ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการการออกกำลังกายของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี
คำสำคัญ:
ปัจจัย, พฤติกรรม, การออกกำลังกายบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ปีการศึกษา 2567 ชั้นปีที่ 2-4 จำนวน 370 คน ทำการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามจำนวนนักศึกษาแต่ะละคณะในมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี และทำการแบ่งตามสัดส่วนของจำนวนนักศึกษาในแต่ละชั้นปี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีมีพฤติกรรมการออกกำลังกายอยู่ในระดับ “ปานกลาง” ( = 3.45) 2) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี พบว่า มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยปัจจัยนำด้านความรู้เกี่ยวกับการออกกำลังกาย ปัจจัยนำด้านทัศนคติเกี่ยวกับการออกกำลังกาย ปัจจัยเอื้อที่เกี่ยวกับการออกกำลังกาย, และปัจจัยเสริมที่เกี่ยวกับการออกกำลังกาย มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกายไปในทิศทางเดียวกัน ในระดับต่ำ (r=.141, p=0.01), (r=.156, p=0.01), และ (r=.296, p=0.01) ตามลำดับ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2550). การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สมาคมวิทยาศาสตร์การกีฬาแห่งประเทศไทย.
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2553). คู่มือการส่งเสริมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2556). กิจกรรมทางกายกับการสอนสุขศึกษา พลศึกษา และนันทนาการในยุคแท็บเลต. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 39(1), 1–2.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2552). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 11). เทพเนรมิตการพิมพ์.
ณัชสกร คงชีวสกุล, สุนทรา กล้าณรงค์, และจุฑารัตน์ สถิรปัญญา. (2557). พฤติกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตสงขลา. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 9(16), 59–70.
ณัฐพร อุทัยธรรม, ชวัลนุช พิทูรทรัพย์, บุษยา ฉิมพลี, และซัลมา จารีย์. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับ พฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 3(1), 62–72.
ทวีศักดิ์ สว่างเมฆ. (2558). การยกระดับมหาวิทยาลัยให้เป็นมหาวิทยาลัยสร้างเสริมสุขภาพ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 7(1), 169–178.
ทักษิกา ชัชวรัตน์, วรินทร์ธร พันธ์วงศ์, และสุภาภรณ์ นันตา. (2561). พฤติกรรมสุขภาพของวัยรุ่น. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุข และการศึกษา, 19(3), 107–120.
ธนัมพร ทองลอง และภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ศูนย์สามพร้าว. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬา และนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย, 1(3), 23–34.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวีริยาสาส์น.
พนิดา จงสุขสมสกุล. (2561). การสร้างและการตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย: เอกสารประกอบการอบรม “สร้างนักวิจัยรุ่นใหม่” รุ่นที่ 6. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พลพิพัฒน์ สุขพัฒน์ธี. (2558). พฤติกรรมกิจกรรมทางกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา [ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์].
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). หลักการวัดและประเมินผลทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 8). เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มีส.
ภาณุวัฒน์ ปากชำนิ, ทะนงศักดิ์ ทองศรีสุข, อัจฉราภรณ์ เชื้อช้าง, และปาริชาติ สัตย์ญารักษ์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกกำลังกายของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. Dhammathas Academic Journal, 21(2), 13–26.
ภานุพันธ์ ลาภรัตนทอง. (2564). รูปแบบการจัดการกิจกรรมทางกายสำหรับนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล [ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร].
ภานุพันธ์ ลาภรัตนทอง, พงษ์เอก สุกใส, ปัญญา สังขวดี, และทวีศักดิ์ สว่างเมฆ. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการกิจกรรมทางกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 24(3), 244–253.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. (2566). ยุทธศาสตร์การพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560–2579) และระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566–2570). มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
รัตนวัชระ เพ็ญรัตนหิรัญ. (2566). การปรับตัวชีวิตในมหาวิทยาลัย: แนวทางและกลยุทธ์สำหรับนักศึกษาปีแรก. วารสารวิชาการศิลปะศาสตร์ประยุกต์, 16(2), 1–17.
สมนึก แก้ววิไล. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร (รายงานผลการวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2554). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2553.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). วารสารสถิติรายไตรมาส, 66(2). สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
หทัยภัทร ประสานศักดิ์. (2562). คุณภาพชีวิตของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยศิลปากร (รายงานผลการวิจัย). ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อนุสรณ์ ส่องแสง, วราภรณ์ จันทร์พราว, ดิศพล บุปผาชาติ, และเด่นดวง ดีศรีสุระ. (2565). พฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนในเขตสุขภาพที่ 10. วารสารศูนย์อนามัย ที่ 10 อุบลราชธานี, 10(1), 62–83.
อโนทัย ผลิตนนท์เกียรติ, กนกพรรณ ศรีสร้อย, รอฮายา หมาดตา, วิไลพรรณ บุญรอด, และมณีรัตน์ แซ่ซื้อ. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก.วิชาการ, 21(42), 55–64.
อรอุมา นาทสีทา. (2564). ความรู้และพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาและบุคลากรสถาบัน เทคโนโลยีจิตรลดา. Thai Journal of Health, Physical Education and Recreation, 50(1), 64–77.
American College of Sports Medicine. (2018). ACSM’s guidelines for exercise testing and prescription (10th ed.). American College of Sports Medicine.
Crosby, R., & Noar, S. M. (2011). What is a planning model? An introduction to PRECEDE–PROCEED. Journal of Public Health Dentistry, 71(1), 7–15. https://doi.org/10.1111/j.1752-7325.2011.00235.x
Green, L., & Krueter, M. (2005). Health promotion planning: An educational approach (4th ed.). McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (2nd ed.). Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารครุศาสตร์ ราชภัฏเชียงใหม่
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสาร TCI อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของเราสําหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
