การศึกษาภูมิปัญญาในการผลิตเส้นใยกัญชงเชิงอุตสาหกรรมสิ่งทอชุมชน

ผู้แต่ง

  • สุทิน เรืองปานกัน หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (วัฒนธรรมศาสตร์) มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
  • ทรงคุณ จันทจร หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (วัฒนธรรมศาสตร์) มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
  • ระพีพันธ์ ศิริสัมพันธ์ หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (วัฒนธรรมศาสตร์) มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

คำสำคัญ:

ภูมิปัญญากลุ่มชาติพันธุ์ม้ง, การผลิตเส้นใยกัญชงอุตสาหกรรมสิ่งทอชุมชน,, มิติด้านเงื่อนไขเวลา

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง “การศึกษาภูมิปัญญากลุ่มชาติพันธุ์ม้งในการผลิตเส้นใยกัญชงเชิงอุตสาหกรรมสิ่งทอชุมชน” มีวัตถุประสงค์ประกอบด้วย 1) เพื่อศึกษาภูมิปัญญากลุ่มชาติพันธุ์ม้งในการผลิตเส้นใยกัญชง 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาในการผลิตเส้นใยกัญชง และ 3) เพื่อพัฒนาการผลิตเส้นใยกัญชงสู่อุตสาหกรรมชุมชน ผลการวิจัย พบว่า ภูมิปัญญากลุ่มชาติพันธุ์ชนเผ่าม้ง มีภูมิปัญญาและกระบวนการผลิตเส้นใย กัญชง     ผ่านพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องในการปลูกกัญชงบนฐานภูมิปัญญาและทุนทางวัฒนธรรม มาอย่างยาวไกล สืบทอดเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติพันธุ์รุ่นต่อรุ่น เช่นกระบวนการปลูก จนปัจจุบัน สายพันธุ์ที่นิยมปลูก คือ สายพันธุ์ RPF1, RPF2 เหมาะแก่การทำเส้นใย ส่วนสายพันธุ์ RPF3, RPF4 เหมาะแก่การใช้เมล็ดเพื่ออุตสาหกรรมชนิดต่างๆ ภูมิปัญญาพื้นถิ่นกับปัญหาการเก็บเกี่ยวและหลังการเก็บเกี่ยวพืชกัญชงนั้น ยังเกี่ยวพันกับวิถีการเนินชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ชนเผ่าม้ง รูปแบบการพัฒนาการผลิตเส้นใยกัญชงสู่อุตสาหกรรมชุมชนบนฐานภูมิปัญญาท้องถิ่นทุนทางวัฒนธรรมและหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คือ รูปแบบที่หนึ่ง การสร้างมูลค่าเพิ่ม ด้วยการใช้ความได้เปรียบ รูปแบบที่สอง คือ รูปแบบกระบวนทัศน์การพัฒนาพื้นที่สงูอย่างยั่งยืนและการสร้างสังคมที่สูงให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ รูปแบบที่สาม รูปแบบที่อิงอาสัยแผนพัฒนาเสรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 ภายใต้แนวคิด “พลิกโฉมประเทศไทยสู่สังคมก้าวหน้า เศรษฐกิจสร้างมูลค่าอย่างยั่งยืน” สร้างกระบวนการในการเสริมสร้างกระบวนการวิจัยและพัฒนานวตักรรม มุ่งขยายผลความสำเร็จของโครงการหลวงไปสู่ชุมชนบนพื้นที่สูงของ และรูปแบบที่สี่ คือ กระบวนทัศน์การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนด้านสิ่งทอชาติพันธุ์ม้ง   ด้วยมิติด้านเงื่อนไขเวลา

References

กองควบคุมวัตถุเสพติด. (2561). คู่มือพนักงานเจ้าหน้าที่ในการกำกับดูแลซึ่งยาเสพติดให้โทษประเภท 5 เฉพาะเฮมพ์ (Hemp). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2561). แกนกลางเศรษฐกิสร้างสรรค์ ทุนทางวัฒนธรรมคืออะไร. วารสารวัฒนธรรม. ปีที่ 57 ฉบับที่ 4 ตุลาคม-ธันวาคม 2561. [ออนไลน์]: http://magazine.culture.go.th/2018/4/ mobile/index.html#p=3., สืบค้น 29 เมษายน 2563.

จิราพร รอดคุ้ม, ทรงวุฒิ เอกวุฒิวงศา และอุดมศักดิ์ สาริบุตร. (2559). การศึกษาเอกลักษณ์ชาวเขาเผ่าม้ง อำเภอพบพระ จังหวัดตาก เพื่อการออกแบบเครื่องประดับ. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีที่ 7 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน, 2559: 132-145.

ยุภา ประยงค์ทรัพย์. (2553). การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก กรณีประเทศไทยและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

วิชชุพงษ์ แซ่หยาง. (2552). ศึกษาศึกษาความเป็นมาและความเชื่อที่ปรากฏในลายปักบนผืนผ้าของชาวเขาเผ่าม้งบ้านห้วยทรายเหนืออำเภอนครไทยจังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วิจิตรา ศรีสอน. (2553). บทบาทของประชาสังคมที่มีต่อการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน. วิทยานนิพนธ์ศิลปศาสตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุภางค์ จันทวานิช. (2551). ทฤษฎีสังคมวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สริตา ปนมณี และ รัตญา ยานะพันธุ (เรียบเรียง). (2561). คู่มือการผลิตเมล็ดพันธุ์เฮมพ์ภายใต้ระบบควบคุม. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.

ทรงคุณ จันทจร. (2563). การวิจัยคุณภาพทางวัฒนธรรม (ภาคปฏิบัติ). คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. มหาสารคาม: ประสานการพิมพ์.

เผยแพร่แล้ว

12/30/2022

How to Cite

เรืองปานกัน ส. ., จันทจร ท., & ศิริสัมพันธ์ ร. . (2022). การศึกษาภูมิปัญญาในการผลิตเส้นใยกัญชงเชิงอุตสาหกรรมสิ่งทอชุมชน . วารสารวิจัยธรรมศึกษา, 5(2), 17–27. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/dsr/article/view/2172