การสร้างสรรค์ภาพประกอบศิลปะดิจิทัล: กาพย์เห่เรือ บทเห่ชมนก ในพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

บทคัดย่อ

     เห็นฝูงยูงรำฟ้อน คิดบังอรร่อนรำกราย สร้อยทองย่องเยื้องชาย เหมือนสายสวาทนาดนวยจรบทประพันธ์ในเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร หรือที่รู้จักกันในนาม “เจ้าฟ้ากุ้ง” ที่ทรงพรรณนาให้เห็นถึงความสง่างามของกระบวนเรือพระที่นั่ง ทรงพรรณนาอารมณ์ ความรู้สึก เมื่อพระองค์ทรงทอดพระเนตรธรรมชาติสองข้างทาง ครั้งตามเสด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ไปในขบวนเสด็จเพื่อสมโภชพระพุทธบาทที่สระบุรีทางชลมารค เป็นบทเห่ชมธรรมชาติ ชมปลา ชมไม้ และชมนก โดยแต่ละบทจะมีเนื้อหาที่กล่าวถึงความคิดถึงสตรีอันเป็นที่รัก เช่น จากบทเห่ชมนก ทรงเปรียบเปรยนางอันเป็นที่รักกับนกยูง เมื่อพระองค์เห็นนกยูง รำแพนหาง ก็นึกถึงนางอันเป็นที่รักเวลาที่นางกำลังฟ้อนรำ

     กาพย์เห่เรือในพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง) 1 ใน 6 วรรณคดีที่คนไทยควรอ่านที่ร้อยเรียงความงดงาม วิจิตรตระการตาของกระบวนเรือ ธรรมชาติอันสวยงาม เป็นกาพย์ห่อโคลงที่ไพเราะ ใช้ถ้อยคำที่เหมาะสม สลวยจับใจ รวมถึงการใช้โวหาร อุปมาอุปไมย สะท้อนให้เห็นสภาพวิถีชีวิตของคนไทยในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลายที่ใช้การสัญจรทางน้ำเป็นสำคัญ เสริมความรู้เกี่ยวกับขบวน  พยุหยาตรา ขนบธรรมเนียมประเพณี ค่านิยมเกี่ยวกับความงามของสตรี

     ตำราหรือหนังสือที่มีภาพประกอบถูกต้อง สวยงามจึงเป็นส่วนหนึ่งในการสืบทอดเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี ภาพประกอบจึงมีความสำคัญกับการถ่ายทอด อนุรักษ์ สืบสานความงดงามของบริบทบ้านเมืองในแต่ละยุคแต่ละสมัย และด้วยเทคโนโลยีที่ทันสมัยจึงสร้างสรรค์ภาพประกอบศิลปะดิจิทัล ถ่ายทอดความงดงามในอดีต ให้เป็นรูปธรรมที่ชัดเจน และเกิดประสิทธิภาพในการสื่อสารมากที่สุด