสารปาริชาต, 29 (2), 72-80.

ลฎาภา แผนสุวรรณ์ และจิตาพัชญ์ ไชยสิทธ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความต้องการเรียนรู้สื่อเทคโนโลยีในยุคหลอมรวมเทคโนโลยี ของผู้สูงอายุในจังหวัด

นครสวรรค์. RMUTT Global Business and Economics Review, 14 (2), 99-117

ศิริพร ชิตพันธ์. (2542, เมษายน-มิถุนายน). การประเมินค่าสารสนเทศจากอินเทอร์เน็ต. ห้องสมุด, 43 (2), 18- 25.

สำนักงานสถิติแห่งชาติด้านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2562). “สูงวัย” ยุคใหม่หัวใจติดเน็ต. ค้นเมื่อ กันยายน 4, 2564, จาก

https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/ 854410

สิทธิชัย คูเจริญสิน. (2558). การศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมของผู้สูงอายุที่พักอาศัยในเขตอําเภอเมือง จังหวัด ชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต

สาขาวิชาการศึกษาและพัฒนาสังคม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุพัตรา คชาทอง. (2545). การใช้อินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาสมาชิกกลุ่ม OPPY Club. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา

บรรณารักษศาสตร์และสารนิเทศศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุรพงษ์ คงสัตย์ และธีรชาติ ธรรมวงค์. (2551). การหาค่าความเที่ยงตรงของแบบสอบถาม (IOC).ค้นเมื่อ เมษายน 25, 2565, จาก https://www.mcu.ac.th.

อารีย์ มยังพงษ์. (2556). รายงานการวิจัยเรื่อง สภาพและความต้องการการฝึกอบรมด้าน ICT ของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาระบบ

สารสนเทศ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

อารีย์ มยังพงษ์ และเกื้อกูล ตาเย็น. (2559). รายงานการวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่ส่งผลต่อ ความต้องการเรียนรู้สื่อเทคโนโลยี ของผู้สูงอายุในยุคหลอมรวมเทคโนโลยี.

กรุงเทพฯ: คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

อารียา ศรีแจ่ม. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเข้าถึงเทคโนโลยีของผู้สูงอายุในยุคดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐกิจดิจิทัล

บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.

Cronbach, L. J. (1974). Essentials of psychological testing (3rd ed.). New York: Harper and Row.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.) New York: Harper and Row.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

08-05-2024

How to Cite

บุญศรีงาม น., & สวัสดี ส. (2024). การรับรู้สารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุในตำบลเบิกไพร อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 14(2), ึ71–81. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/HUSO-J/article/view/2878